Het seksschandaal waarin Franck Ribéry betrokken raakte, doet ook het imago van Bayern geen goed. Toch houdt voorzitter Uli Hoeness de Fransman de hand boven het hoofd. ‘We steunen hem volop.’
Op een van de dagen waarop de kranten weer over de zaak schrijven, zit Franck Ribéry in een conferentiezaaltje bij Bayern München na te denken. Op het tafeltje voor hem ligt het jaarboek van zijn club, dat dit keer de titel Mia San Mia heeft gekregen, Beiers voor ‘We zijn wie we zijn’.
“Dat je als voetballer constant in de schijnwerpers staat, zorgt voor ongelooflijk veel druk”, zegt hij. Is de hele affaire pijnlijk voor hem? “Ik voel me gehaat en onrechtvaardig behandeld.” Dat hij zelf een fout heeft gemaakt, vermeldt hij niet. Franck Ribéry is al drie jaar bij Bayern aan de slag, maar het is heel moeilijk te zeggen welke mens achter de voetballer schuilgaat. De Fransman is een van de bestbetaalde profs uit de Bundesliga. Hij staat bekend als iemand die zich niet in een tactisch keurslijf laat dwingen, een anarchist aan de bal, een clown, altijd in voor grappen en grollen met de maats, zoals het insmeren van deurklinken met tandpasta. Men kent hem als de echtgenoot van Wahiba Belhami, de dochter van Algerijnse immigranten, die bij de wedstrijden in de tribune zit. Zij is zijn grote jeugdliefde. Voor haar bekeerde hij zich tot de islam. Zijn moslimnaam luidt Bilal Yusuf Mohamed en hij is vader van twee dochtertjes.
Sedert april is bekend dat er ook nog een andere Franck Ribéry is. De Ribéry die in Parijs gedurende zes uur werd verhoord door de brigade de répression du proxénétisme – de speciale politie-eenheid die souteneur- en pooierschap bestrijdt. Die door de politie in een donkere bestelwagen naar het justitiepaleis werd gebracht, tegen wie de onderzoeksrechter nu een onderzoek heeft ingesteld wegens “contacten die hij had aangeknoopt met een minderjarige prostituee”. Ook de procureur des konings in München is inmiddels bezig met een onderzoek.
Als Ribéry door het Franse gerecht veroordeeld zou worden, dan hangt hem mogelijk een gevangenisstraf van drie jaar boven het hoofd. Maar daar gaat hij opmerkelijk gelaten mee om. “Ik heb me niet bewust aan iets schuldig gemaakt”, liet hij hierover optekenen.
Kleine Franck
Ribéry is afkomstig uit Boulogne-sur-Mer, een havenstadje in Noord-Frankrijk, een Chti dus. Hij groeide op in de wijk met de naam Chemin Vert, boven op de klippen. Die wijk is een labyrint met in systeembouw opgetrokken huisjes en schotelantennes op elk balkon. Een op de twee inwoners is er werkloos. Rond een pleintje met kunstgras, waarrond de huizen zijn opgetrokken als tribunes, lummelen enkele nozems doelloos rond, waarna ze, ogenschijnlijk zonder reden, met elkaar beginnen te vechten. Sinds de kindertijd van Ribéry is hier nog niets veranderd.
Elk jaar gaat hij met Kerstmis nog eens naar huis. Hij reist normaal met een privéjet, maar neemt ook soms zijn witte Ferrari. “Ti Franck” noemen ze hem in Boulogne, ‘kleine Franck’ dus. Hij is het grote idool van de mensen uit zijn wijk en zijn stad, omdat het hem gelukt is het juk van de marginaliteit af te schudden. In Boulogne wordt een voetbaltoernooi georganiseerd dat naar Ribéry is genoemd en ook een tribune in het stadion draagt zijn naam.
Ribéry raakte verdacht nadat de Franse zedenpolitie een inval deed in Zaman Café, een bar op de eerste verdieping van een winkelcentrum aan de Parijse Champs Elysées. Op het grote venster staat dat roken verboden is en dat er geen cheques worden aanvaard. De speurders ontdekten dat er sprake was van souteneurschap en hoorden op een geluidsbandje de namen van bekende voetballers zoals Ribéry en Karim Benzema. De speler van Real Madrid ontkent echter alle aanklachten. De bar in kwestie is inmiddels gesloten en zwarte gordijnen beletten dat men nog binnen kan kijken. Op vijf minuutjes wandelen van hier, aan de Rue Pierre Charron 68, ligt de nachtclub Le Milliardaire, helemaal ingericht in rood en goud. Om in dit etablissement te komen, heeft men een cijfercode nodig. Het is hier dat Franck Ribéry vorig jaar een jonge, blonde vrouw leerde kennen: Zahia Dehar, geboren op 25 februari 1992. Die geboortedatum is in deze zaak van het grootste belang. Samen met haar moeder en haar broers verhuisde ze in 2002 van Algerije naar Frankrijk en vier jaar later begon ze als callgirl te werken. Ze liet optekenen dat een liefdesnacht met haar 2000 euro kost. Voor een “kort pleziertje” betaalt de klant 500 euro. Op 7 april 2009 liet Ribéry haar samen met een vriendin naar München vliegen, meer bepaald naar hotel Kempinski, vlak bij de luchthaven. Ribéry heeft toegegeven dat hij die avond, op zijn 26e verjaardag, seks heeft gehad met Zahia Dehar. Een kennis van hem sliep met de vriendin van Zahia en later op de nacht hebben ze van partner gewisseld.
Ribéry gaf ook aan dat hij niet wist dat Zahia Dehar toen slechts zeventien was. En volgens hem ging het ook niet om seks tegen betaling. Hij gaf wel toe dat hij de vrouwen 100 euro zakgeld gaf. “Ik had al hun vlucht betaald, het hotel en het restaurant. Voor mij was dat duur genoeg”, zei hij in zijn verklaring. De volgende dag zag Ribéry de twee meisjes terug in het gezelschap van zijn schoonbroer. Dit keer had hij enkel geslachtsverkeer met de vriendin van Dehar. Tegen de speurders zei hij: “Die meisjes zijn gekomen om met mij naar bed te kunnen gaan, omdat ik bekend ben en geld heb.” En aan de politie verklaarde hij ook dat het zijn kennis was die de vluchten van de meisjes betaalde en dat hij hem dat geld cash had teruggeven, “zodat er geen sporen zouden zijn en zodat mijn vrouw er niets van zou merken”. Ondertussen hadden de speurders echter achterhaald dat een derde persoon de vluchten had gereserveerd en met zijn kredietkaart had betaald: een vertaler die in dienst is van Bayern München. “Ja,” zegt Ribéry nu, “misschien herinner ik het me allemaal niet meer zo goed. Het kan zijn dat die man inderdaad de reis van de meisjes geboekt heeft.”
Pater familias
Ondertussen is het nieuwe seizoen in de Bundesliga weer van start gegaan. Voor Ribéry is dat alvast geen slechte zaak, aangezien de fans het nu weer meer over voetbal zullen hebben dan over de hele affaire. “Ik zou willen dat de mensen die hele zaak zo snel mogelijk vergeten”, zegt hij. “Maar als je eenmaal in het oog van de storm zit, en als elk detail openbaar wordt gemaakt en uitvergroot, dan raak je er zonder hulp eigenlijk niet meer uit.”
Ook voor Bayern is de affaire-Ribéry niet echt aangenaam te noemen. Verhalen over seksuele uitspattingen van profvoetballers met prostituees doen het imago van een club immers sowieso geen goed. Voorzitter Uli Hoeness verklaarde al dat hij “zich niet kon voorstellen dat er nog een werknemer van de club bij de zaak betrokken was”, zoals de speurders hadden ontdekt. De voorzitter leunt in zijn kantoor achterover in een rieten stoel. Hoeness beschouwt Bayern als een grote familie en ziet zichzelf als de pater familias. Vanuit zijn positie is hij bij veel zaken van nabij betrokken, zonder dat de buitenwereld zich daar rekenschap van geeft. Zo wist hij bijvoorbeeld al in de lente van dit jaar dat het tot een conflict zou komen tussen Michael Ballack en Christian Lell. Die laatste speelde tot juni voor Bayern, en zoals bekend had Ballack een affaire met de vrouw van Lell. Zolang Lell bij Bayern speelde, raakte de zaak niet bekend, maar na zijn verhuis naar Berlijn was het hek van de dam.
De zaak-Ribéry kon Hoeness echter niet binnenskamers houden, omdat hij de feiten ook moest vernemen uit de krant. Hij speelt het daarom nu anders. “Ik zou het huichelachtig vinden om Franck hierom te verstoten.” Zijn woorden klinken inderdaad als die van een pater familias. Recent publiceerde een krant in München een cartoon waarop te zien was dat Hoeness samen met Karl-Heinz Rummenigge en Franz Beckenbauer de kleine Franck welkom heetten in hun midden. Hoeness heeft er geen problemen mee. “Schitterend!”, zegt hij zelfs. Zij waren in hun tijd ook allesbehalve brave lammetjes. Ook zij hebben wel eens “naast de pot geplast”. De voorzitter heeft de afgelopen maanden Ribéry proberen in de watten te leggen. Eén keer nodigde hij hem zelfs bij hem thuis voor een etentje. Ribéry beloofde toen dat hij voortaan altijd de waarheid zal zeggen. Dat de Fransman een speciale behandeling kreeg, gebeurde echter niet uit naastenliefde. Bayern wilde immers ook dat hij zijn contract verlengde. Het positieve van het seksschandaal is dat er plots minder sprake was van een overstap van de Fransman naar Real Madrid. “Het hele verhaal heeft ons zeker geholpen om aan Franck en zijn familie duidelijk te laten zien wat ze aan Bayern hebben. Dat we hem als club volop steunen. Daardoor hebben hij en zijn vrouw uiteindelijk beslist om voor Bayern te kiezen”, verklaart Hoeness. Ribéry verklaarde zelfs dat hij “als hij nog geen vader had gehad, hij graag een papa als Uli Hoeness zou hebben”.
Mediajustitie
De advocate van Ribéry is de lange en knokige Sophie Bottai, die kantoren heeft in Marseille en Parijs. Ze is van oordeel dat de speurders hun onderzoek beter meteen kunnen stopzetten. Zahia Dehar heeft aan de politie immers bevestigd dat ze tegen Ribéry over haar leeftijd had gelogen. Bottai verklaarde ook al dat ze de indruk heeft dat haar cliënt als zondebok moet dienen voor het rampzalig verlopen wereldbekertoernooi. “Zou het niet kunnen dat de onderzoeksrechter een fan is die bijzonder ontgoocheld is over de prestaties van de Franse nationale ploeg?” De advocate sprak ook al van een “mediajustitie”, van een onaanvaardbaar met voeten treden van het principe dat iedereen onschuldig is tot zijn schuld bewezen is, en van een “gerecht dat erop belust is bekende mensen te lynchen”. De affaire kreeg in Frankrijk zo veel aandacht dat het lachwekkend begint te worden. Ondertussen heeft Zahia Dehar wel al een fansite op internet, stond ze op de cover van Paris Match en kan ze het zich veroorloven op vakantie te trekken naar Dubai. Voor iemand van achttien kan dat tellen, en haar carrière moet nog echt beginnen.
Hoe het verder moet met Ribéry, is moeilijk te zeggen. Hij zit recht in zijn stoel en knijpt de ogen toe. “Weet u eigenlijk hoe erg mijn vrouw heeft geleden onder dit alles en onder de manier waarop de media erover hebben bericht?” Hij legt een hand op zijn hart en zegt: “Hier doet het verschrikkelijk pijn, diep in mijn hart.” En dan draait hij een beetje verweesd de trouwring rond zijn vinger heen en weer.
door cathrin gilbert en maik grossekathöfer
“Uli Hoeness kon de zaak-Ribéry niet binnenskamers houden.””Een vertaler in dienst van Bayern München was ook bij de affaire betrokken.”
