Met de standpunten die Etienne Vermeersch in de rubriek “De Kroonraad” inneemt, jaagt hij menig lezer tegen zich in het harnas. Een bloemlezing.

Homeopathie (1)

Iedereen gaat akkoord met de uitspraak van Etienne Vermeersch dat elke “medische handeling wetenschappelijk verantwoord en efficiënt moet zijn” (“De Kroonraad”, Knack nr. 12). Het is echter totaal onjuist te beweren dat voor de homeopathische geneeskunde geen enkel bewijs van doeltreffendheid bestaat.

In zijn beroemd werk over het wetenschappelijk onderzoek heeft Descartes daarvoor al de fundamenten geponeerd. Voor fundamenteel onderzoek zijn er drie eigenschappen noodzakelijk. Een experimentele hypothese moet gebaseerd zijn op waargenomen feiten. Men moet beschikken over de nodige technische mogelijkheden om die te onderzoeken. De proefneming moet reproduceerbaar zijn.

Aan verschillende Europese universiteiten werd voor de homeopathische geneeskunde baanbrekend werk geleverd op het gebied van de farmacologie. De meest recente onderzoeken bewijzen de activiteit van de remedies. Wat Etienne Vermeersch zegt, is dus totaal ouderwets: de homeopathische geneeskunde is wel degelijk compatibel met de moderne kennis.

Wat de klinische werkzaamheid betreft, laten de huidige studies toe op zijn minst te bevestigen dat er een wetenschappelijk vermoeden van doeltreffendheid bestaat. Verdere klinische studies zijn noodzakelijk. Om tot een definitief bewijs te komen, zou een adequate onderzoeksstrategie ontwikkeld moeten worden. Waarom wordt een dergelijk onderzoek geweigerd? Is men bang van de waarheid?

Het publiek heeft zich ondertussen niet vergist. Het is dus niet meer dan normaal dat de wetgever zich interesseert voor dit probleem: om de consument te beschermen, maar ook om de universiteiten te verplichten deel te nemen aan dit proces van wetenschappelijke validatie dat in andere landen al aan de gang is.

Homeopathie (2)

Als je genezen wordt door homeopathie, denk je wel anders.

Waar haalt Vermeersch het om de meer dan drieduizend jaar werkzame acupunctuur als kwakzalverij te bestempelen omdat het niet aan “zijn” normen voldoet? Veronderstellen dat we alle meetinstrumenten hebben om correct in te schatten wat er tussen hemel en aarde bestaat, noem ik onwetenschappelijk en getuigt van weinig openheid van geest.

Homeopathie (3)

Als arts en osteopaat kan ik slechts antwoorden vanuit het standpunt van de osteopathie. Ik vind het een onverklaarbare paradox dat Vermeersch de beoefenaars van de osteopathie en de chiropraxie – waarin hij waardevolle en wetenschappelijk onderbouwde sectoren onderkent – op een hoop gooit met pendelaars, gebedsgenezers en andere oplichters van de goegemeente. Dat hij deze “therapeuten” via het schaamlapje van een getuigschrift van minimale medische kennis, een alibi en geloofwaardigheid wil verstrekken, loopt al helemaal de spuigaten uit en is toch duidelijk strijdig met zijn gekende en beruchte aversie voor het paranormale.

Stemrecht

Voor alles is een oplossing mogelijk. Als professor Vermeersch beweert dat stemrecht niet geheim kàn zijn, is hij fout. Gewoon iedereen uitnodigen naar het stemhokje. Wie komt, wordt geregistreerd en kan stemmen. Op het einde van de dag worden alle registraties vernietigd in het bijzijn van getuigen. En iedereen is gelukkig want niemand weet wie gestemd heeft. Democratischer kan niet.

Dutroux (1)

Men probeert ons al maandenlang te doen geloven dat er helemaal geen sprake is van een groot netwerk dat door vooraanstaanden wordt beschermd. Maar nu worden die leugens ontmaskerd. Victor Hissel, de advocaat van de ouders van Julie en Mélissa, trekt zich terug onder zware druk (“De week in België”, Knack nr. 12). Sommige medeplichtigen van Dutroux en Co. zijn machtig genoeg om een advocaat zodanig te intimideren dat hij twee beroemde en gerespecteerde cliënten opgeeft. Dergelijke druk gaat niet uit van kleine criminelen uit het milieu van de autozwendel. Dutroux was maar een pion in een netwerk dat door vooraanstaanden wordt beschermd.

Dutroux (2)

Als Dutroux een geïsoleerde psychopaat was, als er geen pedofilienetwerken bestaan, waarom trekt de raadsman van de ouders Lejeune en Russo dan zijn handen van die zaak af? Waarom zei procureur Giet dan tegen vader Russo dat zijn dochtertje misschien in een pedofilienetwerk gevangen werd gehouden? Waarom staat daarvan niets in de dossiers als de procureur dat vermoedde? Waarom kreeg Dutroux na elke ontvoering grote sommen op zijn bankrekening en waarom mocht de Commissie-Dutroux die stortingen niet onderzoeken?

Dutroux (3)

Wat mij – en zeker vele anderen – verbaast, is dat er nergens geschreven noch gesproken wordt over het grote vermogen aan onroerend goed dat Dutroux als genieter van het ziekenfonds had opgebouwd. Als het gerecht de oorsprong van dat vermogen had gecontroleerd en de herkomst van de grote bedragen die op zijn bankrekening werden gestort was nagegaan, zouden de namen van zijn beschermheren gekend zijn. Of mogen die niet genoemd worden?

Bonobo

Ik bewonder de mensen die het opnemen voor de bonobo’s in de Salonga of de orang-oetangs in Borneo (“Het woud is gestroopt”, Knack nr. 11).

Ik heb wel een fundamenteel bezwaar tegen de opmerkingen over ons eigen zogenaamd racisme in verband met bonobo’s.

Hoezeer de huidige mens als primaat verschilt van zijn “soortgenoten”, is bijlange na niet opgelost, zelfs niet als we onze genen vergelijken. We staan immers nog aan het prille begin van doorzicht in de immense gegevens daarover.

Het oppervlak van onze hersenschors – verantwoordelijk voor ons praktisch geheugen – is verschillende keren groter dan dat van welke primaat ook. Dat komt omdat we een veel meer vervolmaakte rechtopstaande houding bezitten, dankzij onze cirkelvormige kanalen, het hoofdbestanddeel van het evenwichtsorgaan, het zogenaamde vestibulaire stelsel waarvan we sedert zeer kort vermoeden dat het aan de basis ligt van de kennis. Het is in die richting dat de evolutie ons, mensen, heeft geleid.

Het woord racisme gebruiken, gaat dus niet op. Ik zal me bekeren op de dag dat de bonobo dat woord zal begrijpen.

Studenten

Het is inderdaad waar dat de overgrote meerderheid van de studenten niet naar opera of theater gaat (“Raad voor droog zaad”, Knack nr. 11). Maar de vraag is maar waarom.

Ik geef toe dat de meerderheid niet geïnteresseerd is, maar er is ook een groep die zeer graag zou gaan, maar door de té hoge prijzen is het onmogelijk elke week naar het theater te gaan. Je telt algauw 500 frank neer voor een minder bekend toneelstuk en de prijs voor een echte topper is twee tot drie keer zo hoog.

Dr. Y. Faignaert, Unio Homeopathica Belgica, Brussel,A. Decombes, Brecht,Dr. M. De Smet, Aalst,L. Vandewinckele, Hoboken,A. Cherlet, Sijsele,C. De Brandt, Meerbeke,F. Vanhelmont, Lubbeek,F.X. Vanderick, Loksbergen,K. Vertenten, Gent