37 jaar.
Studeerde rechten en internationale politiek.
Was stafmedewerkster van voormalig partijvoorzitter Karel De Gucht.
Werkte op het kabinet van Fientje Moerman en Dirk Van Mechelen.
Is sinds 2010 Kamerlid.
Haar prioriteiten: Tegen de verkiezingen van 2014 wil ze haar partij helemaal heruitgevonden hebben. Ze wil orde op zaken stellen, zowel op inhoudelijk als op organisatorisch vlak.
Haar strategie: Ze vindt het niet verstandig dat haar tegenkandidaat zich publiekelijk tegen de PS afzet. Zeker niet nu de Open VLD en de PS lijnrecht tegenover elkaar staan in de begrotingsonderhandelingen. ‘Het moet gaan over de Open VLD en niet over de anderen’, is haar devies. Op korte termijn is dat wellicht de enig mogelijke houding om het een beetje leefbaar te houden in de federale regering, maar het is erg twijfelachtig of de partij daarvoor ook door de kiezers zal worden beloond. Rutten lijkt in elk geval de ideale voorzitster voor een beleidspartij.
Haar positie: Gwendolyn Rutten is de kandidate van de partijtop. Doordat ze voor Karel De Gucht heeft gewerkt op het partijhoofdkwartier, waar ze ook diens zoon Jean-Jacques goed leerde kennen, wordt ze tot de clan-De Gucht gerekend. Maar dat klopt niet helemaal. Al bij de vorige voorzittersverkiezing bleek dat ze ook goed ligt bij andere ‘clans’, en dit keer wordt ze zelfs gesteund door alle oude partijbonzen, van Guy Verhofstadt tot Patrick Dewael. Dat het partijapparaat achter haar staat, is zowel een voordeel als een handicap.
Haar ervaring: Ze was al stafmedewerkster van de partij en kent ook de verschillende bestuursniveaus door en door. Zo werkte ze een tijdlang voor de Europese instellingen en was ze kabinetschef van Vlaamse ministers. Als Kamerlid heeft ze de voorbije jaren ook het federale niveau goed leren kennen.
Haar troeven: Rutten kan het goed uitleggen en weet hoe het politieke spel wordt gespeeld. Sinds haar vorige gooi naar het partijvoorzitterschap heeft ze niet alleen veel bijgeleerd, maar ook haar netwerk verder uitgebouwd. Een vrouw aan het roer zou het imago van de Open VLD, die bekendstaat als een machopartij, ook aanzienlijk kunnen verzachten.
Haar kansen: Veel Vlaamse liberalen willen eindelijk een beetje rust in de partij. Op een interne machtsstrijd zitten ze niet te wachten. De voorbije jaren hebben ze ook gemerkt dat een onervaren voorzitter zich moeilijk staande kan houden als hij niet echt door de andere boegbeelden wordt gesteund. Aan de andere kant valt er niet meteen een nieuwe koers te verwachten van iemand die door de oude partijtop naar voren wordt geschoven.
