Dit zijn de mensen die klaarstaan om de generatie-Verhofstadt op te volgen.
VINCENT VAN QUICKENBORNE
Volgens veel van zijn generatiegenoten heeft minister van Economie Vincent Van Quickenborne (34), die ooit via ID21 de politiek binnenkwam, de kwaliteiten om de volgende liberale roerganger te worden. ‘Net als Guy Verhofstadt beschikt hij over een intellectuele diepgang die zeldzaam is in de politiek’, zegt een parlementslid. ‘Als hij het imago van jointjesrokende senator Q achter zich kan laten, is hij een wissel op de toekomst.’ Veel liberalen zijn ervan overtuigd dat hij de absolute top aankan, maar dat hij er nu nog niet klaar voor is. Of zoals Herman De Croo zegt: ‘Die jongen moet eerst nog wat meer vlees aan zijn botten krijgen.’
HILDE VAUTMANS
Kamerlid Hilde Vautmans (36), die lid is van het dagelijks bestuur van de partij, werkte op het kabinet van Rik Daems en daarna als adviseur van premier Guy Verhofstadt. Haar bevoorrechte relatie met Verhofstadt bleek de afgelopen jaren zowel voor als tegen haar te spelen binnen de partij. Sinds 2003 zit Vautmans in de Kamer, waar ze als een hardwerkend en gedreven parlementslid te boek staat. Daarvoor werd ze beloond met het voorzitterschap van de Kamercommissie Buitenlandse Zaken. Vautmans heeft echter één grote handicap: ze komt uit Limburg. Was dat niet de provincie die met Patrick Dewaelen Marino Keulen al twee ministers mag leveren, dan was ze vandaag wellicht staatssecretaris in de fede-rale regering.
MATHIAS DE CLERCQ
‘Hij hééft het’, luidt het in de Kamerfractie. Mathias De Clercq (26), de oudste kleinzoon van minister van staat Willy De Clercq, heeft ongetwijfeld veel potentieel. Als stamboomliberaal ligt hij goed bij de achterban en weet hij hoe de partij functioneert. Sinds vorig jaar is De Clercq in Gent schepen, en na de federale verkiezingen kwam hij ook in de Kamer terecht. Hij is bereid hard te werken en heeft blijk van visie, maar hij laat zich volgens zijn partijgenoten te veel leiden door zijn entourage. Zo wordt hij onder meer gevoed door Dirk Verhofstadt, en dat blijkt vaak al te duidelijk uit zijn vrije tribunes en tussenkomsten. ‘Hij is te jong om al aan cherry picking te doen’, luidt de kritiek. ‘Een debutant als hij moet zijn handen vuil durven te maken. Als hij goed wordt gecoacht, kan hij een hele grote worden.’
JEAN-JACQUES DE GUCHT
Zij die het kunnen weten, dichten senator Jean-Jacques De Gucht (24) een meer dan gemiddelde dosis politiek talent toe. De zoon van Karel De Gucht investeert veel energie in het uitbouwen van een netwerk binnen de partij. Zo ontbreekt hij niet vaak op feesten of bals van collega-parlementsleden. Toch vinden sommige partijgenoten dat hij te vroeg prominent naar voren wordt geschoven. Hij mocht bijvoorbeeld het pleidooi voor de uitbreiding van de euthanasiewet verwoorden, en is als algemeen secretaris lid van het dagelijks bestuur van de partij. De vraag is niet of er een grote politieke carrière voor Jean-Jacques de Guchtis weggelegd, maar wel hoedie er zal uitzien.
BART TOMMELEIN
Het is niet duidelijk of de voormalige woordvoerder van Patrick Dewael al aan zijn plafond zit. Tot nu toe leverde Bart Tommelein (46), die ooit voorzitter was van de Volks-unie Jongeren, goed werk als fractieleider in de Kamer. Hij geniet de steun van Patrick Dewael en Bart Somers, die onder meer zijn hulp bij de eliminatie van Jean-Marie Dedecker heeft gewaardeerd. Wil hij het nog tot minister schoppen, dan zou hij volgend jaar het best de West-Vlaamse lijst trekken voor de Vlaamse verkiezingen. Als hij op het federale niveau blijft, riskeert hij tot het einde van zijn loopbaan in de schaduw van provinciegenoot Vincent Van Quickenborne te blijven staan.
SVEN GATZ
In een vorig leven was de huidige Open VLD-fractieleiderin het Vlaams Parlement een medestander van Bert Anciaux. Maar sinds de dag dat hij naar de Open VLD overstapte, toont Sven Gatz (41) zich een bijzonder loyale liberaal. ‘Een toffe gast’, is het eerste wat partijgenoten over hem te zeggen hebben. De Brusselaar is niet vies van wat ideologische onderbouw, en werkte mee aan verschillende boeken over (links)-liberalisme, waaronder Brussels Blauw, Het blauwe boekje en Een vierde weg? Collega-parlementsleden loven zijn werklust, inzichten doorzicht. ‘Was Gatz een vrouw geweest, dan zat hij nu al in de Vlaamse regering’, zegt een partijgenote.