‘Marino Keulen hoeft niet met de billen bloot te gaan om Kris Peeters te redden’, vindt SP.A-nestor Louis Tobback.
Eind jaren tachtig kreeg Louis Tobback (SP.A) als minister van Binnenlandse Zaken ook te maken met een politiek explosieve benoemingscarrousel, aangedreven door de Voerense kandidaat-burgemeester José Happart (PS). Maar het huidige conflict tussen de drie niet-benoemde faciliteitenburgemeesters in de Vlaamse Rand en de Vlaamse regering is volgens de Leuvense ervaringsdeskundige nog van een andere orde. ‘Dit is Voeren maal drie’, zegt Louis Tobback. ‘Bovendien bevinden we ons hier in Brussel-Halle-Vilvoorde, het hart van het Belgische probleem, waardoor de symboolwaarde van dit dossier oneindig veel groter is.’
Is dit nu een zuiver juridische kwestie, zoals Vlaams voogdijminister Marino Keulen (Open VLD) volhoudt?
LOUIS TOBBACK: Nee, en juridisch is dit ook niet meer te stoppen. Je krijgt dit dossier alleen nog weg met een politieke oplossing. Maar de Vlaamse regering heeft nu al zo ver de nek uitgestoken – die kan eigenlijk niet meer terug.
Hoe kun je dan nog tot een oplossing komen?
TOBBACK: Het oogt misschien niet fraai, maar de enige manier om hier van af te raken is dit dossier verdrinken in één groot staatshervormingsakkoord. Jean-Luc Dehaene (CD&V) heeft het varkentje Happart destijds ook met vele liters staatshervormingszeep moeten wassen. Maar dé voorwaarde om zo’n totaalakkoord te kunnen sluiten, zijn gesprekspartners die compromissen kunnen maken. Guy Spitaels (PS) is tot grote woede van Happart en zijn strekking zelfs een paar dagen in de natuur verdwenen. Maar ziet u vandaag in de Wetstraat iemand die ook maar van ver op Dehaene of Spitaels lijkt?
De Vlaamse regering is verdeeld over de kwestie. Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) wil een nieuwe beslissing over de kandidaat-burgemeesters uitstellen om zijn communautaire dialoog niet in gevaar te brengen.
TOBBACK: Wie vertrouwt deze stuurloze CD&V nog? Als Yves Leterme (CD&V) een kranteninterview geeft, schiet hij Peeters minstens vier keer in de rug. Ik heb dus veel begrip voor de houding van Marino Keulen. Als ik hem was, deed ik precies hetzelfde. Niemand kan Keulen verplichten met de billen bloot te gaan voor de communautaire dialoog van Peeters, een schijnvertoning die alleen bedoeld is om de tijd tot de verkiezingen te overbruggen. Ik zou dus ook die nieuwe voordracht weigeren. Desnoods stuurde ik een regeringscommissaris. Maar ik zou zeker niet mijn Vlaamse maagdelijkheid te grabbel gooien om het gezicht van Peeters te redden. CD&V rekent erop dat Keulen wel zal toegeven. Maar als Keulen dat doet, is hij uiteindelijk de sigaar.
Han Renard
