Fortuyn (1)

Vele ‘klassieke’ politici verwijten Pim Fortuyn populisme en een gebrek aan ervaren politici op zijn lijst (‘De gids loopt op zijn laatste benen’, Knack nr. 11). Als men hier de clownstreken van Bert Anciaux (Spirit) ziet, de onmacht van Magda Aelvoet (Agalev), het boemboem-gehalte van Mieke Vogels (Agalev) en de ongelooflijke blunders van Rik Daems (VLD), dan moeten we wel besluiten dat Vlaanderen prat kan gaan op politici die de hele wereld ons benijdt. Waar ik wel achter sta, is de eis van Agalev tot uitbreiding van het cordon sanitaire, het volledig afsluiten van de Vlaams-Nederlandse grens, volledig skiverbod in Rotterdam en een boycot van alle ‘Hollandse’ kazen.

Wim Peeters, Turnhout.

Fortuyn (2)

In het verhaal over Pim Fortuyn liet de redactie een aantal Europese extreem-rechtse partijen en politici de revue passeren. Ook de Oostenrijkse FPÖ en Jörg Haider kwamen kort aan bod, maar toch lang genoeg om een aantal fouten te maken. De FPÖ is niet ontstaan in 1946, maar in 1949 als men de voorloper VdU in beschouwing neemt. Of in 1956 als men de partijgeschiedenis laat beginnen bij de oprichting van de FPÖ door Anton Reinthaler, voormalig nationaal-socialistisch minister van Oostenrijk tijdens de korte overgangsperiode tussen de afzetting van kanselier Schuschnigg en de Anschluss. Wat aantoont dat de FPÖ niet ‘een kleine liberale partij’ was tot Haider voorzitter werd. Kan moeilijk anders met voormalige SS’ers als partijvoorzitters. Ook de als liberaal geldende voorganger van Haider, Norbert Steger, maakte er een gewoonte van oorlogsmisdadigers als Walter Reder in hun gevangenis te bezoeken en het kamp van ‘voormaligen’ te ondersteunen. Ook de opmerking dat Haider recent aankondigde ‘uit de nationale politiek te stappen’, klopt niet. Hij dreigde op te stappen na een intern partijconflict, maar na een crisisvergadering waarop alle FPÖ’ers een knieval maakten, kondigde hij aan beschikbaar te blijven voor de nationale politiek. Dat Haider nog steeds achter de schermen van de partij aan de touwtjes trekt, is een publiek geheim. Dat bleek recent nog uit zijn initiatief om FPÖ-minister Monika Forstinger te ontslaan.

Tom De Smet, Antwerpen.

Soortgelijke brieven op Forum op www.knack.be

Fortuyn (3)

Het groeiende succes van populistische partijen en figuren (‘Extreem-rechts in Europa’, Knack nr. 11) is een uiting van decadentie van de volksmentaliteit. Nooit eerder hebben we het zo goed gehad, en nooit eerder reageerden we zo bang en zo egoïstisch. Maar de schuld ligt ook bij die politici die ons decennialang wijsmaakten dat ze de maatschappij perfect voor ons gingen beheren. Nu blijken veel burgers angsten en klachten te hebben waar de politiek niets aan kan of wil doen.

De oplossing voor dit probleem is in theorie eenvoudig, maar in de praktijk moeilijker haalbaar vanwege de armoede aan degelijk politiek personeel. Het beste wapen tegen dit extreem-rechtse populisme is een degelijk beleid, dat stoelt op doordachte, humane en democratische oplossingen. Deze oplossing vereist politici die zonder vooringenomenheid, met kennis van zaken en een dosis charme en intelligentie, zeggen wat ze denken en doen wat ze zeggen. Waar zitten ze?

Marc Wajsberg, Wilrijk.

Fortuyn (4)

Als het fout gaat en de partijen ontkennen het probleem, stemt de kiezer voor vrijbuiters van zogenaamd gevaarlijk rechts. Ik geef toe dat er een paar rare snuiters tussen zitten, maar bij gebrek aan een kristalnacht of een pogrom moet ik besluiten dat het ‘kerstekinderen’ zijn in vergelijking met hun voorouders uit de voorbije eeuw. Het echte gevaar voor centrum-links schuilt in het aankaarten van politieke taboes door rechts. De kiezer heeft in een democratie recht op een logisch beleid in plaats van gegijzeld te worden door ideologisch ‘correcte’ politici en hun cordon sanitaire. Men kan beter rechtse thema’s overnemen en oplossen. Of een pact sluiten met de duivel zonder zijn ziel te verkopen.

René Lenaerts, La Roche-en-Ardenne.

Migranten

Piet Van Eeckhaut heeft het in het ‘Forum’ (Knack nr. 10) over de angst voor ‘de vreemde’. Een week later stelt Willy Kuijpers (‘Forum’, Knack nr. 11) dat wij bang zijn om een deel van onze welvaart te verliezen.

Hiermee bewijzen ze, net als vele andere wereldvreemde vogels, dat ze er nog altijd niets van begrepen hebben.

De mensen zijn niet bang voor ‘de vreemde’ en ook niet bang om een deel van hun welstand te verliezen. Integendeel, gedurende een eeuwigheid is iedereen hier altijd royaal verwelkomd geweest, ongeacht kleur, godsdienst of nationaliteit. En wat mij betreft zijn ze nog steeds welkom. Het probleem is dat er onder de migranten een bepaalde groep bestaat die zijn godsdienst boven onze wetten stelt.

Wij zijn er na honderden jaren in geslaagd onder het juk van het katholicisme uit te komen en een volwaardige democratische staat op te richten, waar iedereen ongeacht zijn politieke voorkeur en geloofsovertuiging deel kan van uitmaken. Moeten wij nu onze democratie opofferen om fundamentalisten hun gang te laten gaan? Wat mij betreft niet.

Bovendien worden we, sinds de val van de Muur, overspoeld door opportunisten uit het voormalige Oostblok die onder het mom van politiek asiel hier hun kans grijpen. Door een gebrekkige talenkennis en het ontbreken van de nodige diploma’s zijn ze gedwongen hun inkomen op een onrechtmatige manier te verwerven. Uit tal van feiten is gebleken dat velen onder hen steevast kiezen voor een meedogenloze vorm van geweld.

Als onze politici van de traditionele partijen dat nog steeds niet zien, stevenen we weer af op een volgende ‘zwarte zondag’.

Joris Van Aerde, Hoboken.

UNIZO

De beweringen in Knack over de werking van UNIZO, de Unie van Zelfstandige Ondernemers (‘Een bezige bij’, Knack nr. 11), vragen enige toelichting. Knack geeft het voorbeeld van Agalev als politieke partij waarmee UNIZO contacten legde. UNIZO onderhoudt contacten met alle democratische partijen en bezorgt ze systematisch alle standpunten van de organisatie.

De bewering dat UNIZO op de rem zou staan om administratieve verplichtingen van de zelfstandige ondernemers af te bouwen omdat de eigen diensten er geld aan verdienen, klopt niet. UNIZO formuleert al jaren, ook ten aanzien van deze regering, concrete voorstellen om de papierwinkel voor zelfstandigen en KMO’s af te bouwen. Zo is de organisatie erg actief binnen de door de regering opgestelde Dienst Administratieve Vereenvoudiging.

Volgens Knack schept UNIZO nooit duidelijkheid over de vertegenwoordiging van enerzijds zelfstandigen en anderzijds KMO’s op de ledenlijst. Op eenvoudig verzoek hadden we de cijfers kunnen geven. 55 procent van de UNIZO-leden zijn KMO-werkgevers. 27 procent van de leden werkt in de groot- en kleinhandel, garages en horeca en 16 procent heeft een vrij beroep. De overige leden zijn verspreid over de industrie, bouw, transport en diensten. Hierin zijn de leden van de aangesloten sectororganisaties niet inbegrepen. Alleen al dat ledenbestand geeft aan dat UNIZO niet hoeft te kiezen tussen de belangen van middenstanders en KMO-werkgevers. Zowel de middenstanders als de KMO’s willen een organisatie die kiest voor de belangen van wie op eigen risico en met eigen middelen zelfstandig onderneemt.

Overigens is het bij UNIZO aangesloten Belgapom niet de beroepsorganisatie van frituuruitbaters, wel de ‘beroepsorganisatie van de aardappelverwerkende groothandel en industrie’. En de Hoge Raad voor de Middenstand werd al jaren geleden door de overheid omgevormd tot Hoge Raad voor Zelfstandigen en KMO omdat deze naam beter de in dit officieel adviesorgaan vertegenwoordigde organisaties dekt.

Ronny Lannoo, woordvoerder UNIZO.

Verkeersboete

Na prins Laurent, blijken nu ook premier Verhofstadt en minister-president Dewael verheven boven de verkeerswet (‘De Week in België’, Knack nr. 11). Terwijl prins Laurent de eerlijkheid aan de dag legt om zijn fout te erkennen, dissen de blauwe politici verhaaltjes op over zwaailichten, sirenes en een selectief geheugen. Het welles-nietes-spelletje omtrent de afwezigheid van sirene en zwaailicht bij de wagen van de premier, doet in deze eigenlijk weinig ter zake. Het gaat niet op dat de premier als een gek over onze wegen raast voor een gezellig onderonsje met de blauwe Limburgse ministers in een toprestaurant. Sirene en zwaailicht kunnen enkel gebruikt worden in noodgevallen, niet voor een etentje met de collega’s. Iedereen is gelijk voor de wet.

Karel Van Hoorebeke, N-VA-kamerlid.

Rubens

Hoe zeer het mij ook spijt (omdat het mijn geboortestad is), Pieter Paul Rubens werd niet in Keulen geboren, maar in Siegen (‘De grote braindrain’, Knack nr. 11).

Peter Heyndrickx (e-mail).

Erfenis (1)

In ‘Contra’ (‘Erfenis naar kleinkinderen?’ ‘Pro & Contra’, Knack nr. 11) werden mijn gedachten niet precies weergegeven. Ik had eerder de volgende tekst willen zien verschijnen:

‘Wanneer jongeren een erfenis in de schoot geworpen krijgen, stelt zich onmiddellijk de vraag of ze dit goed beheren. Bij velen is er immers onmiddellijk de verleiding om eerst een sportwagen of andere luxeartikelen te kopen, zelfs al heeft men nog geen vaste werkzekerheid.

Als psycholoog had ik ooit een vrouw in behandeling die 24 miljoen met de lotto had gewonnen. Ze wou dat geld verdelen onder haar vijf kinderen. Drie daarvan leidden een normaal leven en zouden hun deel goed besteden. Maar de twee anderen waren probleemkinderen. Op mijn aanraden heeft ze het geld van die twee op de bank gezet en konden haar kinderen enkel over de interest beschikken. Een van de twee kon op vakantie een bankbediende overtuigen het geld los te krijgen en kocht er een auto mee. Wat raad je? Perte totale, nog voor hij van zijn reis thuis kwam.

Het is aan de ouders om te beslissen of hun kinderen al dan niet rijp genoeg zijn om met de erfenis van hun grootouders om te gaan. Ze kunnen nog altijd de erfenis geheel of gedeeltelijk afstaan aan hun kinderen.

Omdat mijn echtgenote zaliger, na geërfd te hebben van haar vader, overleed voor haar moeder, was ik gerechtigd op dat deel van de erfenis dat oorspronkelijk aan haar was toegewezen. Ik heb dit onmiddellijk aan mijn kinderen doorgeschoven.

Ik vond immers dat ze niet moesten wachten op mijn dood om te erven. Ze waren volwassen, hadden gestudeerd, leiden een normaal leven. Ze konden het geld goed gebruiken nu hun eigen kinderen aan het studeren zijn gegaan.

Derhalve zijn er ook nog wat praktische bezwaren waarover ik het had in bedoeld interview.

Vanuit mijn eigen levenservaring als vader en als grootvader, die heeft geërfd en uitgedeeld, ben ik ervan overtuigd dat het voorstel van Spirit verkeerd is. Het is demagogie om kleinkinderen te vleien. Het is een manier om zich populair te maken bij de jeugd. Trouwens, Spirit heeft dat vroeger nog gedaan. Kijk naar het voorstel alle elf-julivieringen te subsidiëren en jongeren te sponsoren die in het buitenland cultuur gaan zoeken. Voor mij is het een misplaatst zoeken naar sympathie bij de jeugd.’

Jef Valkeniers, VLD-kamerlid.

Erfenis (2)

Het zou een geruststelling zijn te weten dat senator Vincent Van Quickenborne (Spirit) zijn voorstel bedacht heeft na het nuttigen van één joint te veel. Als dit in intellectuele helderheid gebeurde, dan heeft hij zijn misprijzen voor de vorige generatie wel erg duidelijk gemaakt.

Alhoewel de man senator is, gebruikt hij zijn jeugdige hoogmoed om breuken in families te stimuleren. Hij vergroot de angst van een hele generatie die op haar vijftigste gedumpt wordt en geen leefbaar pensioen meer kan krijgen.

Zijn argumenten getuigen van kortzichtigheid en vooral van veel misprijzen. Bovendien getuigt het voorstel van oneindige hebzucht.

Peter Simons, Kampenhout.

Zie ook Forum op www.knack.be