Yasmine Kherbache (kabinetschef Di Rupo en sp.a-gemeenteraadslid in Antwerpen)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
We trekken met het hele gezin tien dagen naar Barcelona. Elk jaar proberen we een stad te bezoeken en doorgaans mogen de kinderen kiezen. De voorbije jaren deden we met hen zo al Berlijn, Parijs en Londen aan. Ik heb in 1993, het jaar na de Olympische Spelen, een jaar in Barcelona gewoond en gestudeerd. Het wordt dus een beetje thuiskomen.
We hebben een appartementje gehuurd op Montjuïc, de groene heuvel aan de rand van de stad waar je een fantastisch uitzicht hebt op het centrum. Zo kunnen de kinderen ’s avonds nog wat spelen in het park met zijn magische fontein en kun je toch een beetje ontsnappen aan de drukte op het einde van de dag. Bovendien vind je er ook het Joan Miró-museum.
Wat is het eerste wat u doet als u aankomt?
Het eerste wat we gaan doen, is een lekker verfrissende horchata drinken. Benieuwd of Horchatería Sirvent nog bestaat.
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Ik heb nog geen definitief lijstje, maar er is nogal veel te doen om Stoner van John Williams, een roman die zo’n vijftig jaar geleden geschreven werd en recentelijk herontdekt en bejubeld is door literatuurcritici over de hele wereld. Benieuwd!
Ik neem zeker ook Terug naar de rue Darwin mee, de nieuwe roman van de Algerijnse schrijver Boualem Sansal. Ik heb tot mijn zes jaar in het Algerijnse Boumerdès gewoond. Sansal woonde in dezelfde cité als wij en was bevriend met mijn vader. Het doet me plezier om te zien dat hij nog steeds schrijft en niets van zijn kritische geest verloren heeft.
En aangezien ik naar Spanje trek, neem ik ook zeker een Spaanstalig boek mee. Misschien wordt het wel eens tijd dat ik eindelijk iets lees van Mario Vargas Llosa.
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Die start sowieso met een heerlijk kopje koffie en het lezen van de lokale krant. Pure ontspanning vind ik dat. Voor de rest van de dag laten we ons graag verrassen en gaan we op ‘citysafari’. De typische must sees wisselen we af met speel- en luiermomenten in de vele parken en op het strand.
Bent u on- of offline?
Ik ben altijd online. Dat kan echt niet anders, gelet op mijn job.’s Avonds probeer ik zo veel mogelijk weg te werken want anders ontploft de mailbox.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Doe mij maar schrijfster Virginia Woolf en haar vriendin Vita Sackville-West. Twee ongelooflijk getalenteerde, belezen en vrijgevochten dames. Volgens mij kan je met die twee, en hun vrienden uit de mythische Bloomsburygroep, boeiende zomeravonden slijten op een terrasje.
Is er iets wat u niet thuis kunt laten?
Mijn bril. Ik draag lenzen en als ik die verlies zie ik werkelijk geen hand voor ogen. Behoorlijk vervelend op vakantie.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Soms, naar familie en vrienden. Als ik weet dat de plek waar we zijn een speciale betekenis voor hen heeft.
Maakt u zelf eten op vakantie? Of eet u op restaurant?
Dat hangt af van de bestemming en de manier van reizen. In Barcelona zullen het heel vaak tapas en een plato del día worden.
Wat is uw droombestemming?
Zonder twijfel New York. Die stad staat voor mij symbool voor een onverwoestbaar geloof in de toekomst, voor positivisme, passie en gedrevenheid. Zowel op het gebied van kunst, muziek als wetenschap bruist de stad van creativiteit… The city that never sleeps.
Bovendien is het ook de stad van heel wat iconen en (jeugd)idolen uit de muziek, literatuur en film: Lou Reed, John Zorn, Patti Smith, Paul Auster, Woody Allen en zovele anderen.
Als ik er ooit de tijd en het geld voor heb, wil ik me echt eens volledig laten onderdompelen in die stad.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Als alles meezit een beetje uitgerust. Ik heb over het algemeen weinig last van vakantieblues. Maar na afloop van elke vakantie neem ik me telkens opnieuw voor om wat vaker vakantie te nemen.
David Van Reybrouck (schrijver)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
In het hooggebergte. Waarom daar? Omwille van de ruime parkeergelegenheden, tiens! Dit jaar gaat het naar de Zwitserse Alpen en Italiaanse Dolomieten. Ik reis met de trein.
Wat is het eerste wat u doet als u aankomt?
Mijn sim-kaart uit mijn gsm halen en per post naar mijn thuisadres opsturen.
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Geologia delle Dolomiti en andere bellettrie.
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Halfvijf op. Noten eten. Tent afbreken. Weg. Tien à twaalf uur stappen. Ademen.
Bent u on- of offline?
In mijn out of office-bericht vraag ik mensen mij voor enkele weken als dood te beschouwen.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Met Jean Bourgeois, de grootste Belgische alpinist. Hij is zeventig en klimt nog steeds. Maar een pastis drinken met Albert Camus moet ook niet vervelend zijn geweest.
Is er iets wat u niet thuis kunt laten?
Ik neem bijna niets mee, maar kompas, hoogtemeter en stijgijzers laat ik liever niet thuis.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Eentje, naar mijn moeder.
Maakt u zelf eten op vakantie? Of eet u op restaurant?
Als gevriesdroogd eten opwarmen koken is, dan kook ik.
Wat is uw droombestemming?
De noordzijde van Tre Cime di Lavaredo kunnen beklimmen, met name de Via Cassin. Vijfhonderd meter loodrechte wand, maar ’t zal niet voor dit leven meer zijn, vrees ik.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Gelukkig, rustig, met zin om weer aan de slag te gaan, vast van plan om me dit jaar niet te laten opjagen. Die illusie is noodzakelijk.
Jean Paul Van Bendegem (filosoof en hoogleraar logica)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
In een oud maar gerestaureerd boerderijtje op de grens van Sint-Laureins en Maldegem met een vrij mooi bos erbij. Of om tot rust te komen – de (bijna) stilte hier is onbetaalbaar – of om te schrijven, idealiter beide.
Wat is het eerste wat u doet als u aankomt?
De poezen ‘bevrijden’. Ze haten de autorit. Het zijn er gelukkig maar twee. Bonnie en Miou-Miou, maar één maakt lawaai voor tien. Geen andere keuze dus.
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Voor dit jaar liggen op de stapel: Barnes, Walschap (Metten Marten), (Martin) Amis, Terrin (eindelijk!), Rushdie, Pamuk en Dewulf.
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Opstaan als het zinvol lijkt (laat dus), ontbijten, boekenbijlage lezen, roman lezen, nu zijn we al middag, of in het bos werken met de bosmaaier of schrijven, vooravond komt eraan, aperitief, eten, roman lezen, suffen, denken, wegdromen, bed in en lezen tot het niet meer kan. Dat maal dertig. Menig monnik zou jaloers zijn.
Bent u on- of offline?
Aangezien ik deze vragen beantwoord vanuit ons vakantieverblijfje is het antwoord gegeven: online dus.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Als hij ermee zou instemmen, zou ik graag met Jezus naar het huidige Rome willen gaan om nu eindelijk eens van hemzelf te horen wat hij ervan denkt.
Is er iets wat u niet thuis kunt laten?
Om te beginnen mezelf, maar na zestig jaar went dat enigszins. Dan boeken, boeken en… boeken.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Nee. Het zou een beetje gek zijn om een kaartje te sturen naar vrienden in Gent met ‘Vele groeten uit Sint-Laureins’. Ik bedoel, je kunt niet eens liegen over het weer. De andere reden is dat we eigenlijk voor een maandje zouden willen vergeten worden door de rest van de wereld.
Maakt u zelf eten op vakantie? Of eet u op restaurant?
Mijn echtgenote neemt dat deel voor haar rekening. Zij levert mij de energie nodig om de woeste natuur op het terrein te bedwingen. In ruil krijgt ze een cartesiaans wereldbeeld van mij terug.
Wat is uw droombestemming?
Patagonië. De plek is perfect bereikbaar, dat weet ik, maar het is mijn voornemen om er nooit naartoe te gaan en ze alleen te laten bestaan in mijn verlangen, geholpen uiteraard door de driedelige Encyclopedia Patagonica van Dree Peremans.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Kalmer. Ik ben een geboren zenuwpees en na het verblijf hier kan ik, dat hoop ik toch, de wereld weer aan voor een jaar.
Koen Geens (minister van Financiën)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
Kroatië en omstreken. Nog nooit geweest.
Wat is het eerste wat u doet als u aankomt?
Door het raam kijken.
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Een vrouw op de vlucht voor een bericht (David Grossman), Stoner (John Williams), Debt (David Graeber).
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Bezoeken, zwemmen, lekker eten, lezen.
Bent u on- of offline?
Online.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Karen Blixen en Abraham Lincoln.
Is er iets wat u niet thuis kunt laten?
Blackberry.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Ja, naar naaste familie en werkkringen.
Maakt u zelf eten op vakantie? Of eet u op restaurant?
Beide.
Wat is uw droombestemming?
Zuid-Afrika en Patagonië.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Beter.
Rika Ponnet (relatiedeskundige)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
Ik heb nog jonge kinderen en dus kiezen we ervoor om buiten de vakantiemaanden op reis te gaan. In de winter en het vroege voorjaar genieten we dan van veel zon, sport en rust in Lanzarote. De zomerse vakantiemaanden brengen we in Gent door en dat vind ik best fijn. Met de kinderen gaat het regelmatig richting Blaarmeersen en tijdens de week van de Gentse feesten zijn er zo veel leuke initiatieven dat onze dagen erg gevuld zijn. Het MiramirO-festival wordt juist bij ons om de hoek georganiseerd, in de buurt van de Sint-Baafsabdij. Het zijn minifeesten binnen de Gentse feesten en de sfeer is er geweldig.
Wat is het eerste wat u doet als u aankomt?
Meestal vertrekken we in België met onze winterjassen aan naar Lanzarote. Het eerste wat we doen als we aankomen, is onze zomerkleren aantrekken. Het is bijna symbolisch voor ‘de vakantie begint.’
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Ik ben volop bezig in De verliefden van Javier Marais, en op het schap staan geduldig te wachten: Julian Barnes, Levels of life en James Salter, All that is. Ongestoord kunnen doorlezen is voor mij al vakantie op zich.
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Met kinderen ziet die er natuurlijk anders uit dan zonder, en het hangt ook af van de vakantieformule. Een stad binnenstebuiten keren, je helemaal onderdompelen in cultuur, daar kan ik erg in opgaan. Maar ik hou evenveel van een actieve, sportieve vakantie in een groene omgeving. Fietsen, lopen, buiten zwemmen. Met de kinderen gaat het er een stuk relaxter aan toe: opstaan, brood halen bij de lokale bakker, ontbijten en dat zonder dat er haast bij is. Al zal er elke dag wel een sportmoment ingepland zijn. Van traag leven word ik altijd wat onrustig.
Bent u on- of offline?
Ik bekijk af en toe mijn mails, maar eigenlijk hoor ik het thuisfront het liefst zo min mogelijk.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Ik zou het eigenlijk vooral een inspanning vinden, met een vreemde op reis. Ik werk een heel jaar intensief met mensen. Je niet al te veel moeten afstemmen op anderen, het alleen zijn ook, kan ik koesteren. Een goede gids lijkt me dan wel weer fijn. Een discrete kenner die je naar de juiste plekjes leidt. Pure luxe, denk ik.
Is er iets wat u niet thuis kunt laten?
Ik mis op vakantie nooit wat ik achterlaat. Mijn loopschoenen en boeken, die gaan altijd mee.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Ik deed dat als kind, daarna niet meer, maar met de kinderen doen we dat opnieuw. Zij kiezen de bestemming: oma’s, neefjes en nichtjes, de klas, een paar vriendinnetjes.
Maakt u zelf eten op vakantie? Of eet u op restaurant?
Ik kook meestal zelf en vind dat geen opgave, al doe ik dat de rest van het jaar ook. Op vakantie is er tijd. Maar ook: de lokale producten uitkiezen en uitproberen maakt het toch anders dan thuis.
Wat is uw droombestemming?
Er staan nog een aantal steden op mijn verlanglijst, net als de Scandinavische landen, Canada, Nieuw-Zeeland. Maar komt het er niet van, dan zal ik daar niet van wakker liggen. Ik voel niet de drang om ‘overal’ geweest te zijn.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Ik vind vooral de ritme-omschakeling moeilijk. Vertrekken en vertragen, terugkomen en dat tempo opnieuw opdrijven. Maar dat lijkt me juist de essentie van vakantie: de ratrace van je bestaan relativeren of zelfs even vergeten, en er vervolgens opnieuw instappen en na een paar dagen alweer helemaal deel van uitmaken.
Fernand Huts (bedrijfsleider Katoen Natie)
Waar brengt u uw vakantie door? En waarom daar?
In mijn landhuis in Sint-Gillis-Waas, tussen de polders van het Waasland. Het is een fantastisch mooie streek, die binnenkort deels onder water zal worden gezet. De Hedwigepolder, hier vlakbij, zal daarbij verdwijnen.
Waar kijkt u deze zomer naar uit om te lezen?
Enorm veel. Een vrouw op reis, over de reizen naar België in 1820 van Johanna Schopenhauer, de moeder van. De Bres, van Chris De Stoop, over het verdwijnen van polderdorp Doel. En natuurlijk het jaarverslag van de Haven van Antwerpen.
Hoe ziet een normale vakantiedag eruit voor u?
Lang slapen, lezen, wandelen en fietsen. Ik bereid de jacht van dit seizoen voor, door te gaan praten met de boeren hier. Zit er genoeg wild? Ligt de streek er goed bij? En verder schrijf ik hier aan mijn nieuwe boek, het tweede deel van Vertelsels van een Nar. Nu we een nieuwe koning hebben, moet er misschien ook een nieuwe nar zijn, hè?
Bent u on- of offline?
Ik ben bereikbaar op mijn gsm, altijd. Maar een computer heb ik sowieso niet. Anders zou ik al die e-mails moeten lezen.
Met wie zou u graag eens op vakantie gaan – dood, levend, beroemd, historisch, fictief,…?
Met Leopold II naar de Franse Rivièra, die kent daar zeker al de goede adresjes. En saai zal dat niet worden, denk ik.
Stuurt u postkaartjes? En zo ja, naar wie?
Ik stuur sms’en, naar vrienden die op vakantie gaan naar verre landen. Over hoe zalig en warm het hier wel is. En met de vraag of het weer daar ook zo goed meevalt.
Wat is uw droombestemming?
De driehoek Charleroi, Bergen, La Louvière: prachtig en erg interessant. De Gaume in de Ardennen is ook heel mooi, net als Frans-Vlaanderen. Je moet niet te ver gaan om mooie reizen te maken. Het is nog het aangenaamst in Europa.
Hoe voelt u zich wanneer de vakantie afgelopen is?
Moe, uitgeput en afgepeigerd.
