Met de Sektecommissie rondt ook Bruno Bulthé zijn speurwerk af. Het Belgische luik van de Orde van de Zonnetempel.
Toen onderzoeksrechter Bruno Bulthé door het parlement belast werd met een onderzoek naar de Orde van de Zonnetempel, en vooral het Belgische luik ervan, waren al 69 sekteleden omgekomen. Toen hij een week geleden zijn conclusies aan de Sektecommissie voorlegde, waren er dat al 74. Op 23 maart werden immers in het Canadese plaatsje Saint-Casimir opnieuw vijf verkoolde lijken aangetroffen. Hun namen kwamen voor op de zogenaamde ?lijst van de lakenhandelaar? : bij een Canadese kleermaker, die de kapmantels van de ridders van de Zonnetempel maakte, had men eerder een computerdiskette met 576 namen gevonden. Daarbij waren er zeventien die uit België afkomstig waren. Zoals bekend, was de charismatische goeroe van de sekte de Waalse dokter Luc Jouret, die in oktober 1994 is omgekomen. Onderzoeksrechter Bulthé vreest dat nog nieuwe ?transits naar de planeet Sirius?, zoals de sekteleden hun eigen dood omschrijven, op stapel staan.
Na de recente zelfmoordactie in Canada kondigde Bulthé in ons land trouwens een soort ?nationaal alarm? af : de politiediensten moesten uitkijken voor met booby-traps uitgeruste panden en wagens van Belgische aanhangers van de Zonnetempel. Volgens Bulthé zijn er in België tien à twintig mensen van wie hij vreest dat ze aan een mogelijke ?transit? zouden deelnemen. Bulthé : ?Misschien hebben wij in de dagen na 23 maart, door onze waakzaamheid, een transit in België voorkomen. Mijn onderzoekers hadden, op basis van verhoren, concrete elementen die daarop wezen. Voor elke transit was er een katalysator. Welnu, in België is er momenteel zo’n katalysator ! Die man ontkent wel lid te zijn van de Zonnetempel, maar hij geeft toe dat dokter Jouret hem gevraagd heeft de fakkel van hem over te nemen.?
Daarom vindt Bulthé het des te erger dat zijn onderzoekscel tegelijk beëindigd wordt met de parlementaire onderzoekscommissie, die woensdag 30 april het eindverslag voorstelt. De vermeende opvolger van Jouret is de 43-jarige Denis Guillaume uit de streek van Aarlen, een officier van de paracommando’s, die in 1992 ineens uit het leger stapte. Tijdens de operatie in Kolwezi in 1977 leerde hij Jouret kennen, die daar als arts van de para’s was, en zij hielden sindsdien nauw contact. Beiden raakten in de ban van de Tempeliers-orden, vooral geleid door voormalig Gestapolid Julien Origas. Er zou in Europa een extreem-rechts netwerk van Tempelierscellen bestaan, met daarin van oudsher veel militairen. Toen één van de speurders vorig jaar zélf gevolgd werd, waren er trouwens vermoedens in de richting van de militaire inlichtingendienst (SGR). Er werd bovendien informatie gelekt naar Guillaume over een op til zijnde huiszoeking.
DOOD AAN DE ANTICHRIST
Na negen maanden onderzoek heeft de ploeg van Bulthé een hallucinante reconstructie gemaakt van de dramatische gebeurtenissen in de Orde van de Zonnetempel, die naar buitenuit geleid werd door Luc Jouret, maar achter de schermen door de Franse ?grootmeester? Joseph di Mambro. Bij de 74 overleden personen zijn er drie Belgen : dokter Jouret zelf (ook zijn eerste vrouw is bij de slachtoffers), kunstschilder Jean Paulus en diens ex-echtgenote Josiane Kesseler. De bloederige feiten zijn volgens Bulthé op te delen in vijf fasen. In de eerste fase vielen er vijf doden in enkele appartementen in Morin Heights in Canada. Antonio Dutoit, zijn vrouw en baby, werden op 30 december 1994 doodgestoken door andere sekteleden. Het koppel hield zich bezig met de ?special effects? en de uniformen voor de ceremonies. Zij hadden, naar verluidt, de toorn over hen gehaald door hun baby Emmanuel te noemen, de naam die grootmeester Joseph di Mambro voorbestemd had voor de toekomstige leider.
De drie maanden oude baby werd als de antichrist gezien. Hij werd afgemaakt door twintig messteken onderaan het hart, waarna nog een houten staak in zijn borstkas geplant werd. Zijn ouders werden volgens de instructies van Di Mambro letterlijk gekeeld, om zo te verhinderen dat ze zich in het ?hiernamaals? nog konden voortplanten. De drie lichamen werden in een kelderhok onder de trap gestopt. De voornaamste dader was de gewezen drugsverslaafde Joël Egger, die voor de Zonnetempel vuile werkjes opknapte. Na de executie nam hij het vliegtuig terug naar Zwitserland. Na het schoonmaken van de kamers pleegden twee andere daders, een echtpaar, op 3 oktober zelfmoord door een grote dosis slaapmiddelen in te nemen en het gebouw in brand te steken. Het vernuftige brandstichtingssysteem, dat precies om vijf uur ’s ochtends in werking moest treden, functioneerde perfect.
De tweede fase bestond uit de moord op 23 sekteleden in de hoeve van La Rochette in het Zwitserse Cheiry. De hoeve was eigendom van een vennootschap, die vertegenwoordigd werd door Albert Giacobino, een van de grote geldschieters van de Zonnetempel. De man, die de sekte wou verlaten en grote sommen geld terugeiste, werd beschouwd als een verrader. Op 4 oktober 1994 brandde de boerderij uit en werden 23 verkoolde lijken gevonden. Op drie na waren ze allemaal door kogels omgebracht, afkomstig uit het pistool van Joël Egger. De meesten hadden ook een plastic zak over hun hoofd. Sommigen hadden vastgebonden polsen en gaven de indruk zich verzet te hebben. In de lichamen werden sporen van een snelwerkend slaapmiddel gevonden. Bij de doden was ook de 68-jarige geldschieter Camille Pilet, en nog een Canadese ?grootmeester? wiens taak het was om de financiële situatie van de sekte recht te trekken, nadat Jouret zeven jaar lang geld had verkwist.
Het vuur in de hoeve werd aangestoken met behulp van een toestel, dat door een telefoontje vanuit de Zonnetempelgebouwen in het Zwitserse Salvan werd geactiveerd. Daar maakten de kopstukken alles klaar voor hun eigen ?transit? naar Sirius. Uit een later gevonden brief van de vrouw van Joseph di Mambro bleek er in die laatste uren nog onenigheid te rijzen : ?Als gevolg van de tragische transit van Cheiry staan we erop in naam van het Rozenkruis te preciseren dat we het barbaarse, onbekwame en afwijkende gedrag van dokter Luc Jouret betreuren. Hij heeft onze erecode geschonden en is oorzaak geworden van een waar bloedbad, dat eigenlijk een transit had moeten zijn in Eer, Vrede en Licht.? Blijkt dat de meeste slachtoffers van Cheiry helemaal niet wisten dat hun ?transit? ook hun lichamelijke dood zou betekenen. Luc Jouret was in elk geval bij de sekteleiders die de actie in Cheiry gaan organiseren was.
HET ONTVANGSTCOMITE WACHT
Na hun terugkeer in Salvan kon daar de derde fase aanvatten. Op woensdag 5 oktober ’94 stonden er drie chalets in lichterlaaie. De luiken waren van buitenaf dichtgespijkerd en de deuren vergrendeld. Er werden 25 lijken ontdekt, die een dodelijke cocktail van verdovende middelen ingespoten hadden gekregen, door Luc Jouret en een collega-dokter. Daarna werd de centrale bedieningseenheid van het brandstichtingssysteem vermoedelijk door Luc Jouret zelf in werking gezet. Vervolgens zou de goeroe van de mezzanine van de chalet op een balk zijn gevallen. Deze slachtoffers waren, in tegenstelling tot de vorige, vermoedelijk wel échte vrijwilligers voor de overgang naar Sirius.
De vierde fase volgde op 23 december 1995 in het massief van de Vercors in Frankrijk, waar zestien verkoolde lichamen in een ronde kuil langs een langlaufpiste werden gevonden. Veertien personen, die in een cirkel lagen met het hoofd naar de buitenkant, waren doodgeschoten door de Franse politieman Jean-Pierre Lardanchet en een Zwitserse helper, die daarna zelfmoord pleegden. Op de slachting volgde de automatische verbranding van de lijken. Lardanchet had samen met een andere Franse politieman ook de vorige ?transits? voorbereid. Katalysator van dit bloedbad was de Française Christiane Bonet. Bij de doden waren onder meer de vrouw en dochter van de Franse skikampioen Jean Vuarnet, ook al hadden die het voorbije jaar bij hoog en laag gezworen niets meer met de Zonnetempel te maken te hebben. De zoon van Vuarnet was in oktober ’94 door de sekte aangewezen om een honderdtal brieven aan pers, politici en prominenten op de post te doen.
De vijfde fase was dan nu in de nacht van 22-23 maart jongstleden in Saint-Casimir in het zuidwesten van Canada. De transit van de vijf volwassenen en drie kinderen was eigenlijk al voor 20 maart gepland, maar toen had de veertienjarige Fanny de kraantjes van de butaanflessen dichtgedraaid en de vensters opengezet. Bij de tweede poging werden de drie kinderen, die niet meer wilden deelnemen, in een bijgebouw ondergebracht, waar ze later in shocktoestand werden aangetroffen. De vijf volwassenen die omkwamen, lieten in een afscheidsbrief aan Thierry Huguenin enigszins cynisch weten ?dat het ontvangstcomité op hem wacht.? Huguenin is een voormalige ridder van de Zonnetempel die hierover een boek schreef.
Enkele weken voor de laatste ?transit? waren de Belgische speurders met een rogatoire commissie in Canada. Bruno Bulthé : ?Toen al lieten ze me weten dat ze informatie over een nieuwe transit hadden opgevangen. Die kennis heeft ons toegelaten om op 23 maart zo alert te reageren. Maar nu bestaat de cel niet meer. Wat gaat er een volgende keer gebeuren ?? De gedoodverfde opvolger van Luc Jouret in België, gewezen para-officier Denis Guillaume, nam in het recente verleden alvast contact met andere ridders en met familieleden van Jouret. Hij zou via écriture automatique trouwens nog boodschappen van Jouret ontvangen. De man schreef ook een boek ( ?Luc Jouret, toujours vivant !?) dat bij een Canadese uitgever moet verschijnen. De vondst van het manuscript was een opsteker voor het team van onderzoeksrechter Bulthé.
HET LAATSTE AVONDMAAL
Zelfs Bulthé moet toegeven dat hij geen volledige verklaring voor de ?transits? kan geven. ?Zeker is dat de financiën sterk achteruit gegaan waren. Bovendien was er onenigheid over de verdeling van dat geld onder de leiders. Er waren ook gerechtelijke problemen in Canada en Zwitserland. Dat versterkte de achtervolgingswaan. Die teneur hoor je ook in de getuigenissen van Guillaume : ze voelden zich zoals de vervolgde christenen in de catacomben. In elk geval is duidelijk dat een reeks kwalijke getuigen gewoon uit de weg geruimd moest worden, zoals de financier Giacobino. Anderen was nooit gezegd wat die transit nu eigenlijk inhield. Maar de zelfmoordactie van de leiders in Salvan gebeurde wél vrijwillig. Ze hebben video’s achtergelaten waarop je kan zien hoe ze een soort Laatste Avondmaal houden.?
Volgens Bulthé waren er ?voor zover nu bekend? drie goeroes : ?Dokter Jouret was de charismatische figuur voor wie aanhangers desnoods van België naar Zwitserland reden om een conférence mee te maken. Met zijn achtergrond van alternatieve geneeswijzen en ecologische opvattingen sprak hij de mensen enorm aan. Ten tweede was er Joseph di Mambro, dé grote manipulator, die vroeger al voor oplichting veroordeeld was. En ten derde de wereldberoemde Zwitserse componist en dirigent Michel Tabachnik, ook al ontkent die dat in alle toonaarden.? In de gouden jaren gingen er enorme geldstromen om ; alleen al het lidgeld kon oplopen tot duizend à tweeduizend Franse francs per maand. Zij voelden zich een spirituele elite ?die zeker niet met de gewone mensen wilde geïdentificeerd worden,? aldus Bulthé.
Moeten de overlevende sekteleden in België dan levenslang worden bewaakt ? Bulthé : ?Het is niet onze taak, en misschien ook niet ons recht, om te voorkomen dat mensen zelfmoord plegen. Maar we moeten wél alert zijn dat ze anderen niet manipuleren om mee te doen. Het zijn uiteraard allemaal personen met een speciale levensvisie. Om u maar een voorbeeld te geven : tijdens een huiszoeking riep een dame uit dat één van mijn onderzoekers de reïncarnatie van Luc Jouret was, die haar op de proef kwam stellen om te zien of ze zijn boodschappen nog wel naleefde ! Nu, die mensen begaan geen inbreuken in België, ze hebben hier zelfs geen structuur. Dus, strafrechterlijk kunnen we er zeker niet tegen optreden.?
Daarom pleitte de deken van de Brusselse onderzoeksrechters er in het parlement voor om in de wet ook een vorm van ?psychische beïnvloeding? strafbaar te stellen, gekoppeld aan de notie ?schadelijke sekten? al was het maar om zijn huiszoekingsbevelen dan op specifieke gronden te kunnen baseren. Tenslotte hoopt Bulthé dat er toch een soort ?buitenboei? van sektespecialisten zal opgericht worden : ?De onderzoekscel heeft bewezen dat er in ons land wél goede samenwerking mogelijk is tussen mensen van de staatsveiligheid, de rijkswacht, de gerechtelijke politie, én de gemeentepolitie van Aarlen waar zich voor België het oog van de cycloon bevindt. Hopelijk gaat al die ervaring nu niet verloren.?
Chris De Stoop
Slachting van de Zonnetempel in Zwitserland : transit naar de planeet Sirius.
Luc Jouret : afwijkend gedrag.
