MA 12 11

Werkte elk gerechtelijk arrondissement in dit land met dezelfde ijver als dat van Dendermonde, er zou geen misdaad meer zijn. In Dendermonde gaan ze zover dat ze hun gevangenen met opzet laten ontsnappen om ze daarna weer te kunnen inrekenen. Zoals een kat een gesnapte muis soms even de indruk laat dat ze toch de ochtend nog zal halen.

Wij hebben het hier al herhaaldelijk onderstreept: er kan nergens ter wereld een misdrijf worden gepleegd, of nog voor de plaatselijke autoriteiten of de mannen van de FBI kunnen optreden staat onderzoeksrechter Evy Muylaert al kortgerokt en hooggehakt met een arrestatiebevel voor de verbouwereerde neus van de dader. Die wordt dezelfde avond door Christian Du Four aangeklaagd en door Freddy Troch, of in het geval van een verkeersdelict door Peter D’Hondt, veroordeeld en ter zitting aangehouden.

Nu hebben ze in Dendermonde, in hun vrije uren, zelfs een totaal nieuwe techniek ontwikkeld om hormonen in rundvlees op te sporen. Ongelooflijk. Een wereldprimeur. Door de procureur zelf uitgedokterd, in een als laboratorium ingerichte hobbykamer in de kelder van het gerechtsgebouw. Naast wat men in het plaatselijke idioom ‘het stookkot’ noemt. Niet omdat de verwarmingsketels er zouden staan, maar omdat Peter D’Hondt er illegale jenever stookt. Op basis van fruit, eierpunch en zeer specifieke aan de Dender onttrokken gassen.

Op de radio wou Du Four niet te veel geheimen prijsgeven over zijn Nobelprijswaardige ontdekking, maar het ging om een revolutionaire detectiemethode om exogeen toegediende lichaamseigen groeihormonen te ontmaskeren. Wij herhalen: exogeen toegediende lichaamseigen groeihormonen. De procureur liet deze toch niet evidente technische termen uit zijn mond rollen zoals een ander zou spreken over room met een snuifje saffraan.

‘Ik wil niet in detail treden,’ sprak Du Four, die nog niet helemaal gerustgesteld leek over het patentrecht op de nieuwe test, ‘maar het komt erop neer dat ge een koe of een stier verplicht tot het leveren van een urinestaal, daarin dompelt ge een speciaal door onze griffier ontworpen strip, en als die lila of fuchsia uitslaat, zijn er hormonen van buitenaf ingespoten. Waterdicht.’

Nader journalistiek graafwerk, specialiteit steller dezes, leert dat de methode eerst grondig is uitgeprobeerd op een groot aantal kippen, waarvan men in Dendermonde een schier onuitputtelijke voorraad bezit. Nu moet u dat zelf eens proberen: het is niet eenvoudig om een volwassen kloek op bevel te laten wateren, en dan nog in een confituurpotje zoals de procureur eiste. Tot bij toeval, proefondervindelijk, bleek dat de testhoenders zich spontaan ontlastten zodra ze Peter D’Hondt voor hun neus zagen opdagen. Hetzelfde fenomeen doet zich geregeld voor bij verkeersdelinquenten die voor de Dendermondse politierechtbank dienen te verschijnen.

Zo had de procureur in geen tijd de hele wintervoorraad jampotten van zijn echtgenote vol kippenurine, en kon hij enthou- siast aan de slag met zijn prototypestrip. Tot zijn ontzetting stelde hij vast dat de kippen van Peter D’Hondt allemaal een fuchsia staal afleverden. Een nieuwe proef bevestigde dat verrassende resultaat en noopte tot een drastische maar onvermijdelijke conclusie. De procureur ontbood voor de volledigheid nog de vaste forensisch expert van zijn parket, maar die bevestigde het vermoeden.

Procureur Du Four heeft in zijn lange carrière al veel meegemaakt. Al het meemaakbare, zeg maar. Maar een magistraat die zijn legbatterij met testosteron opfokte, dat was de eerste keer. Verontwaardigd dook hij de afdeling spiritualiën van de gerechtsgebouwkelder binnen, waar de politierechter net een nogal sterk uitgevallen nieuwe appellikeur aan het proeven was. De vlammen schoten uit zijn neus en oren, en het was niet het geschikte moment om hem te komen beschuldigen van malversaties met zijn pluimvee. Procureur Du Four, evenwel, heeft lak aan iets banaals als ‘het geschikte moment’. Hij vloog Peter D’Hondt net niet naar de keel toen hij hem toesnauwde: ‘Uw eieren zijn opgespoten.’

Zoiets laat geen enkele man, die naam waardig, zich zeggen. En dus zeker niet een door appelderivaten opgewonden politiemagistraat. Peter D’Hondt greep de procureur bij het sjaaltje om zijn hals, en siste hem met de aangeboren verachting van de zittende voor de staande magistratuur op zijn beurt toe: ‘Bemoei u met uw eigen eieren, ovum dei.’ Dat laatste was een wel zeer gemene verwijzing naar een hardnekkig gerucht dat de ronde doet in de sta-had va-han Den-der-monde, als zou de procureur deel uitmaken van een katholiek genootschap met veeleer behoudsgezinde principes.

Dezelfde avond liet de politierechter de procureur dagvaarden, en eiste de procureur bij de onderzoeksrechter een huiszoekingsbevel om de woning en aanhorigheden van de politierechter binnenstebuiten te mogen keren. Kon hij meteen ook de anonieme klachten eens controleren als zouden bij D’Hondt in de kelder nog altijd collaborateurs uit de Tweede Wereldoorlog gevangen worden gehouden. Aan haken in de muur.

De eerste voorzitter van het hof van beroep in Gent kwam er bij te pas om het conflict voor zover mogelijk te bedaren. Een boze D’Hondt ging verder met het stoken van een jenever van meer dan zeventig graden, en een al even verongelijkte Du Four perfectioneerde zijn detectie van exogeen toegediende lichaamseigen groeihormonen, en legde hem daarna met succes voor aan een panel van vijf wereldvermaarde experts inzake het opsporen van hormonen. Onder wie rechter Edwin Van Fraechem.

Onmiddellijk daarna werden zevenendertig veehandelaars uit de Denderstreek en het Land van Waas, en bij wijze van waarschuwing één uit Berlare, opgepakt en een uur later veroordeeld en in min of meer verzekerde bewaring gegeven aan de gevangenis van Dendermonde. Een tiental warenhuizen in de buurt moest zijn deuren sluiten. En om de vroegere procureur van Oudenaarde nog een loer te draaien, werd ook hij voorgeleid. Waarna iets te laat aan de journalisten werd verduidelijkt dat hij enkel verhoord was als getuige, en niet als verdachte.

In Dendermode moeten ze niet weten van andere rechtsinstanties in het algemeen, en in het bijzonder niet van de politierechtbank in Aalst en van het geheel der rechtbanken in Oudenaarde. De huidige procureur van Oudenaarde is overigens openlijk daensist, hoewel hij geboren en getogen is in Dendermonde. Een grotere vorm van verraad is voor een Dendermondenaar niet eens denkbaar. Zijn voorganger, ereprocureur Hendrik De Jonge, kon na de lage streek van zijn gewezen confraters beginnen aan een odyssee doorheen de media om overal met handen en voeten te gaan uitleggen dat hij niet vóór maar tegen de hormonenmaffia is. Wat uiteraard niemand nog geloofde.

In de kelder van het gerechtsgebouw van Dendermonde werden de nieuwste flessen van Peter D’Hondt ontstopt, en weerklonk veelstemmig een door een hoge gisting aangetaste versie van het Ros Beyaard.

do 1511

Marino Keulen wil geen burgemeester benoemen die vooroploopt bij het overtreden van de wet. Bravo. Rest alleen de vraag wat de minister zou doen indien een al benoemde burgemeester door de rechtbank veroordeeld zou worden, laten we zeggen wegens vluchtmisdrijf, wat toch ook verdacht veel lijkt op een overtreding van de wet. Zeker zo die burgemeester zich zou onttrekken aan een alcoholcontrole door de deur niet te openen wanneer de agenten van wie hij zelf de overste is komen aanbellen, en door de ochtend nadien voor een week met vakantie te vertrekken. Wij durven te veronderstellen dat Marino Keulen, mocht zo een misschien wat vergezocht geval zich ooit voordoen, heel wat minder moedig zou zijn. Tenzij het vluchtmisdrijf in het Frans zou worden gepleegd.

vr 16 11

Alea iacta est. En sunt nobis mitia poma. Het is zover: onze chef-Wetstraat is de Rubicon overgestoken, in dit geval de Leopold III-laan in Evere, en is bij onze overburen van de NAVO gaan vragen om in te grijpen. Er moet toch iemand bij machte zijn om het alle perken te buiten gaande geknoei van deze regeringsvorming te stoppen. België moet onder curatele worden geplaatst, desnoods onder een VN-protectoraat met een uitgebreid mandaat voor de blauwhelmen.

Waar blijven de Romeinen nu? Onze heirbanen zijn wel niet meer in te beste staat, maar ons leger is nog altijd even slecht als 2000 jaar geleden, met dank aan André Flahaut. In Tongeren is Ambiorix vervangen door Patrick Dewael en Greet Op de Beeck. Van de enige twee die nog op een paard kunnen rijden, Herman De Croo en Fientje Moerman, heeft de een last van zijn rug en de ander van haar geweten. Belgica est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Flamingi, aliam Walloni, tertiam qui ipsorum lingua Bruxelli, nostra Kiekenfretters appellantur. Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Horum omnium ridiculissimi sunt politici mediaque.

Waar blijven de Franken om de Salische wetten weer in te voeren? Of de Wisigoten? De Merovingers? Karolingers? Alamannen? Iemand al een snek de Westerschelde zien oproeien? Oostenrijk, Spanje… leven ze daar nog? Zijn er geen nazaten meer van de hertog van Alva? Of van Albrecht en Isabella. Waar in Parma houdt zich de achterbetonderkleinzoon schuil van Alexander Farnese?

Waarde Hollanders, prinsen van Oranje, onze ex-premier en Bart De Wever zijn bereid ook aan jullie openlijk hun excuses aan te bieden voor wat zich in 1830 heeft afgespeeld in het park van Brussel. De Stomme van Portici is uit het programma van de Munt geschrapt. Baarle moet herenigd worden. Jullie zijn toch al elk weekend met z’n allen in Antwerpen, wat let jullie om met een nieuwe Pragmatieke Sanctie de Zeventien Provinciën in ere te herstellen?

Waar blijven de bonapartisten? De leeuw van Waterloo is geërodeerd, de butte dreigt elk moment in te storten. Er staat weer een Belg aan het hoofd van Olympique Marseille, en voor onze populairste politicus is de Marseillaise nu al het nationale volkslied. Adamo is genezen, Axelle Red heeft een nieuwe cd, Arno is ridder in de Franse kroonorde. Jan Breydel wordt afgebroken en naar Loppem verbannen! En wat De Coninck betreft: Kristien Hemmerechts is hertrouwd. En beschrijft haar bejaardenseksleven tot in alle onsmakelijke details in boeken en tijdschriften.

Hebben de Duitsers dan geen enkele behoefte meer om een ander land binnen te vallen? Dat kan toch niet in twee generaties uit hun genen zijn verdwenen? Gute Freunde, hören Sie zu. Die Polder rund um den Eisen Turm sind drainiert, die Slaus ist repariert, und Slauswächter Karel Cogge ist mit Pension. Die Schwarztaschen sind wieder daran in Flandern. Die De Weber leben noch, und die Familie ist selbst ausgebreitet. Der König steht noch immer an Ihrer Seite. Maurice De Wilde ist tot. Kommen Sie bald wieder, bitte.

Militairen aller landen, bezet ons alstublieft. Zoals u altijd hebt gedaan. Desnoods moeten de Congolezen de rollen maar omkeren. Want om het te zeggen met de woorden van Karel De Gucht: veel politici die bekwaam zijn tot het besturen van het land zullen ze hier niet ontmoeten.

België is onherstelbaar naar de knoppen, het zou al iets helpen zo men dit gegeven eindelijk onder ogen zou willen zien. En het is allemaal de schuld van den Baard, die naast de twintig ambten die hij al bekleedt nu ook nog voor een advocatenkantoor gaat werken. Door zijn zo geprezen politieke vakmanschap kon de rooms-rode coalitie die al op papier stond, niet doorgaan. Dat de Open VLD, even kundig geleid door de daarvoor 300.000 euro per jaar betaalde Noël Slangen, zwaar zou verliezen, stond vast. Dat het eenentwintig procent werd, had niemand kunnen voorspellen. Maar de PS verloor dan weer minder dan gedacht, en dus stond niets een travaillistische regering inclusief cosmetische staatshervorming in de weg.

En toen werd dat alles de grond ingeboord, met een onoplosbare impasse tot gevolg, doordat Johan Vande Lanotte erin slaagde om in één klap dertig procent van zijn kiezers kwijt te spelen. Ongeevenaard in de geschiedenis van de socialistische partij. Ga twee jaar terug in de werking van de SP.A, u zult geen enkele beslissing van den Baard vinden die niet op een fiasco is uitgedraaid. En voor zijn bricoleursbegrotingen gaan onze kinderen en kleinkinderen nog vele decennia opdraaien.

Kortom: de ideale man om rector te worden van de universiteit van Gent.

door Koen Meulenaere