MA/25/02
Abdelkader Belliraj uit Evergem is in Marokko gearresteerd wegens moord en het uitbaten van een terreurnetwerk. Omdat ‘De 16 is voor u’ eindelijk afgelopen was, was er in De Standaard weer plaats voor ernstige berichtgeving: twee bladzijden over Abdelkader. De vorige Abdelkader die in De Standaard die eer genoot, was Abdelkader Zaaf. In een kaderstukje een reactie van professor Rik Coolsaet met als kop: ‘Verwar dit niet met Al-Qaeda!’
Sinds 12 september 2001 beweert Rik Coolsaet bij hoog en bij laag, en vooral bij herhaling, dat Al-Qaeda niet bestaat. Sint-Niklaas misschien, Al-Qaeda niet. Niet bang meer voor zijn. Bij elke bom die waar ook ter wereld ontplofte, spoedde Rik zich vierklauwens naar de televisiestudio’s om met handen en voeten iedereen aan het verstand te brengen dat dit spijtige incident niets met Al-Qaeda te maken had. Met ayatollah Khomeiny, dat kon. Met de Groupe Islamique Armé, mogelijk. Met de Mossad, zeer waarschijnlijk. Maar met Al-Qaeda, neenee.
In de ogen van Rik had zelfs Osama Bin Laden niets te maken met Al-Qaeda. De aanslagen van 11 september catalogiseerde hij als een accidentje in de luchtvaart. Piloot even verstrooid, boem tegen een toren. De flatgebouwen in New York zijn veel te hoog. En er staan geen rode lichtjes op, zoals op de kerktoren van Steenokkerzeel.
‘Sektarisch geweld is typisch voor het jihadterrorisme’, beweerde Rik in De Standaard. ‘Jihadi’s maken voortdurend ruzie onder elkaar, wat verklaart waarom ze zoveel doden maken onder moslims. De jihadi-groepjes opereren apart en wel heel amateuristisch.’ Rik doelt hier wellicht op de explosies in het station van Madrid en in de metro van Londen, die men inderdaad niets anders dan het werk van amateurs kan noemen. Knoeiers. Aan de universiteit van Gent kennen ze betere technieken.
Professor Coolsaet heeft jarenlang deel uitgemaakt van onze Kroonraad. Het was telkens een genot hem te gaan opzoeken, in een typisch ongezellig universiteitsgebouw om de hoek van de Kouter. Er zijn weinig mensen met zoveel parate kennis over de internationale betrekkingen als Coolsaet. En waarover het ook ging – Irak, Afghanistan, Congo, Latijns-Amerika, Kosovo, Brussel-Halle-Vilvoorde… – op het einde van zijn uiteenzetting kwam hij altijd op hetzelfde punt uit: het was de schuld van de neoconservatieven in Amerika.
Rik droomt ’s nachts van de neoconservatieven. Cheney, Rumsfeld, Wolfowitz, De Crem… kerels van dat slag. Uit de weg gaan. Overlaten aan professoren internationale betrekkingen, die zijn daarvoor opgeleid. Rik heeft het allemaal nog eens op een rijtje gezet in een prachtig nieuw boek: De geschiedenis van de wereld van morgen. Geen programma waarin hij het de voorbije week niet mocht gaan aanprijzen: het Nieuws, het Journaal, TerZake, De Laatste Show, Phara, De Zevende Dag, Open Kaart, Wie wordt de man van Phaedra?, Sterren op de dansvloer… Overal verkondigde hij met steeds meer geestdrift de blijde boodschap: Al-Qaeda bestaat niet, en alles is de schuld van de neoconservatieven. Ware het niet dat het niet bestond, Rik zou beweren dat Al-Qaeda is gestícht door de neoconservatieven. Zit binnenkort naast Herman in De Horizon.
DI/26/02
Uw dienaar is weer eens het slachtoffer van censuur. Onze chef-Wetstraat verbiedt ons om te schrijven over de nieuwe mevrouw Dewael, geboren Op de Beeck, die vorige week de nationale quiz van de Katholieke Arbeidersvrouwen heeft gepresenteerd. Wat mogelijk kan verklaren waarom wij haar al een hele tijd moeten missen op het einde van het Journaal.
Een clandestien binnengeslopen verslaggever van De Standaard hoorde Greet daar onder andere vragen: ‘Hoe heet het rubberen bekertje met een steeltje aan dat je in de vagina inbrengt om menstruatiebloed op te vangen, iets wat je kunt uitwassen en opnieuw gebruiken?’ Het antwoord bleek ‘een Patrick’ te zijn. Naar de uitvinder ervan, dokter Patrick McKilbee.
Nu is het wel zo dat de nieuwe mevrouw Dewael net bij de oude mevrouw Moerman een contract van 35.000 euro voor vijf huis-, tuin- en keukenpresentatietjes door haar neus had zien boren. Een centje extra zal dus welkom geweest zijn, zeker gezien de verbouwingen aan een woonst met praktijkruimte in Tongeren. Niettemin waren wij graag eens giftig uit de hoek gekomen over de vrouw van een liberale voorman die uitgerekend bij de Katholieke Vrouwengilde gaat bijklussen. Daartoe had de echte mevrouw Dewael zich nooit verlaagd.
Maar het mag niet van onze chef-Wetstraat: ‘Geen sprake van. Dit zou de KAV weer in een slecht daglicht plaatsen. Niet in mijn blad.’
Goed, dan niet.
DO/28/02
Volgens den Baard is Karel De Gucht een tjeef. Nee, wacht, het was nog erger. Humo er even bij halen, waar stond het ook weer, hier zie: ‘De Gucht heeft de naam eerlijk en rechtlijnig te zijn, maar is een schijnheilige tjeef.’
Zij die graag op de eerste rij zouden zitten de eerstvolgende keer dat Vande Lanotte onder de ogen zal moeten komen van Mireille De Gucht, zullen snel moeten zijn om hun kaarten te bestellen. Leden van de Knack Club krijgen voorrang. In hetzelfde interview plaatst den Baard Bart De Wever op gelijke hoogte met Stalin en Hitler. En dat mag dus lesgeven aan een universiteit. Weliswaar die van Gent, maar toch.
Den Baard, velen zijn het vergeten en hij nog meer dan anderen, is de man dankzij wiens deskundige leiding de SP.A de grootste verkiezingsnederlaag uit haar bestaan leed. Dertig procent van haar kiezers kwijt, driehonderd man personeel moeten ontslaan, tientallen miljoenen euro’s minder, aantal zetels gehalveerd. Den Baard hanteerde tegen alle adviezen in een rampzalige verkiezingsstrategie, zette onder luid protest van zijn militanten totaal verkeerde mensen boven aan zijn kieslijsten, en slaagde er niet eens in om zijn eigen electorale kanonnen te doen opkomen. Wél geloofde hij dat hij de nieuwe eerste minister zou worden.
Niemand was meer verrast door de uitslag van 10 juni dan den Baard. Die de volgende dag hardnekkig verderging met het stapelen van de ene flater boven op de andere. Hij stelde per oekaze Freya Van den Bossche aan als fractieleidster. Twaalf uur later nam ze ontslag. Hij ordonneerde dat Caroline Gennez hem als voorzitter zou opvolgen, waarna Gennez maandenlang spitsroeden moest lopen langs de lokale afdelingen en de gebruikelijke manipulatie nodig was om de onbekende Eric De Bruyn eronder te houden. De allerslechtste partijvoorzitter uit de geschiedenis van het socialisme, dat was den Baard.
Maar nadat hij van de uppercut bekomen was, begon hij al snel opnieuw te complotteren met de ex-premier, wiens eigen partij net was afgestraft met een verlies van 21 procent van haar kiezers. Zijn betrachting was om alsnog een nieuwe paarse regering op de been te krijgen, wat regelrecht inging tegen de beleidslijn van zijn opvolgster, en tegen zijn eigen verklaring op verkiezingsdag dat Paars voortzetten gelijk zou staan met de kiezer in zijn gezicht uitlachen.
De enige die beter is geworden van het geknoei van den Baard, is den Baard zelf. Professor aan de universiteit, mogelijk aspirant-rector, senator, advocaat, voorzitter haven Oostende, voorzitter industrieterrein nv Plassendale, voorzitter raad van bestuur Electrawinds.
U hebt het op onze website en elders in dit blad kunnen lezen: de Britse investeringsgroep 3i zet ABX Logistics te koop voor 600 miljoen euro. Anderhalf jaar geleden werd ABX dankzij Jannie Haek, ex-kabinetschef en rechterhand van den Baard, aan 3i gewoon cadeau gegeven. Andere kandidaten, die tot 340 miljoen euro wilden gaan, mochten niet eens meebieden! Ingewijden noemen deze affaire geen blunder maar een misdaad.
En raad nu eens wat: een paar maanden later neemt datzelfde 3i een kapitaalverhoging van 30 miljoen euro in Electrawinds voor zijn rekening, en nog een paar maanden later wordt Johan Vande Lanotte daar voorzitter. Wat een toeval, niet?
Den Baard en Jannie Haek hadden voordien ook al eens 54 miljard frank of 1,33 miljard euro belastinggeld zomaar weggegooid, doordat ze zich in het beruchte hotelakkoord over Sabena als kleuters hadden laten rollen door Swiss Air. Tel dat op bij het gesjoemel met ABX Logistics, en u weet waarvoor u werkt.
ZO/02/03
Het is afgelopen, Katarakt. Tot opluchting van de nijvere bewoners van Haspengouw, die op de ook met hun geld betaalde openbare omroep niet langer zullen worden afgeschilderd als leugenaars, bedriegers, viezeriken, vuilaards, goddelozen en bloedschandeplegers.
De laatste weken mocht het wat vooruitgaan, blijkbaar. Waarschijnlijk was de subsidie van de provincie Limburg opgebruikt. Bij wijze van voorbeeld aflevering elf. Frank wordt begraven, Elisabeth geeft aan Roger en Paul toe dat zíj de Néeron had gespoten en dat Frank dus voor niets zelfmoord heeft gepleegd, Paul is kwaad en wil dat Elisabeth nooit meer in zijn buurt komt én ontslag neemt uit het bedrijf, thuis blijken de kinderen ergens in een veld de gsm van Frank te hebben gevonden met daarop de bekentenis van Elisabeth, Saartje zegt haar moeder dat ze haar haat, Piet weigert zijn boterhammetjes mee te nemen naar het depot van de Wijtinckx (!), Elisabeth laat zich aan haar ogen opereren door Warre Borgmans in plaats van zoals koning Albert door professor Marie-José Tassignon van de Universiteit Antwerpen, die een wereldvermaarde techniek heeft ontwikkeld waarvan het voordeel is dat je niet al de volgende week moet terugkomen omdat je nog minder ziet dan voorheen, Elisabeth moet de volgende week wél terugkomen, tussendoor wint ze op de veiling van Sint-Truiden de Gouden Appel als postuum eerbetoon aan Frank en geeft in haar dankwoord nu ook voor de verzamelde arboriculteurs van heel Haspengouw toe dat zíj de Néeron heeft gespoten en verantwoordelijk is voor de verhanging van haar echtgenoot, Elisabeth valt Roger om de hals, hierna Joke Devynck, die nochtans meer dan één keer vleselijke betrekkingen heeft gehad met het lijk, althans toen dat nog leefde, hierna wordt Elisabeth ook nog geknuffeld door Paul, die haar vijf minuten voordien nooit meer wou zien maar nu in euforie verkeert omdat Nanou bevallen is van Zoë en die onmiddellijk heeft afgestaan aan Ann, die geen kinderen meer kan krijgen na de dood van ons Sofieke en nadat een onhandige gynaecoloog bij de curettage te veel had weggekrabd, Saartje vertrekt met een bus naar Polen om Vlad te gaan zoeken en wij durven er vergif op in te nemen dat ze ook al in positie is zoals de echte Kim Clijsters, die het nu níét meer is aangezien de worp inmiddels heeft plaatsgevonden maar toen nog wel, de Wijtinckx probeert Elisabeth nóg een keer horizontaal te krijgen door een appelkwekerij over te nemen in Tsjechië want daar krijg je subsidies en het vogelt er prettiger dan in Polen, Chris Lomme chanteert de Smeekens omdat hij iets zou hebben gehad met Christina Goderis terwijl ze zelf potverdorie van de grond is geweest met een of andere Charel van wie we de naam niet mogen kennen, Elisabeth eist te weten wie haar echte vader is want anders zal ze het overbrieven aan haar wettelijke vader, Karel Donkers, die door kanker ocharme nog maar enkele dagen te leven heeft en blij zal zijn met dit nieuwtje, als klap op de vuurpijl blijkt het dan nog Jo Demeyere te zijn, die blind is geworden en dus verantwoordelijk is voor de cataract in Katarakt, de Smeekens komt bij een rochelende en reutelende vader Donkers liegen dat ze met de Lions Club een fonds hebben opgericht om De Horizon draaiend te houden terwijl het al failliet is, waarna Junior op zijn beurt liegt dat het zijn idee was maar hij moest dat zeggen van Chris Lomme omdat ze hem anders zou onterven, Roger, die een half uur geleden nog stond te treuren bij het graf van zijn zoon, zingt samen met Herman ‘goedemorgen morgen, goede dag’ van Nicole en Hugo.
En dat alles in één aflevering!! Graag hadden wij nog een scène gezien waarbij de burgemeester ’s nachts terugkeert van een carnavalfeest, tegen een geparkeerde auto aanknalt, gewoon naar huis rijdt, niet opendoet als een uur later zijn eigen agenten verwoed op zijn bel staan te drukken, zich derhalve onttrekt aan een alcoholcontrole, de volgende ochtend spoorslags voor een week op vakantie vertrekt, maanden later wegens vluchtmisdrijf veroordeeld wordt, journalisten die daarover berichten met een proces bedreigt, en toch ongestoord als burgemeester en senator blijft zitten. Maar dát, zo moeten de makers gevonden hebben, had de geloofwaardigheid van hun reeks ondermijnd.
door Koen Meulenaere
