In de ‘Kroonraad’ geven vooraanstaande politici hun opinie over de actualiteit. Deze week Willy Kuijpers over de begrafenis van de paus, het overlijden van prins Rainier, de zussen McCartney en de IRA, de nieuwe Iraakse president, en de problemen van de lokale politie.
Mijnheer Kuijpers, in Rome is paus Johannes Paulus II begraven onder een gigantische publieke belangstelling. Een bewijs dat de katholieke Kerk nog steeds populair is?
WILLY KUIJPERS: Een bewijs dat de massa zich laat lokken door wat de massamedia als evenement opblazen. We zijn getuige geweest van een mediacircus zoals er nog nooit een geweest is, vooral nuttig voor de publicitaire belangen van zowel het Vaticaan als de media zelf. Ook grote dictators brengen juichende of rouwende massa’s op de been, dat maakt op mij niet veel indruk. Het lijden van de paus is de laatste maanden zozeer uitvergroot door de propagandamachine van het Vaticaan, dat het onmenselijk is geworden. De soberheid van het lijden is helemaal prijsgegeven, mogelijk om een heiligverklaring te bespoedigen. Ik had liever de drie Poolse nonnetjes die de paus dag en nacht hebben verzorgd eens aan het woord gehoord. Misschien hadden zij ons een beter beeld kunnen geven van hoe hij werkelijk zijn laatste dagen heeft beleefd. Het was nuttiger geweest mocht al het geld, al de tijd, en alle energie die nu is opgebracht om in de buurt van het Sint-Pietersplein te komen, zijn aangewend ten behoeve van de lijdende mens in de onmiddellijke nabijheid.
Wat beschouwt u als sterke en zwakke punten van het pontificaat van Johannes Paulus?
KUIJPERS: Hij heeft een paar markante zaken gerealiseerd, het kan ook moeilijk anders als je 26 jaar in functie bent. Hij is de eerste die een moskee is binnengestapt en een initiatief heeft genomen om de monotheïstische godsdiensten bij elkaar te brengen.
Aan de andere kant kun je er niet omheen dat hij met een veel hogere frequentie omging met mensen die de naam van God misbruiken, zoals George W. Bush en anderen. Specifiek in West-Europa heeft hij heel wat valabele mensen de Kerk uitgejaagd. Ik vraag me af hoe Rome dat tij nog zal keren. Ik kan ook niet begrijpen waarom hij Opus Dei als pauselijke prelatuur heeft erkend, en waarom haar stichter is heilig verklaard. Ik heb die organisatie zelf aan het werk gezien in mijn eigen gemeente, waar ze probeerde om jongens en meisjes van vooraanstaande families aan zich te binden, en daarna van hun familie en omgeving te vervreemden. Het Opus Dei is een gemeenschap met sekte-eigenschappen, en de steun die ze van deze paus heeft gekregen stuit me tegen de borst. Net zoals het verzuim van onze kardinaal Danneels, die zijn handen in onschuld wast. Over een pauselijke prelatuur heeft hij zogezegd geen zeggenschap, dat is niet erg moedig.
Johannes Paulus II heeft zich altijd en overal opgeworpen als de verdediger van de democratie, maar binnen zijn eigen Kerk is er van democratie niet veel te merken, integendeel. Van discriminatie, onder andere van de vrouwen, des te meer. En dan heb ik het nog niet over de ellende die hij met zijn conservatieve opvattingen over moraal en seksualiteit in vele delen van de wereld heeft veroorzaakt. Voor mij wegen die negatieve punten zwaarder door dan de positieve.
In Monaco is prins Rainier III overleden.
KUIJPERS: Nog iemand die op een altaar wordt geheven. Er bestaat wel erg veel welwillendheid voor de vorsten en prinsen van Luxemburg, Andorra, Liechtenstein en Monaco. Wat ze doen, is hun kluizen aanbieden aan het zwarte geld van heel Europa, geld dat aan de samenleving onttrokken, om niet te zeggen ontstolen is. Daarvoor heb ik niet veel respect. Ik snap niet dat ze allemaal zulke goede maatjes zijn met het Vaticaan, terwijl ze essentiële waarden van het christendom aan hun laars lappen. Waarom geeft men trouwens aan Monaco het recht om een eigen staat te zijn, met een zetel in tal van internationale organisaties, terwijl datzelfde recht wordt ontzegd aan eeuwenoude volkeren die er veel meer voor in aanmerking komen zoals de Basken, de Koerden, de Bretoenen, en de Catalanen?
In het Europees parlement zijn de Noord-Ierse McCartneyzusters komen spreken over de moord op hun broer door de IRA. Eerder werden ze op Saint-Patrick’s Day ontvangen in het Witte Huis, terwijl Sinn Feinleider Gerry Adams voor het eerst in vele jaren géén uitnodiging kreeg.
KUIJPERS: Ik heb alle begrip voor de strijd van die vrouwen, en ik veroordeel het geweld van de IRA én de ETA, zeker als dat een soort maffiageweld is geworden ter onderdrukking van de eigen volks- of overtuigingsgenoten. Maar men moet ook het staatsgeweld van Engeland en Spanje op de korrel durven nemen. En ik krijg een ongemakkelijk gevoel, als ik zie wie zich allemaal inspant om die McCartneysisters op het podium te hijsen. Welke machinatie zit daar achter?
Ik richt me eerst tot de Engelse bezetter, die nooit in Ierland had mogen zijn. Op het moment dat de overleden paus zo wordt geroemd voor zijn rol in het neerhalen van de muur van Berlijn, stel ik de vraag waarom in de six counties van Noord-Ierland de muur tussen katholieke en protestantse wijken overeind blijft? Waarom blijft Groot-Brittannië het Noord-Ierse conflict in stand houden, terwijl het de Cyprioten verplicht om noord en zuid te herenigen? En het is een beetje beledigend dat Bush Gerry Adams nadrukkelijk niet ontvangt, terwijl hij wel aan de lopende band contacten onderhoudt met de Saudi-Arabische dictators.
In Irak is met Jalal Talabani voor het eerst een Koerd tot president verkozen. Hij heeft een soennitische en een sjiitische vice-president, en met Ibrahim Al-Jaafari een sjiitische premier.
KUIJPERS: Voor de Koerden een deugddoende erkenning. Hopelijk laait de strijd niet opnieuw op tussen de aanhangers van Talabani, en die van vader en zoon Barzani. Het presidentschap in het nieuwe Irak is slechts een protocollaire functie, maar de aanstelling van Talabani geeft de Koerden internationaal aanzien. Hij zal nu ook aantreden op de internationale conferenties, waardoor hij de eis voor Koerdisch zelfbestuur kracht kan bijzetten. Op die manier wordt een grote druk gelegd op Turkije. Ook op Syrië en Iran, maar dat zijn helaas twee notoire dictaturen, die zullen zich daar minder van aantrekken.
Het verheugt mij dat bij de nieuwe machtsverdeling ook op geloofsniveau een evenwicht is nagestreefd. De Koerden zijn grotendeels soennitisch, en ze moeten nu wel samenwerken met hun geloofsgenoten van de Tikritstrekking, die zo lang hun burgerlijke vijanden zijn geweest. Met de sjiieten, die democratischer zijn ingesteld, zie ik de samenwerking vlotter verlopen. Ik vermoed wel dat de Koerden een compensatie zullen moeten betalen, met een concessie aan de internationale oliemaatschappijen voor de rijke bronnen rond Kirkuk.
Een bijkomend probleem is de arabisering van die streek, opgelegd door Saddam Hoessein. Hij heeft duizenden Arabieren vanuit het zuiden vijftienhonderd kilometer noordwaarts gedeporteerd, terwijl er duizenden Koerden uit het noorden naar de zuidelijke moerassen van Basra moesten verhuizen. Die kwestie komt opnieuw op de tafel, zodra de verdreven Koerden naar hun woonsteden en bezittingen willen terugkeren.
Om af te sluiten een probleem voor u in Herent: u hebt de voorbije weken geprotesteerd tegen het opvorderen van de lokale politie voor taken waarvoor ze niet bestemd is.
KUIJPERS: Ik aanvaard dat de lokale politie wordt ingezet voor problemen die zich op ons grondgebied voordoen, met mensen of bedrijven die bij ons belastingen betalen. Maar niet dat wij zevenhonderd personeelsleden uit de stakende witte sector moeten gaan vorderen. En niet dat onze mensen dag en nacht moeten opdraaien voor een staking in de jeugdgevangenis van Everberg, die van de gemeenschappen afhangt. Daarvoor zijn politiemensen niet opgeleid, en ze worden er ook niet voor betaald. De politie wordt ook voortdurend opgeëist voor de overbrenging van jeugdige delinquenten naar gevangenissen of rechtbanken in het hele land.
We hebben op 7 oktober 2004 een uitvoerige brief gericht aan minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (VLD), om te wijzen op die problemen, maar meer dan een kleine compensatie, zoals een snoepje aan een lastig kind, had hij voor ons niet over. Ondertussen is de ontwrichting van mijn korps wel een feit, en is het werkrooster tot diep in het najaar grondig in de war gestuurd. Allemaal op kosten van de Herentse en Kortenbergse belastingbetaler, terwijl het gaat om opdrachten waarvoor bij de fameuze politiehervorming de federale politiedienst is opgericht.
Als er vier dagen Rock Werchter is, moeten wij politiemensen leveren. Komt een of andere sabelsleper zoals George W. Bush op bezoek in Brussel, dan moet ook een klein korps als het onze agenten afstaan. Is er een topmatch in Anderlecht, dan draaien de afdelingen uit de hele provincie daar mee voor op. Door alle toegevingen die men in de aanloop naar Euro 2000 aan de met staking dreigende agenten heeft gedaan, moeten wij in Herent 26 miljoen frank en in Kortenberg 29 miljoen frank meer betalen dan vroeger, en dat voor hetzelfde aantal manschappen dat bovendien een veelvoud van taken op zijn schouders heeft gekregen. Dat kan gewoon niet langer.
Iedereen zingt het lied van ‘meer blauw in de straat’, en ‘de politie moet terug naar haar kerntaken’. Wel, laten we dat dan doen. Als wij ons politiekorps kunnen gebruiken om toezicht te houden op onze eigen kleine gemeenschap, dan kunnen we de kleine criminaliteit en de overlast, die zo veel verzuring veroorzaken, beteugelen. Het is door een goede werking in de wijken dat we de onvrede van de mensen kunnen wegnemen, en het succes van het Vlaams Belang kunnen tegengaan. Alleen schijnen ze dat op Wetstraatniveau maar niet te willen inzien.
Koen Meulenaere
Willy Kuijpers : ‘Ik richt me eerst tot de Engelse bezetter, die nooit in Ierland had mogen zijn.’
