Zondag, dertien prairial, speelt Germinal Ekeren tegen Anderlecht om de Belgische beker. De derde finale al in acht jaar tijd.

De ideale man om te vertellen over de merkwaardige geschiedenis van Germinal Ekeren, is Jean Fraiponts, gewezen manager en nu raadgever van de club. Fraiponts is namelijk voetbalhistoricus. De dag dat ze daar een leerstoel voor openstellen aan de universiteit, zit hij erop. Bovendien heeft hij een fenomenaal geheugen. Dat stelt hem in staat om elke wedstrijd uit het verleden feilloos te reconstrueren : uitslag, scoreverloop, gevolg voor de rangschikking, temperatuur, opstelling van beide ploegen, vervangingen, scheidsrechter, belangrijke spelfasen, merk van de bal, alles. Fraiponts interviewen is niet bepaald moeilijk : men zet zich neer en luistert.

JEAN FRAIPONTS : Onze club is kort na de Eerste Wereldoorlog gesticht en was aangesloten bij de Socialistische Voetbalfederatie. In de loop van de Tweede Wereldoorlog heeft die bond zijn activiteiten gestaakt. Germinal is dan eerst overgestapt naar de Vlaamse Voetbalbond, daarna naar de Belgische. Over die eerste twintig jaar is niet veel meer bekend, want toen het Duitse leger in 1940 België binnenviel, zijn de archieven uit veiligheidsoverwegingen vernietigd. In 1920, het stichtingsjaar van Germinal, kende het voetbal in ons land een grote opflakkering. Het Belgisch elftal won goud op de Olympische Spelen in Antwerpen. Overal werden clubs opgericht. In Ekeren waren er drie, bij elke bond één. Germinal was een ploeg van jongens uit het arbeidersmilieu, daarom werd gekozen voor de Socialistische Voetbalbond. Maar er was ook een niet-politieke reden : de reglementen waren daar niet zo streng. Bij de Belgische bond moest je bijvoorbeeld kleedkamers hebben, en de afmetingen van het veld moesten strikt gerespecteerd worden. Zo waren er tal van voorschriften, die allemaal geld kostten. In andere bonden keken ze zo nauw niet.

Vanwaar komt…

FRAIPONTS : Waarom ze precies Germinal als naam hebben gekozen, is door het ontbreken van die archieven een beetje gissen. Het begrip Germinal is verbonden met de Franse Revolutie en de Eerste Republiek. De revolutionairen hadden een eigen kalender gemaakt. Ook met twaalf maanden, maar met een andere indeling en andere namen. Ik noem ze op in volgorde : Vendémiaire, Brumaire, Frimaire, Nivôse, Pluvôse, Ventôse, Germinal, Floréal, Prairial, Messidor, Thermidor en Fructidor. Germinal is de zevende maand, en loopt van 21 maart tot 19 april. Het is de maand van de lente, waarin de gewassen kiemen. Denk aan het Latijn : germen, germinis.

Germinal is ook een beroemd boek van de grote Franse auteur Emile Zola. Een pakkende beschrijving van het miserabel bestaan van de mijnwerkers. Die historiek heeft ongetwijfeld geleid naar de naamkeuze. Ekeren was zeker geen aristocratische gemeente, zoals er andere zijn rondom. In Brasschaat en Kapellen woonde toen al veel rijker volk. Ik vermoed dat de eerste spelers van Germinal uit het havenmilieu kwamen, en doordrongen waren van de socialistische strijd voor een menswaardig bestaan en meer rechten. Ik vind het wel een naam met een speciaal cachet. Ik vraag me af of er ergens ter wereld nog een ploeg Germinal heet.

Dat zouden we moeten…

FRAIPONTS : Het heeft meer dan gewoon de naam van een stad : Racing Genk, KV Mechelen, Club Brugge. Geef mij maar echte voetbalnamen. Ajax, Benfica, Juventus, Inter. Het maakt van een club een instituut. Beerschot bij ons. Of Standard. Le Standard, dat is een symbool voor heel Wallonië. Club Luik is dat nooit geweest. Germinal heeft lange tijd zonder veel ambitie tussen provinciale en bevordering gependeld. In 1976 is daar verandering in gekomen. Toen hebben de broers Albert en Jos Verhaegen samen met René Snelders de ploeg in handen genomen. In twaalf jaar tijd zijn we van derde provinciale naar eerste klasse gepromoveerd. Ooit gehoord van Wilmarsdonk ?

Is dat niet…

FRAIPONTS : Wilmarsdonk en Oorderen zijn twee poldergemeenten in de buurt van Ekeren, die nu verdwenen zijn. In Wilmarsdonk mocht al van in de jaren twintig niets meer worden bijgebouwd. De stad had het hele gebied voorbestemd voor de uitbreiding van de haven. Nu zijn er enkel dokken, stapelplaatsen, stuwadoorsbedrijven, en industrie. Het kerktorentje van Oosterweel is overgebleven, de rest is volledig weg. In de jaren twintig al wachtte dat dorp tot het vanzelf zou uitsterven. Wie Wilmarsdonk binnen reed, waande zich in de tijd van vóór ’14-’18. Een kasseiweggetje, kleine lage huisjes, armoede en verval. En een voetbalploeg. Het is daar dat ik de gebroeders Verhaegen heb leren kennen. Albert was kapitein van de eerste ploeg en vormde samen met mij het back-duo. Ik was ook trainer van de jeugd, onder meer van Jos Verhaegen die kadet was. Ik was waarschijnlijk de slechtste voetballer van de groep, maar ik durf zeggen dat ik een neus voor het spel had. Ik denk dat ik de allereerste libero in heel België ben geweest.

En hoe…

FRAIPONTS : Wij hadden een goede ploeg, maar wij waren drie of vier punten achter geraakt en dat was te veel. Nu hadden wij vooraan iemand lopen die negentig minuten met het schuim op de lippen kon spelen. Als ze die na de match niet zegden dat het gedaan was, liep hij de week nadien nog. Die kerel werkte voor twee, dus had ik voorgesteld om vooraan één man weg te halen en naar achteren te schuiven. Zo kon ik achter de stopper spelen, dat deed in België niemand. Ik was snel, en dat liet mij toe om telkens tussen de tegenstander en ons eigen doel post te vatten. Ik stond altijd in de weg. Je kan je inbeelden wat voor een effect dat had in lagere afdeling. Wij hebben in de hele terugronde vier goals tegen gehad in dertien matchen. En dan moet ik eerlijk zeggen : daarbij ging onze keeper niet vrijuit. Je weet hoe ze dat systeem noemden ?

Wat was dat ook…

FRAIPONTS : Juist, de Rappan-Riegel. Of de Zwitserse grendel. In de jaren dertig uitgevonden door de Oostenrijkse trainer Karl Rappan, die de Zwitserse ploeg coachte. De Zwitsers hebben op die manier de Duitsers een keer goed liggen gehad. Jammer dat we niet meer tijd hebben, want het is interessant om dat aan uw lezers uit te leggen.

Om nu terug…

FRAIPONTS : Ik ben zelf nadien scout bij Antwerp geworden. Antwerp heeft trouwens René Snelders bij Germinal weggehaald. Maar in die periode, zeg maar de jaren vijftig zestig, gingen ze niet ver genoeg rekruteren. Ik heb hen de jonge Frans Vermeyen aangeraden, toen die scholier bij Turnhout was. Maar Turnhout, dat interesseerde hen niet. Het jaar nadien stond Vermeyen in het eerste van Lierse en werd kampioen. Wilfried Puis, Laurent Verbiest… die moesten ze zeker niet. Mannen van de kust, stel u voor. Het verste dat ze wilden gaan, was Essen. Flor Bohez en Roger Van Gool kwamen vandaar. Maar die spelers groeien niet aan de bomen. Ik kon manager bij Antwerp worden, en pas op : behalve Standard met Roger Petit, en Anderlecht met Eugène Steppé, had geen enkele club een fulltime manager. Maar ik heb het niet gedaan. Ik wou er mijn job niet voor laten staan.

In ’76 ben ik dan bij Germinal beland. Jos Verhaegen en René Snelders hadden er het jaar voordien zelf nog gespeeld en het behoud in derde provinciale mee afgedwongen. Daarna zijn ze in het bestuur gestapt. Tijdens de tweede wedstrijd, in Schilde, sta ik toevallig langs de lijn en beginnen we te praten. Ze hebben weinig moeite gehad om mij te overhalen. Ik ben links en rechts wat beginnen rond te kijken, en het volgende seizoen ben ik als manager aan de slag gegaan.

Was het…

FRAIPONTS : Jos Verhaegen en René Snelders hadden toen al succes met hun bouwfirma Versnel, die gevestigd was in het centrum van Ekeren. En ze besloten hun schouders onder hun ex-ploeg te zetten. Zeker met een prachtige thuisbasis als het Veltwijckpark siert zo een club het visitekaartje van een bouwfirma op. Maar dan moet ze wel hoger staan dan derde provinciale. Ik heb al in ’76 aan Albert Verhaegen gezegd : wij spelen ooit in eerste klasse. Ik kan dat trouwens bewijzen, weet je hoe ?

Hebt u misschien…

FRAIPONTS : Door ons wapenschild ! Ik heb in ’76 het wapenschild van Germinal ontworpen. Dat wil zeggen : het idee, want ik kon zelf niet tekenen. Maar kijk nu eens goed. Bovenaan een kroon, want Germinal was al een koninklijke vereniging. We hebben die kroon later moeten veranderen. Ik weet niet of je dat weet, maar er is een verschil in vorm tussen een koningskroon en een andere kroon. Wat zie je onder die kroon ?

Een soort van…

FRAIPONTS : Zeer juist, een adelaar met twee koppen. De adelaar is de vogel die het hoogst kan vliegen. En de twee koppen stonden voor het oude bestuur, en de nieuwkomers die erbij kwamen. Het stichtingsjaar staat vermeld : MCMXX. De vlag van de gemeente Ekeren, de naam Germinal, en een voetbal eronder. En nu moet je goed kijken naar de vleugels van die adelaar. Tel eens hoeveel pieken ?

Eén, twee,…

FRAIPONTS : Zeven ! Voor elke afdeling tussen derde provinciale, waar we begonnen, en eerste nationale, waar we wilden uitkomen. Gemaakt in ’76, wat zeg je daarvan ? Dat logo vertelt de hele geschiedenis van Germinal. Die tweede kop van de adelaar, Versnel, is natuurlijk het belangrijkste onderdeel. Want hoe is Germinal zo hoog kunnen klimmen ? Knowhow, financiële middelen, en een planmatig en realistisch bestuur. Dat zijn de drie sleutels van het succes. Als je één van die sleutels mist, kan je misschien kortstondig iets bereiken, maar nooit op lange termijn. En neem me niet kwalijk, ondanks onze bescheiden middelen hebben ze ons nooit uit eerste kunnen spelen hé. Hoewel er velen waren die in ’89 dachten dat we er het eerste seizoen al zouden uit liggen. Maar in de plaats daarvan hebben we drie keer de finale van de beker bereikt en twee keer Europees voetbal afgedwongen.

Hoe is het…

FRAIPONTS : Veel mensen begrijpen niet hoe de gebroeders Verhaegen en René Snelders die club nu al 21 jaar leiden zonder in ruzie te vallen. Dat komt omdat die mensen beroepshalve gewoon zijn aan één zeel te trekken. Ze zullen in de bouwfirma ook niet altijd dezelfde mening hebben, maar ze weten hoe ze dan toch een gezamenlijke lijn moeten bepalen en aanhouden. Anders gaat de firma overkop. Ze hebben het verstand gehad om dat ook in het voetbal te doen. Jos Verhaegen profileert zich het meest in de club. Ik ken daarover een mooie anekdote.

Aha.

FRAIPONTS : Wij moesten een keer op vrijdagavond tegen Anderlecht. Het had gesneeuwd en gevroren, maar omdat Canal Plus die match zou uitzenden, wilden wij absoluut spelen. Met alle middelen waren wij de dag voordien aan het werk om sneeuw te ruimen. En ik krijg op het secretariaat bezoek van Michel Verschueren en Aad De Mos, die kwamen kijken hoe het veld er bij lag. Verschueren en De Mos gingen aan de rand van het veld staan, en zien daar Jos Verhaegen, de voorzitter, in zijn hemdsmouwen en met een sjaal rond zijn nek met de schup staan zwoegen. Zo rood als een tomaat. Verschueren wist niet wat hij zag. En niet alleen de voorzitter, het hele bestuur en alle trainers stonden te spitten. Op dat moment kwamen onze spelers terug van de training op de Rozemaai. Naast mij stond Frank Schmöller, grote Duitse profi, nooit anders geleerd dan discipline en hiërarchie. Die ziet zijn eigen bestuur daar met spaden en borstels bezig. Zijn ogen vielen uit hun kassen. Dat moment gaf de hele vereniging een kick. Ik was er zeker van dat wij zouden winnen.

Hebt u die…

FRAIPONTS : Drie-twee. Een ongelooflijke match. Eerst Schmöller vanop dertig meter. Een raket. En dan maakt Marc Degryse er twee. Maar hij had er zeven mogen maken, wij konden gewoon niet verliezen die avond. Günther Hofmans heeft er in de twee helft voor ons twee binnen geschoten. Verschueren zei na de match : ?Niemand had vanavond op Germinal kunnen winnen. De hele stad was tegen ons.? Nee. Elke speler van Germinal was gebiologeerd door wat hij de dag voordien te zien had gekregen. Dat zijn de mysterieuze krachten in de sport. Sommige mensen lachen daar mee, ik niet. Ik geloof er in. Wat zijn die mysterieuze krachten bij Germinal ? Het is een voordeel dat onze raad van bestuur niet vol zit met mensen die geld inbrengen, en dan hun belangen moeten verdedigen, hun zeg willen hebben, en hun protégés binnen smokkelen.

Maar uitgerekend dit…

FRAIPONTS : Ik weet wat je gaat vragen : Jos Van Wellen. Inderdaad, met het aantrekken van Jos Van Wellen vorig jaar zijn we van die lijn afgestapt. En dat is een goeie les geweest. Want ineens liep het mis. Van Wellen kwam met veel geld over van Kapellen, maar hij wilde de club op zijn manier leiden. Ik zeg niet dat die slecht is, maar ze stond haaks op de traditie van Germinal. Wij hebben gekozen voor een voorzichtig beleid, en wij houden een beetje afstand tot de spelers. Vooral omdat er een speciale situatie ontstond met Eddy Snelders, zoon van de ondervoorzitter, en Günther Hofmans, schoonzoon van de voorzitter. En dan komt er plots iemand die werkt met speciale premies, die heel dicht bij de spelersgroep wil staan, de mannen geregeld tracteert op etentjes en pinten en plezier. Dat was onze stijl niet, en het botste redelijk snel. Stel dat ik op Knack kom werken, dan houd ik mij toch eerst een tijdje stil om te zien hoe de geplogenheden en de verhoudingen daar zijn. Van Wellen heeft dat niet gedaan.

Daar kwam bij…

FRAIPONTS : Hij had bovendien Stany Gzil meegebracht. Goede resultaten gehaald bij Kapellen, rechterhand van de voorzitter, en behalve wat scouting links en rechts zonder werk. Als dan de resultaten van de trainer in functie tegenvallen, wordt de druk groot om hem te wippen. Dat is met Herman Helleputte gebeurd. Het is nochtans onze filosofie niet. Wij hebben alleen Albert Bers een keer in het begin van het seizoen vervangen door René Desaeyere. De anderen hebben altijd hun termijn uitgedaan. Maar Helleputte kon in die omstandigheden niet blijven functioneren. Gzil heeft goed werk geleverd en is derde geworden, ons beste resultaat ooit. Maar toen ging hij het warm water uitvinden. Hij wou de transfers alleen bepalen, zonder inmenging van Verhaegen. Luister, zo gaat dat niet op Germinal.

Was dat de…

FRAIPONTS : De spelers waren natuurlijk op de hand van Van Wellen. Iemand die de portefeuille bovenhaalt en kameraadschappelijk met hen omgaat, is populair. Ineens was Jos Verhaegen de slechte. Ik lees zelfs van spelers dat Germinal er met dit bestuur nooit zal komen. Dan zeg ik : jongens, zouden jullie niet beter twee seconden nadenken vooraleer stommiteiten uit te kramen. Wij hebben maar één handicap : dat is onze geografische ligging. Anders waren wij elk jaar bij de beste vijf. Maar in Ekeren kunnen wij onmogelijk twaalfduizend man trekken. En die moet je hebben om echt naar de top te kunnen doorstoten.

Is het…

FRAIPONTS : Toen wij in ’89 naar eerste promoveerden, was er bij een deel van het bestuur euforie. Ze dachten dat de grote recettes gingen binnen stromen. Maar de Verhaegens, Snelders en ikzelf wisten beter. Als je in eerste klasse elfde staat, en je krijgt in februari het bezoek van de veertiende en die heet Waregem, geloof dan maar niet dat er meer volk komt dan voor een topper in tweede. Na één match was die euforie voorbij. Thuis tegen KV Mechelen. Het grote KV Mechelen, de landskampioen. Dus profiteren we er al van om de entreeprijzen op te trekken. Wel : er heeft niemand benepen gezeten.

Denkt U dat….

FRAIPONTS : Het gebrek aan toeschouwers heeft ons gedwongen tot een zuinig beleid. Versnel doet dat ook in de zaken. Ambities temperen. Vroeger kon je in Antwerpen niet door de stad wandelen of er rees voor je voeten een flatgebouw van Amelinckx uit de grond. Waar is dat imperium nu ? De krant staat elke dag vol faillissementen, maar Versnel overleeft. Het gaat om gezond verstand en zin voor initiatief. Toen we in provinciale speelden, zijn we begonnen met een Beker Versnel voor alle ploegen uit de regio. Dat was uitstekende reclame. Nadien hebben we er een gewoonte van gemaakt om een maand vroeger met de training te beginnen. Zo konden we fungeren als sparring partner voor de grote Antwerpse clubs die aan hun voorbereiding begonnen. Beerschot, Antwerp, Berchem. Lierse ook een keer. Die hadden dan dikwijls grote namen aangetrokken : Tomaszewski, Sanon, heel de kolonie van Antwerp. De eerste kans voor de eigen supporters om die vedetten aan het werk te zien was bij ons. En dat op een warme avond in de zomer, dat trok aan als een magneet. Wij hadden in augustus al meer inkomsten dan andere clubs in een heel seizoen. Onze transfers ?

Nu u daarover…

FRAIPONTS : Wat hebben wij gedaan ? Nederlandse amateurs gezocht. Die kostten ons niks. Die mannen wisten op voorhand hoeveel ze zouden betaald worden, kregen keurig op tijd hun geld, nooit problemen mee gehad. In het begin was ik zelf coach. We hadden een Nederlandse veldtrainer : Dick Beek, van Haarlem. Had vroeger bij Harelbeke gespeeld. Op een dag las ik in Voetbal International : ?Dick Beek stopt.? Ik ben naar Vlaardingen gereden en heb die man overtuigd om bij ons als speler-trainer aan de slag te gaan. Wij hebben toen in zestig wedstrijden één enkele keer verloren. Tegen Hoboken, 1-3, maar over die match alleen kan ik een boek schrijven. Wat daar allemaal gebeurd is. Maar goed, we waren kampioen met dertien punten voorsprong in tweede provinciale. En het jaar nadien zonder één nederlaag kampioen in eerste provinciale.

Om af te ron…

FRAIPONTS : Beek heeft van Germinal een Engelse ploeg gemaakt. Ikzelf ben voorstander van hoogstaand technisch voetbal. De Brazilianen van vroeger, daar gaat niets boven. Maar als je niet de grote techniciens in huis hebt, zorg dan voor een Engelse mentaliteit. Zoals Club Brugge. Dat is de enige ploeg waar wij thuis niet tegen kunnen winnen. En waarom ? Die leggen er hun kop voor. Dat is een tank die blijft komen. Dat wilden wij ook zijn. Ik herinner mij een match tegen Lentezon Beerse…

Eum…

FRAIPONTS : De kapitein van die mannen was ervan overtuigd dat wij met twaalf speelden waren. Als je dat bereikt, krijg je een meerwaarde. Een gevoel waarvan de hele club doordrongen geraakt. In eerste klasse hebben wij een transferpolitiek gekozen waarvoor velen ons hebben uitgelachen, maar die gerendeerd heeft. Wij zochten mannen van 35 met een vrije transfer, of spelers die bij hun eigen club op een zijspoor waren gezet. Zowel in Nederland als in België. Gouden transfers zaten daar tussen. Het eerste jaar hadden we moeite om in eerste te blijven, hoewel we ook toen de finale van de beker hebben gehaald. Wij zochten versterking en we kwamen uit bij Jos Daerden. Werd op Beerschot uitgescholden en was van plan om bij Prayon te tekenen. Kan je je dat inbeelden ? Bij Prayon. Wij hebben gezegd : ?Man, kom rustig bij ons. En als je niet meer kan, word je trainer.? Nul frank voor betaald. Niet alleen heeft Daerden bij ons goed gespeeld, tot hij jammer genoeg zijn been brak, maar bovendien bracht hij Simon Tahamata mee. Ook nul frank voor betaald. Dat was in 1990. Tahamata was afgeschreven. Hij heeft bij ons zes volle seizoenen afgewerkt, en is zelfs Speler van het Jaar geworden ! Bovendien de lieveling van het publiek en een voorbeeld voor de jongere spelers.

Tot sl..

FRAIPONTS :Ernie Brandts ! Nog zo iemand. Vraag morgen aan Joël Bartholomeussen aan wie hij zijn carrière te danken heeft, en hij zal zeggen : Ernie Brandts. Op het veld, en ernaast. Als Ernie erbij was geweest in Glasgow, hadden we nooit met 2-0 verloren, dat geef ik op een blaadje. Die zou de jongeren over hun zenuwen heen hebben geholpen. Wijnstekers ! Gekregen van Racing Mechelen, haha. Nul frank gekost. Ik was ooit op scouting in Hongarije, en ik bots op Louis De Vries en die vroegere voorzitter van RWDM. Hoe heet hij ook weer ? De man van Sony.

Tja, wie was…

FRAIPONTS :Uyterhaegen, juist. De schoonvader van Rudy Smidts. Bon, we geraken in gesprek en ik zeg : wij hebben er al twee, Daerden en Tahamata. Die man probeerde beleefd te blijven, maar ik zag dat hij moeite had. Het jaar nadien, met Daerden en Tahamata, eindigen we vijfde. Europees voetbal. Uyterhaegen heeft naar het schijnt in zijn bestuur gezegd : wat Fraiponts kan, kunnen wij ook. Het volgend seizoen had hij Willy Wellens, Stan Van den Buys en Franky Vercauteren in zijn ploeg. Een as van honderd en acht jaar. Maar ze hebben schitterende voetbal gezien op Molenbeek.

Waar hebt u…

FRAIPONTS :Michel Van de Korput, niemand wou die. Dank zij hem hebben we in tweede de titel gepakt. Ze moeten natuurlijk iets kunnen. En ze moeten verongelijkt zijn dat ze bij hun club geen vaste plaats meer krijgen. Laat ze dan maar naar ons komen. Czerniatynski. Het hele land sloeg zich op de dijen. Hoeveel goals al, in beker en competitie ? Een stuk of vijftien. En als hij opkomt, is er altijd iets te beleven. Tegen Lommel : een halve minuut op het veld en kas. Tegen Lokeren voor de beker : ingekomen in de verlenging, twee keer binnen. Urban ! Wie moest er Urban nog hebben ? Na alles wat er in Waregem was gebeurd ? Wij. Ik beweer dat Urban één van de beste voetballers in onze competitie is, en misschien wel één van de beteren in Europa. Maar je moet hem op de juiste manier aanpakken. En vooral je beloften aan hem nakomen, of zijn stekels gaan recht. Descamps. Heb je hem bezig gezien vorige zondag ?

Goed, laten we…

FRAIPONTS : Dat is waar ook : Patrick Naudts. Ik zou Naudts nog vergeten. ’92-’93, ons zwakste seizoen. Veel jongeren en een paar mislukte transfers. Na de heenronde hadden we negen punten. Alleen Lommel stond slechter. We moesten iets doen. We konden Haesaert ontslaan, maar daarmee heb je geen betere ploeg. In de plaats van de trainer buiten te gooien, kopen we een speler extra aan : Naudts. Mocht niet mee doen in Lokeren. Die man heeft onze ploeg gered. Patrick was precies de speler die ons ontbrak. Een bulldog, een kuitenbijter, de man in dienst van de rest. Eerste match met Naudts : 7-0 tegen Boom, vier goals van Gunther Hofmans. De week nadien : 1-3 op Club Brugge. Twee goals van Hofmans, dat waren er zes in twee weken. Dat is geen toeval. Boom en Lokeren zijn dat jaar gezakt, wij hebben ons gered. Ook omdat wij in de loop van het seizoen Nico Claesen hadden aangetrokken. Weer een afgeschreven speler. Debuteert de vijfde speeldag op RWDM, tien minuten op het veld : goal, 1-1. Vijftien stuks dat seizoen. En Pascal Bovri van Lierse. Ik kan ze blijven opnoemen.

Dat hoeft n…

FRAIPONTS : Hoe de toekomst van Germinal er uit ziet, weet ik niet. Ik denk dat het arrest- Bosman een nadeel is voor het voetbal in het algemeen. Alleen de managers en een handvol spelers doen er een goede zaak aan. Als je ziet wat voor een circus het is geworden met al die voortijdige transfers van spelers en trainers, dat is beneden alle peil. Het niveau van ons competitievoetbal is te laag. De spanning heeft veel goed gemaakt, maar dat mag geen troost zijn. Iedereen die een klein beetje kan voetballen, gaat naar het buitenland. De betere jeugdspelers worden al weggekocht. Buffel van Cercle, Dogruel van Eisden, bij ons Kevin Van Dessel. Die mannen zijn nauwelijks zestien en ze zijn weg.

Heel wat clubs dreigen kopje onder te gaan, omdat ze geen inkomsten meer hebben uit transfers. Je zal zeggen : geen uitgaven ook. Akkoord, maar de inkomsten werden door veel clubs in de eerste plaats gebruikt om de kosten te dekken. Dat kan niet meer, en we zien de gevolgen. Wat moeten we gaan doen ? Concerten organiseren, zoals Patrick Orlans in Aalst ? Chapeau voor hem, want hij houdt zijn club in leven. Maar eerlijk gezegd : is dat de taak van een voetbalclub ? Ik vind dat een ongezonde situatie.

Maar…

FRAIPONTS : Ik heb in de profliga jaren geleden al aan de bel getrokken. Toen ging het over de verdeling van de inkomsten. Elke club probeert er zoveel mogelijk voor zichzelf uit te halen, dat is totaal verkeerd. Een Amerikaanse sportmanager zou zeggen : we hebben achttien ploegen, hoe gaan we ervoor zorgen dat die elke week spektakel brengen, en dat het tot de laatste dag spannend blijft ? In de Amerikaanse NBA gaan ze zo ver de betere spelers over de clubs te verdelen, om op het terrein meer evenwicht te krijgen. Als twee drie clubs met al het geld weg zijn, en zo sterk worden dat ze dertien punten voor staan, komen de mensen niet meer kijken. Over de spanning mochten we dit seizoen niet klagen, maar ik vrees dat het een uitzondering was. En spanning zonder niveau levert ook niets op.

Hoeveel wordt het zondag ?

FRAIPONTS : Dat is een moeilijke vraag.

Koen Meulenaere

Jean Fraiponts : Het logo vertelt de hele geschiedenis van Germinal.

Olivier Doll van Anderlecht in de rug van Alex Czerniatynski van Germinal : altijd iets te beleven.

Jean Fraiponts : Ik herinner mij een match tegen Lentezon Beerse…