De Kroonraad van Knack bestaat uit Mark Eyskens, Paul Muys, Jacques Rogge, Erik Suy, Monika Van Paemel en Etienne Vermeersch.
Mevrouw Van Paemel, bij de PS is de tijd van afrekenen aangebroken. En vanuit Lantin worden partijkopstukken van corruptie beschuldigd.
MONIKA VAN PAEMEL : We hebben te maken met de waan van de macht. In de PS, maar ook in andere partijen, neemt men de werkelijkheid niet meer waar zoals ze is. Politici hebben niet in de gaten dat hun manier van denken en werken is losgeweekt van de realiteit. Bovendien lijkt de manier waarop die mensen intern met elkaar omgaan, op een aquarium met haaien in. Het valt op dat er in dat wereldje weerwerk komt van de vrouwen. Eerder al in de Senaat, en nu ook in de PS waar Laurette Onkelinx, Anne-Marie Lizin en Magda De Galan duidelijk tegenwerken. Zij zijn nog niet geïncorporeerd in de cirkels van de macht en de politiek. Maar de oudere garde is daar zozeer mee vergroeid, dat ze gewoon niet meer ziet hoe ze verglijdt naar onduldbare praktijken. Zoals geld aannemen van wapenfabrikanten en tegelijkertijd een pamflet voor de vrede schrijven. Er is een bijna schizofrene kloof gegroeid tussen hun politieke denken en doen, en de werkelijkheid. Kijk naar de CVP die aan de ene kant humanitaire en christelijke principes verkondigt, maar aan de andere kant een ordinaire machtspolitiek voert.
De kloof tussen politiek en realiteit wordt maar al te duidelijk bij de Forges de Clabecq.
VAN PAEMEL : De Forges is een typevoorbeeld. Jarenlang weet men dat men moet moderniseren en nieuwe markten zoeken. Maar het kapitaal is immobiel gebleven. Terzelfdertijd is men die arbeiders blijven voorhouden dat het syteem voor hen zou zorgen. Ga rustig slapen, vadertje PS zal het wel voor u regelen. De deelregering deed hetzelfde. Maar de pot is leeg en de PS kan het niet meer regelen. Dat komt hard aan en de mensen voelen zich bedrogen. Ook door de nationale vakbondsleiding. Hoewel ik niet inzie wat het nut is van de acties die Roberto D’Orazio nog wil ondernemen. De Forges kan niet meer gered worden. Er moeten nieuwe ondernemingen worden uitgebouwd.
Maar waar moet het geld daarvoor vandaan komen ?
VAN PAEMEL : Wie heeft de hele negentiende en twintigste eeuw verdiend aan de mijnen en het staal ? Dat geld is niet verdwenen, het is belegd en is in handen van bepaalde kringen in dit land. Die hebben het verdomd om in deze industrie te blijven investeren, omdat het veel goedkoper was in het buitenland. Zo luidt het echte verhaal. En het is enkel mogelijk geweest door medeplichtigheid van politici, van een partij die zich socialiste noemt, en van de vakbonden. Want die hebben in het fameuze Belgische overlegmodel het spel van de patroons meegespeeld. In ruil voor wat financiële tegemoetkoming. Wil D’Orazio zijn mensen blijven voorhouden dat de Forges kan heropgestart worden ? Dat is zinloos. Hoe slecht het nieuws ook is, zeg de waarheid. Het is de eerste voorwaarde om ooit tot een oplossing te komen.
De procureur-generaal van Luik vraagt de opheffing van de parlementaire onschendbaarheid van Patrick Moriau, die als ondervoorzitter van de Commissie-Dutroux anderen het vuur aan de schenen legde.
VAN PAEMEL : Opnieuw zie je de vreemde scheiding bij deze mensen tussen hun politiek gedrag, en hun eigen werkelijkheid. Wat mij vooral stoort, is dat een socialistische partij geld aanneemt van een wapenfabrikant en niet eens beseft dat dit niet kan. Ik ben ervan overtuigd dat alle partijen over de schreef zijn gegaan bij het vergaren van fondsen, maar de ene zal het iets beter beheerd hebben dan de andere. Het ironische is dat de generatie die er komaf mee wou maken en dat geld kwijt wou door het te verbranden of zo snel mogelijk uit te geven , als eerste gestruikeld is.
Kan deze regering blijven bestaan met een corrupte coalitiepartner ? De premier maakt er geen punt van.
VAN PAEMEL : Het is geen ethische vertoning meer, om het voorzichtig uit te drukken. Ik begrijp dat men huivert, want er is geen alternatief. De oppositie boezemt mij niet veel vertrouwen in, en verkiezingen lijken evenmin aangewezen. Dus tot op zekere hoogte kan ik begrijpen dat Dehaene verder wil regeren. Maar ik verwacht ten minste enige morele autoriteit van een premier. Hij mag temidden van deze Vlaamse kermis wel eens onverbloemd zeggen hoe erg onze instellingen er aan toe zijn, en wat hij daaraan wil veranderen. In de plaats daarvan stopt hij alles onder de paraplu van Maastricht, maar die begint aardig te lekken. Zelfs de Duitse banken twijfelen aan de haalbaarheid van de norm waarmee de voorbije jaren bij ons alles is toegedekt.
Onze overheid is met een sneltreinvaart geloofwaardigheid aan het verliezen. Bij de bevolking groeit het gevoel van machteloze woede. Ze zoekt zelf een oplossing. Via Witte Comités, of via de herdenking van de moord op Karel Van Noppen. Die tegendruk doet de politici in hun Brusselse toneelzalen misschien nog even beseffen dat ze voor een lege zaal spelen, en dat ze bij hun buitenkomst met tomaten dreigen bekogeld te worden.
Volgens Luc Van den Brande remt de PS de ontwikkeling van Vlaanderen af.
VAN PAEMEL : Als ik dat hoor, heb ik het gevoel dat ik op doorreis ben in Bosnië. Als we worden afgeremd, is het door de internationale context. Door het verschil in productiekosten tussen het Westen en de lageloonlanden. En of Wallonië bij ons is of niet, zal daar weinig aan veranderen. De uitspraak van Van den Brande is onzin en getuigt van weinig staatsmanschap. Mij wordt gevraagd om in de Europese Unie solidair te zijn met een Griekse visser of een Portugese druivenplukker. In de Navo moet ik solidair zijn met nieuwe leden als Polen en Tsjechen. In de VN met Afrika. Maar met de mensen in Luik moet ik niet solidair zijn. Dat klopt niet.
Het oprukken van een Vlaamse staat lijkt niet af te remmen. Bij elke kans wordt het terrein verder bezet.
VAN PAEMEL : Ik ben een Vlaamse en ik behoor tot het Nederlandse taalgebied. Ik zie dat als een verruiming, de leidende Vlaamse politici blijkbaar als een verenging. Elke gelegenheid is goed om er ?Vlaams? voor te zetten, alsof dat label garant staat voor kwaliteit. In de plaats van een ruimdenkend land te maken waar de mensen naar buiten kijken en niet naar binnen, zijn ze bezig om een na een alle verbindingen met het andere landsgedeelte door te knippen. Ik vraag me af wie hen daartoe gemandateerd heeft.
Luc Coppens, de tweede in bevel bij de Bijzondere Belasting Inspectie, zou in het buitenland een vermogen van twintig miljoen frank hebben waarop hij geen belasting betaalt. Je zal zelf maar weer je aanslagbiljet in de bus krijgen.
VAN PAEMEL : Het algemeen gevoel is dat wij bestuurd worden door een ploeg stropers die zich vermommen als boswachters, die het dichtste bij de pot zitten en hem ongegeneerd leeg schrapen. Zelfs onze controleorganismen deugen niet. En het gaat niet om mensen die in de fout gaan, dit is geen alleenstaand incident. Onze structuren zijn van binnenuit totaal verrot en we hebben te maken met een bestuurscultuur die van hoog tot laag de boel verziekt.
De premier heeft in de Senaat verklaard dat Melchior Wathelet wordt voorgedragen voor een tweede termijn als Europees rechter in Luxemburg. Hij zou niet weten waarom niet, de premier.
VAN PAEMEL : Wat zei ik daarnet over morele waarachtigheid ? Hoe kan je zoiets doen ? Op zijn minst is er toch een gegronde twijfel over het optreden van Wathelet bij de vrijlating van Marc Dutroux. Was het zo moeilijk om te zeggen : in afwachtig dat die zaak helemaal is uitgespit, gaat u maar even aan de kant staan. Dan komt die man nog heel goed weg, vind ik. Maar nee, er is geen correctie meer op het gedrag van sommigen. De een wordt ziek, de ander gaat met pensioen of wordt doorgepromoveerd, dat zijn allemaal gebruiken die op dezelfde ontspoorde cultuur wijzen.
In de Senaat is de Rwanda-commissie van start gegaan, met alweer schrijnende getuigenissen over het falen van onze overheid.
VAN PAEMEL : Drie jaar na de feiten is dit voor de familieleden eindelijk een vorm van erkenning voor wat hen is aangedaan. Ook in deze zaak heeft men de mensen belogen. Het woord waarheid durf ik in dit land niet meer uitspreken, maar respect voor de werkelijkheid is toch het minste wat je mag verwachten. Ook hier hebben ze nauwelijks moeite gedaan om naar de nabestaanden te luisteren. Tien para’s dood ? Ach, een incidentje dat we moeten afwerken en dan gaan we weer verder. Men had de moed mogen hebben om te bekennen : ?Wij zijn hier gruwelijk in de fout gegaan. Het hele systeem werkte niet, zelfs niet militair. Uw mannen zijn hiervan het slachtoffer geworden, dit is met hen gebeurd, en wat kunnen wij doen om u te helpen dit leed te dragen.? Dan hadden die vrouwen nu niet voor de camera’s moeten zitten.
Als je de Rwandese getuigen voor die commissie hoort, zink je toch in de grond van schaamte. Wij gaan dat land christenen en economisch ?in bedrijf brengen?, ik zeg het netjes. En op het moment dat er een volkerenmoord uitbreekt die slechts door de holocaust geëvenaard is, laten we iedereen in de steek. Terwijl onze politici van tevoren goed op de hoogte waren. Ons gedrag tegenover Afrika blijft even schandelijk als vroeger. Je ziet het zo gebeuren in Zaïre : zodra onze belangen in de mijnen beveiligd zijn, zal het ons een zorg zijn wie er in Kinshasa op de troon gaat zitten. Dat er buiten het zicht van de pers onder het gebladerte honderdduizenden verhongeren of op de vlucht worden gedreven, tja, dat is jammer maar helaas.
Martens komt getuigen. Dehaene, Claes en Delcroix zijn opgeroepen. Wat verwacht u van hun optreden ?
VAN PAEMEL : Een beschamende vertoning, dat verwacht ik ervan. Als ze oprecht zijn, kunnen ze maar één ding zeggen : wij hebben verschrikkelijk gefaald. Maar ze hebben het toen niet gedaan, waarom zouden ze het nu doen ? De VN zal een goede zondebok zijn. Maar al kunnen we de volkerenmoord nog wel op de VN afschuiven, dat kunnen we niet met de dood van onze eigen para’s. Uit de getuigenissen blijkt dat regering en legerleiding hen niet hebben ingelicht over de gevaren die ze liepen. Ondanks alle alarmerende rapporten.
Laatste onderwerp : de varkenspest in Nederland en het preventief afslachten van twaalfduizend varkens bij ons.
VAN PAEMEL : Dat is bij de zwijnen af. Ik heb een brief gelezen van iemand die schreef : ?Er zijn in dit land meer varkens dan mensen. Als ik op straat kom zie ik mensen maar nooit varkens. Waar zitten die dan ?? In goed draaiende concentratiekampen, zo blijkt, waar ze zeker niet kunnen leven zoals een varken hoort te leven. Er was een tijd dat vrouwen geen ziel hadden, of dat zwarten geen ziel hadden. Nu beleven we een tijd waarin wij met de dieren omspringen alsof die geen ziel hebben. Wel, dat is fout.
Ik heb geen probleem met vlees eten, maar onze veeteelt heeft niets meer met noden of behoeften te maken. Het is puur winstbejag. En ook economisch kan ik niet volgen : investeren en subsidiëren tot je een zo grote overproductie krijgt dat de natuur knapt en de productie vernietigd moet worden met nieuwe subsidies. Ik weet niet of zoiets mogelijk is in een andere sector dan de landbouw. En aan de kwaliteit wordt helemaal niet gedacht. Waar is Van Noppen eigenlijk voor gestorven ? Er is maar één oplossing : ik hoop dat het nog veel slechter zal gaan met het Vlaamse zaad en dat men zal beseffen dat aan het eind van de hele ketting de bange blanke meneer staat die uiteindelijk onmachtig zal blijken.
Koen Meulenaere
