Knack.be is het virtuele verlengstuk van Knack. Op www.knack.be kunt u het belangrijkste nieuws van de dag op de voet volgen. U kunt zich ook abonneren op onze dagelijkse nieuwsbrief. Naast de e-Knack – de digitale versie van het blad – bieden wij ook achtergronddossiers aan en blogs van redacteurs, recensenten en medewerkers. Elke week vindt u op deze pagina een bloemlezing van het almaar groeiende aanbod op Knack.be.
DIRK DRAULANS: ‘DE STAMCELSAGA’
Dirk Draulans vertelt hoe de problemen rond het stamcelonderzoek van Catherine Verfaillie nieuws werden én nieuws blijven.
‘Nature besluit onomwonden dat er nog geen enkele studie is die de originele paper van Verfaillie uit 2002 ‘integraal’ heeft herhaald. Deelaspecten, ja, maar nooit wat Nature het ‘sleutelaspect’ uit Verfaillies experiment noemde, namelijk het feit dat haar cellen in álle belangrijke weefsels van muizen terechtkwamen. (…) Volwassen stamcellen blijken gewoon héél moeilijke cellen om mee te werken. Dat weet niemand beter dan Verfaillie zelf. Het is moeilijk ze te vinden, ze in cultuur te brengen en ze lang genoeg in leven te houden om er experimenten mee te kunnen doen. De grote baas van het biotechnologiebedrijf Geron schreef in maart in New Scientist dat embryonale stamcellen veel gemakkelijker zijn om mee te werken. En dat er ‘geen alternatief is voor embryonale stamcellen als we ernstig willen zijn over de medische vooruitgang die het stamcelonderzoek belooft’. (…) Is Verfaillie dan op het verkeerde paard aan het gokken? Natuurlijk niet. Zij doet haar werk, en zij doet dat goed, ondanks de fouten, anders zou ze niet in Nature publiceren. Maar misschien gokken de instanties die haar financieel steunen wél op het verkeerde paard. Dat zal de toekomst uitwijzen.’
blogs.knack.be/draulans
JOHAN DEPOORTERE: DE DYNASTIEëN VAN DE STATES
Niets fascineert Amerikanen zozeer als royalty en dynastieën, zegt Johan Depoortere.
‘De Kennedy’s kwamen aardig in de buurt van een Amerikaanse dynastie en met president 41 en 43 was een andere aristocratische familie uit New England aan zet: de Bush-Walkerfamilie. In American Dynasty doet de Republikeinse auteur (en voormalig adviseur van Richard Nixon) Kevin Phillips uitvoerig uit de doeken hoe drie generaties Bush-Walker strategische posities innamen in de wereld van de politiek, de inlichtingendiensten en het zakenleven.
blogs.knack.be/depoortere
LUK LAMBRECHT: ‘FABRE IS DUIDELIJK DE PEDALEN KWIJT’
Luk Lambrecht trok naar Venetië en bezocht er de Biënnale (zie ook pagina 60). Maar in de marge van deze kunsthoogmis botste hij op Jan Fabre. Een erg onaangename ontmoeting.
‘De expo in Venetië An-tropologie van een planeet is overdone, bourgeois en barok en perfect gemaakt voor de palazzi. De expo cirkelt thematisch rond de mythe van de dood en de zelfverheerlijking van de kunstenaar. Fabre staat afgegoten in was, hij staat er met een bloedneus tegen een oud schilderij. Fabre, perfect afgegoten in was leunt over honderd grafzerken van zwart graniet met de titel Ik spuw op mijn eigen graf. De kunst van Jan Fabre blinkt in luxe en zelfgenoegzaamheid. Fabre is duidelijk de pedalen kwijt en leeft en werkt in een artistieke luchtbel die kunst oplevert voor ‘zijn’ eeuwigheid en voor de chique salons. Na zijn blinkende schildpad die hij met succes toonde tijdens Beaufort aan de Belgische kust, staat Fabre in Venetië afgebeeld op een reusachtig brein. De kunstenaar die zijn eigen brein probeert te mennen is de titel van dit naïeve beeld. Het is ronduit zielig en ontnuchterend hoe Jan Fabre opnieuw zichzelf artistiek opklopt met beelden die paradoxaal de verbeelding ontkrachten.’
blogs.knack.be/cultuur
ROEL VERNIERS: ‘ONDERTUSSEN NA DE MONT VENTOUX’
Bert Anciaux buigt zich deze week over de subsidies voor kunstenorganisaties voor 2008- 2009. Volgens Roel Verniers wordt hij bedolven onder een lawine van aanvragen, ‘een die de Mont Ventoux nog niet gekend heeft’.
‘Geen subsidieronde zo belangrijk als een tussentijdse. Omdat ze over kleine gezelschappen gaat. Omdat de grote instellingen buiten schot blijven. Omdat precies deze subsidieronde de instapmogelijkheid van nieuw bloed regelt. En zo zouden tussentijdse subsidies wel eens de zuurstofgraad kunnen bepalen van dat veel geplaagde cultuurveld en bij uitbreiding de zuurstofgraad in onze samenleving mee kunnen vormgeven. (…) Veelgeplaagde cultuursector? Jawel. De financiële putten van huizen als NTGent zijn niet meteen bevorderlijk voor een positieve perceptie van het landschap. De hype rond de grote instellingen is voorbij. Financiële cijfers zorgen daarvoor. Maar ook een krimpende kwetsbaarheid van ons samenleven. Als goed bestuur het marsorder is, als de Rode Duivels hun selectie niet halen en alle hoop op jonge duivels is gevestigd, als het regent in juni en er stevig gebakkeleid wordt of een staatshervorming nu een grondwetswijziging behoeft of niet, dan is cultuur niet zelden de kop van Jut. Als realiteitszin het wint van fantasie, dan krijg je dat.’
blogs.knack.be/entrakt
