‘De ouders bedoelen het vaak goed, maar wat voor volwassenen als gezond wordt beschouwd, is dat voor kinderen niet’, zei professor Yvan Vandenplas onlangs in Het Laatste Nieuws. Vandenplas, diensthoofd pediatrie van het UZ Brussel, deed die uitspraak tegen de achtergrond van populaire boeken en visies over eten zoals De Voedselzandloper van Kris Verburgh en Pure Pascale van Pascale Naessens. ‘De perceptie is dat vetarm eten het gezondst is, maar dat gaat niet op voor kinderen’, zegt Vandenplas. ‘Die halen dertig tot veertig procent van hun calorieën uit vetten en hebben dus wél boter op hun brood nodig.’
Klopt dat?
Mits Vandenplas met die boter margarine bedoelt, onderschrijven vier experts in voedingsleer zijn statement. Dat kinderen andere voedingsbehoeften hebben, lijkt de logica zelve. Toch is het dat niet, zegt Patrick Mullie (VU Brussel). ‘In Engeland zijn ouders aangeklaagd wegens kindermishandeling omdat ze hun kinderen een streng veganistisch dieet gaven. In Australië stond er onlangs zelfs een boek op stapel over paleodiëten voor kinderen: veel vlees zoals duizenden jaren geleden, geen granen, en slechts een beperkt aantal koolhydraten. Dat boek staat gelukkig ter discussie, maar het toont wel waar het hier om gaat. Auteurs en uitgeverijen willen boeken verkopen. Daar heb ik niets op tegen. Maar het resultaat is vaak desinformatie. Ouders weten soms niet meer wat wel en wat niet goed is.’
Ondervoede kinderen zijn gelukkig eerder uitzondering dan regel. ‘Je ziet ze vooral bij ouders die té goed willen doen’, zegt Vandenplas aan de telefoon. Het omgekeerde – obesitas bij kinderen – is maatschappelijk een veel groter probleem. De vraag die beide issues hier raakt is: wat heeft een kind nodig? En hoe verschilt dat bij een volwassene?
‘De basis van wat de Vlaamse overheid onder gezond eten verstaat, is en blijft de actieve voedingsdriehoek’, zegt Liesbet Dejaegere van het Vlaams Instituut voor Gezondheidspromotie en Ziektepreventie (VIGeZ). ‘Een evenwichtig dieet voor kinderen bevat bij voorkeur tot veertig procent vetten, liefst onverzadigde zoals in margarine en olie, terwijl dat voor volwassenen maximaal dertig procent is.’
Kinderen spelen en rennen, heftig of lui, maar hebben sowieso veel energie nodig om te groeien. Verhoudingsgewijs een pak meer dan een volwassene, zeker als die de dagen sedentair slijt. De energiebehoefte om te groeien is bij baby’s relatief het grootst. Daarna neemt ze geleidelijk af, tot de baby’s kleuters zijn. Van hun vierde tot elfde levensjaar blijft ze ongeveer gelijk, om dan opnieuw te pieken in de adolescentie. Daarna daalt de behoefte weer.
‘Eiwitdiëten zonder koolhydraten, of diëten waarbij je geen vlees met aardappelen mag combineren, zijn voor volwassenen niet zo’n probleem’, zegt professor voeding en gezondheid Theo Niewold (KU Leuven). ‘Maar voor kinderen zijn ze ongezond. Die hebben uiteraard groenten en fruit nodig. Maar ook melk, bruin brood en pasta, aardappelen en margarine. Genoeg energie, en variatie.’
Een koekje (of twee) is dus oké? Net als een boterham met choco? Toch beter niet elke dag, adviseert Patrick Mullie. Niewold maakt zich daar minder zorgen over. ‘Ben je bang dat je kinderen te veel en te ongezond eten? Dat weet je best. Je kunt dat zien aan hun gewicht. Zelfs zonder weegschaal.’
Conclusie:
Knack beoordeelt de stelling als waar. Met Theo Niewold (KU Leuven): ‘Val uw kind niet lastig met uw eetproblemen, hypes en hobby’s op dat gebied.’
WAAR
Jan Jagers
‘Wat voor volwassenen als gezond wordt beschouwd, is dat voor kinderen niet’
Pediater YVAN VANDENPLAS (UZ Brussel), in Het Laatste Nieuws, over eten en voedingshypes.
