Agusta
Een partijvoorzitter die zogezegd niet weet dat er smeergeld in de kluis zit, geld dat intussen gebruikt werd om de medewerkers van de SP-studiedienst, de Socialistische Omroep en Roodvonk te belonen! De toenmalige secretaris-generaal van de SP, Carla Galle en de penningmeester hadden een bijkomend onderzoek bij de kamer van inbeschuldigingstelling gevraagd en een confrontatie met Vandenbroucke. Dit werd afgewezen! Nadat de SP zes maanden de tijd kreeg om alle bewijzen te laten verdwijnen, besloot het parket een onderzoek te beginnen en ging Vandenbroucke in Oxford studeren. Resultaat: onvoldoende bewijzen en de zaak wordt geklasseerd. Vandenbroucke werd minister en ‘Agusta bestaat niet’ (Knack nr. 9).
Een tip voor Agalev, als daar iemand in de problemen komt!
Laurent Claessens (e-mail).,
Pandy
De vervanging van een jurylid in de zaak-Pandy stelt nog maar eens ten overvloede de fundamentele problemen van het jurysysteem aan de orde – waarmee ik geen afbreuk wil doen aan de verdiensten van diegenen die hun zware opdracht op een welbegrepen manier ter harte nemen (‘Een leerling-moordenaar’, Knack nr. 9).
Indien de bewuste dame VTM geen interview had toegestaan, dan had ze met haar vooroordeel toch maar mooi in de jury gezeteld. Als er nogal wat verzoeken tot vrijstelling aan de orde komen, is het wel zo dat de meesten het een hele eer vinden als jurylid te worden weerhouden. Daar zou niets op tegen zijn indien niet het bewijs werd geleverd – al te vaak – van zware disfuncties. Zo kon een advocaat het meemaken dat hij bij het ingaan van de tweede week van een assisenzaak werd geïnterpelleerd door de echtgenoot van een jurylid die de gehele duur van het proces nadrukkelijk in de rechtszaal aanwezig was en zowaar aan de advocaat bekende dat hij met zijn echtgenote de akte van verdediging in detail had besproken. Zo krijgt men als advocaat af te rekenen met het oordeel van hele families.
De conclusie is dat de jury in quarantaine moet tijdens de duur van het proces ofwel moet worden afgeschaft. En als de jury dan toch uit rechters bestaat, mogen ze voor mijn part rustig de toga dragen. Nu krijgt men de indruk van een heterogene groep die zich duidelijk niet aan regels gebonden acht ondanks de stringente instructies van de voorzitter.
Laurent Claessens (e-mail).,
Pro & Contra
Bart Martens vergeet te vertellen dat er een meetnet bestaat en dat de resultaten ieder jaar verbeteren (‘Pro & Contra’, Knack nr. 9). Wanneer je over mest spreekt, spreek je vandaag over nitraten. Veel huishoudelijk afvalwater wordt in een waterzuiveringsinstallatie van organische bestanddelen ontdaan, maar krijgt veelal onvoldoende nitraatbehandeling. Ook dit is een Europese eis. Niet de Boerenbond maar de overheid houdt de boer voor de gek en dunt zo op een goedkope manier zijn bestand uit.
Laurent Claessens (e-mail).,
Kine
De geplande besparingen in de kinesitherapie (‘De week in België’, Knack nr. 9) hebben catastrofale gevolgen voor Sudeck-patiënten. Sudeck-atrofie is een zeer pijnlijke aandoening die de patiënt immobiliseert en die vooral jonge mensen treft. Om genezing mogelijk te maken, is dagelijkse kinesitherapie noodzakelijk gedurende drie tot vijf jaar. Deze ziekte is niet opgenomen in de lijst van verhoogde terugbetaling (lijst ‘E-pathologieën’) waardoor de patiënten in de toekomst gelijkgeschakeld worden met gezonde personen. Dat betekent in bepaalde gevallen een meerkost van meer dan 3718 euro per jaar.
Laurent Claessens (e-mail).,
Congo
De informatie van lezer Hector-Jan Loreis (‘Het laatste woord’, Knack nr. 9) over de moord op adjunct-gewestbeheerder André Ryckmans in Congo op 14 juli 1960 hoeft helemaal niet in tegenspraak te zijn met de versie zoals ik die beschrijf in mijn boek ‘Weg uit Congo’. De man werd neergeschoten en zijn lijk werd in de Inkisirivier gegooid, dat staat vast. Volgens directe getuigen, in de jaren zeventig en tachtig op de plaats van het gebeuren ondervraagd door weduwe Geneviève Ryckmans en haar zoon François, gebeurde de moord wel degelijk in het Kamp Hardy in Thysstad, door een muitende soldaat. Volgens de familie Ryckmans zélf waren de versies die over de moord circuleerden in de jaren zestig onvolledig. Het belangrijkste lijkt me dat de moord géén georganiseerde, laat staan bevolen, actie was van de Congolese legerleiding.
Laurent Claessens (e-mail).,
Verkeer (1)
Ik zal wel hardleers zijn, maar al dat geleuter over overdreven snelheid als oorzaak van zowat alle ongevallen, klopt gewoon niet. In ‘Voor de man in de straat’ (Knack nr. 8) lees ik dat 28 procent van de verkeersslachtoffers alcohol in het bloed hebben. Met statistieken kan je dan ook alles bewijzen, volgens mij is alcohol veel gevaarlijker dan snelheid, maar toch wordt er in de media minder aandacht aan besteed.
In het artikel wordt ook gezegd dat een procent minder snelheid voor 5 procent minder verkeersdoden zorgt. Dan is de oplossing simpel: verlaag de snelheid met 20 procent en er valt geen enkele dode meer op onze wegen. Is dat even mooi geregeld!
Men zou meer levens besparen door bijvoorbeeld een totaal verbod op tabak uit te vaardigen. Ook zelfmoord moet bij wet worden verboden, vind je niet? Maar neen, cannabis is nu ook al geen probleem meer, ondanks de hoge kans op kanker.
Het Verenigd Koninkrijk wordt genoemd als een van de veiligste landen op het gebied van verkeer. Britten rijden ook hard, maar wel gedisciplineerd en de rotondes zijn een droom. Rotondes dienen in het Verenigd Koninkrijk om de kruispunten te regelen en niet zozeer om de snelheid te breken als dat niet nodig is.
Laurent Claessens (e-mail).,
Verkeer (2)
Als de pakkans groot genoeg is, hoeven de boetes geen half maandloon te bedragen. Dat Vlaanderen af te rekenen heeft met meer wegpiraterij dan elders, betwijfel ik. Wel heeft Vlaanderen een beladen voorgeschiedenis.
Gewestplannen dienden vroeger om van af te wijken (het superelastisch interpreteren van uitzonderingsregels zoals het minidecreet en de opvulregel). Hierdoor ontstond een ruimtelijk warboeltje van lint- en verspreide bebouwing. We hotsen en botsen van de ene vluchtheuvel naar het volgende bewonerslint. Het is geen sinecure om alle verkeersborden te volgen en niet te overtreden. Meer pakkans zal de autobestuurder oplettender maken, hogere boetes zijn sociaal en contextueel niet te verantwoorden.
Laurent Claessens (e-mail).,
Verkeer (3)
Ik voel me niet goed meer in België. Ik ervaar ons land niet meer als een rechtstaat, maar als een rechtse staat. Dat de politie deel uitmaakt van het straatbeeld is wenselijk, maar dat je als modale Belg het gevoel krijgt dat tegenwoordig zelfs de straatstenen een bekeuring kunnen uitschrijven is verwerpelijk. Meer politie op straat? Graag, maar dan om diegenen te betrappen die een autoruit inslaan om te stelen en niet om iemand te bekeuren die even iets aflevert of ophaalt. Meer politie en de wet streng toepassen? Graag, maar dan om de bestaande, en trouwens meestal zeer zinnige, wetgeving toe te passen in plaats van nieuwe onzinnige wetten af te dwingen.
Wij zijn steeds bereid geweest om belasting op oppervlaktewater, provinciebelasting, gemeentebelasting, zeer zware directe belasting, indirecte belasting, btw, huisvuilbelasting, belasting op benzine, wegenbelasting, belasting op in verkeersstelling, belasting op erfenisrechten, haardgeld, luxetaksen, ecotaksen, zorgverzekering en welke belastingen dan ook te betalen. Een belachelijk hoge boete betalen? Inderdaad, daar is niemand toe bereid. Iemand die even een misstap begaat, mag de kans niet lopen dat hij en zijn gezin door een waanzinnig hoge boete en bijkomende mobiliteitsontneming voor een groot stuk van zijn leven door familiale problemen, professionele miserie, sociale achterstand, en uiteindelijk stigmatisering gegijzeld wordt.
Laurent Claessens (e-mail).,
Soortgelijke brief van Frans Deboes, Aarschot en Leo De Groot, Middelkerke.
Verkeer (4)
Onder het motto van radicale gelijkheid worden de verkeersboetes opgetrokken tot ongekende hoogten (‘Ik wil geen godsdienstoorlog’, Knack nr. 8). Zij blijven echter gelijk, radicaal gelijk.
Voor een arme of gemiddelde verdiener kan zo’n boete wel het virtuele faillissement meebrengen en hem voor altijd in de ellende storten. Een rijke zal eens slikken en een keertje minder op restaurant gaan. Het resultaat zal wel zijn dat de arme niet meer zal rijden, waarschijnlijk geen werk meer zal vinden en zal gaan stempelen. Janssens heeft de weg dan voor hem alleen. Daar is het hem toch om te doen, niet?
Laurent Claessens (e-mail).,
Onderwijs (1)
Patrick Janssens heeft geen enkel argument gehoord om zijn kinderen naar het gemeenschapsonderwijs te sturen (‘Ik wil geen godsdienstoorlog’, Knack nr. 8). Niet moeilijk, gedurende jaren is er vanuit katholieke hoek voor gezorgd dat er geen argumenten zijn pro gemeenschapsonderwijs.
U weet toch dat het gemeenschapsonderwijs niemand kan weigeren, dus waar kwamen de ‘moeilijke gevallen’ terecht? Wiens reputatie kwam dit volgens u ten goede? En de rooms-blauwe regeringen hebben in de jaren tachtig, onder het mom van besparingen, de doodsteek gegeven aan het rijksonderwijs.
Ik ga trouwens akkoord met lezer Neyns (‘Het laatste woord’, Knack nr. 8): de redenering ‘rijksonderwijs is gelijk aan minderwaardig onderwijs want uitsluitend voor lagere sociale klassen’ is bon ton in sommige media.
Laurent Claessens (e-mail).,
Onderwijs (2)
Het wordt nu stilaan tijd om het enge denken te doorbreken en werk te maken van een vergaande integratie van de onderwijsnetten, en dat niet alleen om louter financieel-economische redenen (‘Het laatste woord’, Knack nr. 9).
Het wordt dan ook meer dan tijd voor de katholieke zuil om te beseffen dat zij niet het monopolie van de moraal bezit, maar dat moraal een universeel beginsel is, verheven boven elke godsdienstige normering. Men hoeft zich evenwel geen illusies te maken. Uit uitspraken van prominente vertegenwoordigers van de katholieke zuil blijkt dat de oude gewaden nog niet meteen zullen worden afgelegd.
Laurent Claessens (e-mail).,
Portret
Deze nieuwe film die in Berlijn getoond werd met het interview van Traudl Junge is niet het eerste document waar deze dame uitgebreid in voor komt (‘Tot het laatste uur’, Knack nr. 8).
Ik verwijs graag naar de serie ‘The World at War’ die in de jaren zeventig in het Verenigd Koninkrijk gemaakt werd. Traudl Junge komt daar niet enkel uitgebreid aan het woord, maar er is zelfs een volledige uitzending aan haar gewijd.
Laurent Claessens (e-mail).,
Drugs
President Bush heeft natuurlijk gelijk als hij stelt dat het grootste deel van het drugsgeld bij de georganiseerde misdaad belandt (‘Strijdlustig Amerika versus schizofreen Europa’, Knack nr.8). Daar kan onze regering ook niks aan doen. Tenzij ze hun verstand gebruiken. Er zijn maar twee opties: je verbiedt alle drugsgebruik en bestraft zoals vroeger of je laat softdrugs toe en laat ze in de tabakswinkels verkopen. Naast Belga en Bastos, met een taksbandje rond het pakje. Het uit Nederland overgewaaide, halfhartige gedoogbeleid krijgt dan geen kans en iedereen weet voor eens en voor altijd waar hij staat. Het zou eens wat anders zijn met deze regering.
Laurent Claessens (e-mail).,
Van Paemel
‘Forum’ (Knack nr. 8) toont aan hoe goed Monika Van Paemel in glasheldere bewoordingen vertaalt wat het grootste deel van de weldenkende bevolking denkt en voelt. Graag zou ik meer mensen zoals zij, met een groot ethisch besef, beginselvastheid en analytisch vermogen, in de politiek willen zien.
Tegenwoordig is politiek niet meer dan het verdedigen van partijbelangen en ideeën in plaats van het besturen van een land in het voordeel van het algemeen belang.
Neem nu die hilarische zaak van de reflecterende nummerplaten, terwijl je als burger dagelijks van de weg wordt gedrumd door vrachtwagens, die ondanks hun snelheidsbegrenzer absoluut willen inhalen. Regelmatig kantelen volledig geladen vrachtwagens door de brutaliteit van de chauffeur. Die tientonners nemen hun afritten zoals Michael Schumacher, en zijn dan verwonderd dat ze omslaan.
Als dergelijke dingen dagelijkse kost zijn, dan zijn reflecterende nummerplaten echt hilarisch te noemen, en zou ik een minister die dat voorstelt liever zien aftreden wegens onbekwaamheid. Het voorbeeld van ‘eerst Bla Bla en dan Boem Boem’ ligt ook nog vers in het geheugen. Het erge van de zaak is dat die ministers zelf niet beseffen hoe infantiel hun voorstellen wel zijn.
Laurent Claessens (e-mail).,
