Na het uitdoven van het invloedrijke Insecure keert Issa Rae terug met Rap Sh!t, een komedie over twee jonge vrouwen die zichzelf een weg uit de ellende proberen te rappen. U herkent in hen een beetje hiphopduo City Girls, die vier jaar geleden Drake vergezelden in zijn monsterhit In My Feelings, al valt uit hun leven op het eerste gezicht net weinig komedie te puren.

‘We’re in the middle of a bad bitch renaissance!’ In Rap Sh!t vinden twee oude schoolvriendinnen uit Miami elkaar terug en impulsief besluiten ze een rapduo op te richten. De ene is een alleenstaande moeder en make-upartieste die met drie jobs het hoofd boven water tracht te houden. De andere is een aspirerende rapper die in een hotel werkt. De hoofdpersonages hebben wel iets gemeen met hun goeddeels onbekende vertolksters KaMillion en Aida Osman, maar méér nog met executive producers Caresha Romeka Brownlee en Jatavia Shakara Johnson, die sinds eind 2017 de Amerikaanse hiphopscene afkruiden onder de namen Yung Miami en JT – samen: City Girls. Alleen leest de biografie van die twee dames samen én afzonderlijk veel meer als een rauw sociaal drama dan als een snelle komedie over empowerment.

Toen Yung Miami en JT in 2017 voor de grap hun debuuttrack Fuck Dat Nigga opnamen, waarin ze vuilgebekt en welsprekend hun mening spuwden over mannen zonder cash, wisten City Girls nauwelijks wat ze deden. JT had een achtergrond in hiphop, maar Yung Miami had nog nooit gerapt – ze probeerde toen via Instagram haar eigen kledinglijn aan de man te brengen. Een halfjaar later bracht In My Feelings van Drake, een van de grootste pophits van 2018, hen naar de hoogste regionen van de popmuziek. Een schok, want net als hun tegenhangers in Rap Sh!t waren ze ploeterende meisjes uit Miami voor wie Drake een ster aan het firmament was. Ze kregen hem niet te zien, maar namen hun raps op over een naakte beat en enkele vocalen van de meester die door zijn entourage waren opgestuurd. Ze waren niet eens zeker of hun bijdrage was goedgekeurd, tot op 29 juni 2018 het album Scorpion werd gereleaset. ‘Toen het eindelijk zover was, namen we elk een plaatkant voor onze rekening’, zei Yung Miami achteraf. ‘Bij nummer 9 op de B-kant was het prijs. Ik hoorde de beat en zei: ‘Oh my God, dat is ons lied! We waren zo gelukkig.’ Enkele uren later gaf JT zichzelf aan bij de politie.

In de clip van In My Feelings komt niet toevallig alleen Yung Miami in beeld, met op haar jasje de woorden ‘Free JT’. Op het moment van de opnames zat haar boezemvriendin immers een straf uit voor identiteitsfraude. ‘I need a nigga that’s gonna swipe me a Visa’, had ze in Fuck Dat Nigga gerapt, maar blijkbaar was ze die voor. Eind 2018, tijdens haar straf, verscheen Girl Code, de debuutplaat van City Girls. Yung Miami organiseerde via sociale media het wereldkampioenschap twerken en bracht de twintig finalistes samen op een jacht voor de video van hun single Twerk – featuring Cardi B – die de wereld rondging en hevige discussies onder feministen veroorzaakte. De dag dat JT uit de gevangenis kwam, dropten ze de track JT First Day Out.

Voor wie er nog aan twijfelt: City Girls zijn écht. Ze praten zoals ze rappen en ze weten waarover ze praten. Toen JT er kort na haar vrijlating van beticht werd cocaïne te hebben gesnoven op Instagram Live, reageerde ze furieus: ‘Mijn moeder was een verslaafde, dus mijn hele kindertijd is door drugs verwoest. Ik haat ze, ik rook zelfs geen weed.’

Noot: deze quote werd niet alleen vertaald maar ook grondig met bruine zeep geschrobd.

Yung Miami groeide niet in Miami zelf op maar in het nabijgelegen Opa-locka, dat aan het begin van dit millennium de hoogste misdaadcijfers van de VS had. Toen ze in 2019 zwanger was van haar dochter met muziekproducer Southside, werd haar Mercedes door onbekenden onder vuur genomen. Ze kwam er met de schrik vanaf, wat niet kan worden gezegd van de vader van haar eerste kind. Nadat die in 2020 werd doodgeschoten, beweerden kwatongen online dat Yung Miami zelf achter de aanslag zat, als wraak voor het huiselijke geweld dat ze jarenlang had ondergaan. Voor haar schuld bleek al snel geen grond te bestaan, maar het geweld tegen haar was echt: daar bestaan gerechtelijke documenten van.

Ook rappers Kodak Black en die oude Diddy dongen al naar de hand van Yung Miami. Bij de lgbtq+-gemeenschap ligt ze minder goed in de markt sinds in 2018 een oude tweet is opgedoken van de strekking: ‘Als ik zou ontdekken dat mijn zoon homo was, zou ik hem een pak rammel geven.’ Ze verontschuldigde zich met de boodschap dat ze niks tegen homo’s had, maar weigerde het statement over haar zoon in te trekken: ‘Ik zou hem niet écht slaan, maar ik wil niet dat mijn zoon homo is. Dat heeft niks met de homogemeenschap in het algemeen te maken.’

Benieuwd wat Issa Rae daar allemaal van vindt? Ze maakte er in Insecure een punt van het vastgeroeste beeld van zwarte mannelijkheid uit elkaar te schroeven en had in 2018 Him or Her in de steigers staan, een reeks over een biseksuele zwarte man. In afwachting van de eerste kritische interviews is het idee dat City Girls als inspiratie voor haar nieuwe reeks dienen een prikkelende herinnering aan het feit dat ook rolmodellen niet perfect hoeven te zijn. City Girls zijn moreel niet onwankelbaar, maar hun branie en veerkracht strekt tot voorbeeld van de vrouwen die Issa Rae wil bereiken.