Di 06 04

Om enkele ophefmakende gebeurtenissen van de voorbije week in een breder historisch perspectief te zetten, is Reginald Elskens weer eens in zijn onvolprezen Knack-archief gedoken en heeft ons zoal niet het leven, dan toch zeker het werken bijzonder gemakkelijk gemaakt. Het enige wat wij zelf nog moeten doen, is u een artikel voorlezen uit Gazet van Antwerpen van 7 december 2005 met als kop: ‘Schrijver Benno Barnard betrokken bij vechtpartij op trein.’

ANTWERPEN – Schrijver-dichter Benno Barnard is zaterdagmiddag op de trein tussen Antwerpen en Brussel slaags geraakt met een man die eerst een Congolese vrouw beledigde en daarna een treinbegeleidster uitdaagde.

Benno Barnard verblijft een jaar in Engeland als columnist voor het weekblad Knack. Afgelopen weekend was hij nog eens in het land.

‘Het incident gebeurde toen ik in Berchem de trein naar Brussel nam. Een Congolese vrouw nam plaats tegenover een man die met de rug naar mij toe zat. Die man stond meteen recht en spuwde ostentatief op de grond, voor de voeten van die vrouw’, begint Barnard zijn verhaal.

‘Ik vroeg hem wat hij deed, waarop hij nog eens spuwde. Ik vroeg hem of hij gek was geworden. Hij riep nog wat en ging weg. Ik verontschuldigde me tegenover de vrouw en zei, nogal luid: “Ziedaar de vrucht van het Vlaams Belang.” Pas later zag ik dat de man zelf een Arabier was (lacht).’

De herriezoeker keerde even later terug in het rijtuig, met een brandende sigaret in de mond. De treinbegeleidster zei hem die sigaret te doven. ‘Hij reageerde daar agressief op. Ik zag dat de vrouw bang was, stond op, zei hem zijn poten thuis te houden, nam de sigaret uit zijn mond en zei hem op te rotten. Waarop hij mij op mijn rechteroog sloeg, terwijl hij riep “La mort, la mort, Allah! Allah!” In ontbrilde toestand, sloeg ik hem zo hard in het gezicht dat hij op de grond kwakte. Toen schoten twee kerels me ter hulp, een pakte mijn bril, de andere ging boven op de Arabier zitten. Met zijn drieën konden we hem in bedwang houden tot in Vilvoorde, waar de politie hem, na een kwartier, is komen ophalen.’

Barnard heeft aan het incident alleen een snee aan het oog overgehouden. Hij begrijpt niet dat een treinbegeleidster (‘amper 1,60 m groot’) in haar eentje toezicht moet houden op een trein met honderden passagiers. Volgens Leen Uyterhoeven, woordvoerster van de NMBS, zou het voor de spoorwegen een te dure zaak worden om op meer trajecten meerdere treinbegeleiders in te zetten.

Het mag wel eens openlijk worden gezegd: die Benno Barnard is een agressieve zot. Een ambrasmaker. Een recidivist bovendien. Kreeg dan ook meteen de steun van Mia Doornaert. Op dezelfde wijze is indertijd de Rote Armee Fraktion begonnen.

wo 07 04

‘Commissaris Perseyn en inspecteur Verhaeghe nemen het op tegen het meedogenloze Russische en Israëlische misdaadmilieu.’ Toe maar, een mens hoort nogal wat op de radio. Vooral in de reclame-spotjes, die elk afzonderlijk en alle samen het beste argument bieden om de hele VRT onverwijld van de hand te doen. Dat van Perseyn en Verhaeghe was voor de nieuwe fictie- en politiereeks Wolf. De film zou dezer dagen in de bioscoop moeten draaien, blijf daar weg, de serie zal dankzij een ultieme ingreep van de Slachter van de Reyerslaan pas over een jaar of twee te zien zijn. Leve de Piet, wij kunnen het niet genoeg herhalen.

Waarom Vlaams drama zich zo vaak in politiekringen afspeelt, is ons een raadsel, maar tegenwoordig is het werkelijk iedere avond van dat op een van de stilaan ontelbare Vlaamse televisiesta-tions. De ene reeks speelt zich af in Antwerpen, de andere in Gent, een derde in Brugge, en wie op zondag op Eén de dader is, blijkt op maandag op VTM de commissaris te zijn, en op dinsdag op VT4 de wetsdokter.

STOP DAARMEE! Hou in ’s hemelsnaam op met die vreselijke Vlaamse politieseries. Verbied ze! De ene is nog onnozeler dan de andere. Top of the bill blijven de observatie- en achtervolgingsscènes uit Witse. Die zijn zo bespottelijk dat ze het uitzenden ervan toch weer verantwoorden. Dams en Van Deun moeten een Turk schaduwen. Staan ze met een 4×4 pal voor de deur van de enige Turkse winkel in de Monseigneur Senciestraat, waar verder slechts één enkele andere auto geparkeerd is. Komt de Turk buiten, start Dams onmiddellijk de motor, knipt de grote lichten aan, en rijdt vijf meter achter het wandelende target de straat uit. Draait de Turk de helemaal verlaten Dekenstraat in, rijdt Dams er bijna naast, tegen vijf per uur, terwijl Van Deun met een fotocamera met flitslicht uit het dak hangt. De Turk merkt niets! Het had er ene uit Gent kunnen zijn.

Wij verzinnen dit niet, een paar weken geleden echt gebeurd na een moord in het beruchte Turkse milieu van Halle. Dit moet zijn: een moord of vier, want aan één lijk per aflevering hebben ze in geen enkele Vlaamse crimi nog genoeg. Misdaad bij onze vrienden de Turken, wij hadden thuis geld ingezet dat het na vijf minuten zou gebeuren maar het was al binnen de twéé minuten dat eerst den Osman uit Emma en daarna de Stavros uit Lilly en Marleen in beeld opdoken.

Wat daarna volgde, was racisme pur sang, waarbij die brute botterik van een Witse zich moeiteloos ontpopte tot de Benno Barnard van Halle. Alle clichés tegen de Turkse en Koerdische moslims passeerden de revue. In Herent zouden de opnamen zeker zijn stilgelegd op bevel van de burgemeester. Als de minister van Verkeer al opspeelt wanneer Witse dronken achter het stuur zit of zijn gordel niet draagt, waar bleef dan nu Jozef De Witte? Een paar afleveringen eerder moest het circusvolk er ook al aan geloven. Het was dan wel Jeanine Bisschops die het toen gedaan had, maar dat blijft hetzelfde.

Met Perseyn en Verhaeghe, die ongetwijfeld ook de degens zullen kruisen met de Russische en Israëlische inlichtingendiensten, vrezen wij dat weer een nieuwe standaard is gezet. De volgende is dat Veerle Baetens en die twee zatlappen van de Gentse zedenbrigade de top van de CIA, op congres in Flanders Expo, arresteren: ‘Allemaal mee naar den bureau!’

En dan lezen we in een kwaliteitskrant dat de echte Vlaamse politiechef, Glenn Audenaert, het verkeer moet regelen op de E40 in Aalst. Voor zijn neus, dixit de krant, was een ongeluk gebeurd en om te verhinderen dat er andere auto’s op de versperring zouden inrijden, was de baas van de gerechtelijke politie dan maar met een fluorescerend hesje om de schouders het verkeer gaan regelen.

Het artikel eindigt met de volgende verbijsterende zin: ‘Een halfuur later arriveerde de politie en kon de politiechef naar huis.’ Zo staat het er, letterlijk. Een halfuur later! Voor een on-geval op de E40 in Aalst! Van twee dingen één: ofwel is onze kwaliteitspers niet meer wat ze geweest is, ofwel onze politie. Afgaande op de Vlaamse fictie zouden wij zeggen: het eerste.

Do 08 04

Week na week winden wij ons steeds meer op over het schaamteloze pla-giaat in al die Vlaamse feuilletons, maar het gaat slechts om onschuldige zakkenrollerij in vergelijking met de dagelijkse plundertochten in de wereld van de kruiswoordraadsels. Zoals díé kerels bij elkaar pikken, gebeurt het niet eens in de metro van Napels.

Bazige vrouw, twee letters. Ka! Geen halve week gaat voorbij zonder dat in minstens één Vlaamse krant wordt gevraagd hoe een bazige vrouw in twee letters kan worden samengevat. ‘Wat een ka is dat mens’, hebt u het ooit iemand horen zeggen? Dan denken ze toch dat je uit pudeur het woord niet helemaal durft uit te spreken. Sofie Demeyer zou zich niet inhouden.

Geliefde van Zeus, twee letters. Staat om de twee dagen wel ergens in een puzzel. Io heet ze, met een ‘i’ vooraan. Pas op, er zijn ook geliefden van Zeus met vier letters, want die vent keek er nog minder op dan Tiger Woods of Patrick Dewael. Hera, Iole, Leda, Ledo en Leto. En Maia, zoals in Maya Detiège. Had zij Zeus gekend, ze had de kans ook niet laten liggen.

Een Japanse parelduikster, nog zoiets. Dus geen Duitse parelduikster, geen Franse parelduikster, geen Zweedse parelduik-ster, ook geen parelduikster uit Berlare, nee, een Japanse parelduikster. Een ama, élke dag minstens één keer prijs. Niet verwarren met onheilsgodin ate, om de twee dagen prijs.

Een vreemde munt: altijd een ore. Nooit een pond, een zloty, of een roebel, geen dollar, yen of lev, laat staan een roepia… nee, een ore. Overdadig: te. Een droogplaats van vier letters: een eest. Er zijn geen andere droogplaatsen, en zeker niet met vier letters.

Een rivier in Oostenrijk: de Inn. Klaarblijkelijk het enige lopende water in Oostenrijk, al de rest moet bevroren zijn. Een Engelse edelman: een earl. Voeg nooit lord in, of je krijgt de kruisende woorden niet gevormd. Brits bier? Ale, zes dagen op zes in élke krant. Een etui, iedere dag. Een as, idem. Scherp van een mes: egge. Kunsttaal: niet Esperanto en niet Mechels, nee, edo of ido.

Jaartelling: era. Mestvocht: aalt. Zandheuvel: nol. Duinenvallei: del, komt nooit voor in andere betekenissen. Echtgenoot: eega, niemand anders dan de puzzelmeester gebruikt de term nog. Selderie: eppe. Open stuk in een bos: tra. Bij een letter meer is het laar. Plaats in Engeland: dat is dus echt iedere keer Eton, een andere plaats in Engeland kennen ze niet. Rivier in Schotland: de Dee. Opera van Verdi, aarzel geen seconde: Aida. Verdi moet een opera of dertig gecomponeerd hebben, maar alleen Aida haalt de puzzel.

Oude lengtemaat: el. Het is weinig waarschijnlijk, maar zo ‘el’ er niet in zou staan, gelieve de Bond voor Kruiswoordraadsels te bellen want dan betreft het een illegale aflevering. Chinese maat: li. Japans bordspel: go. Delfstof: erts. Lofdicht: ode. Gedorste halmen: stro. Vis: aal. Opgeld: agio. Wij herhalen: agio, dat kun je als puzzelmaker toch nergens anders hebben gevonden dan in een ander kruiswoordraadsel? Doe dit in de popmuziek en je hebt een schadeclaim van honderd miljoen dollar aan je broek.

Deel van een kachel: asla. Indische dakbedekking: atap. Europese taal: altijd Iers. Tenzij het met vijf letters is, dan is het Deens, niet Duits. Bij een ‘inwoner van Europa’ moet u opletten: dat kan een Ier zijn, maar ook een Est of een Let. Nooit een Italiaan of een Fransman. Rivier in Siberië: Ob. Langlauftraject: loipe. Legerplaats: kamp. Sneeuwschaats: ski. Sneeuwhut: iglo. Indianentent: tipi.

Onthoud al deze woorden, en u vult driekwart van elk Vlaams kruiswoordraadsel blindelings in. Leer nog de tabel van Mendeljev uit het hoofd, alle Noorse en Griekse goden en alle Bijbelse mannen en vrouwen, en u lost ze allemaal op in drie minuten. Onlangs botsten wij op ‘muzieknoot’, drie letters. En ‘Iers Republikeins Leger’, ook drie letters.

Voor één ding moet u opletten: een vaartuig met vier letters. Daarvoor zijn negentig (!) mogelijkheden. Hier komen ze: aars, argo, arke, bark, beun, bons, boom, boot, bork, brig, brik, buis, cane, cano, coco, cray, dhow, dory, duck, dukw, eege, egge, ever, ewer, finn, fnee, folk, fune, giek, gozo, grip, holk, hulk, jong, jonk, kaag, kaan, kaar, kahn, kaik, kano, kast, keen, kiel, kits, krak, kwak, kwee, lark, laut, maru, masj, naus, oeba, paro, perm, pink, plat, plot, pont, poon, pram, raft, ruut, sato, scow, skif, slof, smak, sneb, snik, snip, soem, soen, soin, somp, task, topo, tron, valk, veer, vlet, vlot, waal, wade, wrak, wupa, yawl, yonk en zomp.

Ongelooflijk, niet? Nooit beseft dat er zoveel soorten boten waren. En dat zijn nog maar alleen die met vier letters. Met vijf zijn er meer dan honderdzeventig, dat wil je niet weten.

Het schijnt dat er een paar weken geleden een foutje stond in het kruiswoordraadsel van Knack: de vragen waren van de week voordien. Het is een wonder dat zoiets niet vaker gebeurt. In De Standaard Magazine hebben ze ooit per vergissing de juiste oplossing een week te vroeg gepubliceerd, zodat die pal naast de opgave stond te blinken. En het sterkste staaltje kruiswoordraadselflaters uit de geschiedenis staat op naam van uw dienaar en onze chef-Wetstraat.

Toen wij begin jaren tachtig samen voor Sport Magazine werkten, hadden wij een uitstekende kruiswoordmedewerker die bij zijn tekst altijd een transparant met de zwarte vakjes voegde. Of uw dienaar dan wel onze chef-Wetstraat de schuldige was, is nooit helemaal opgehelderd, maar feit was dat op een dag dat transparant achterstevoren op het vierkant gekleefd in de drukkerij belandde. Met als gevolg dat in de volgende Sport Magazine de zwarte vakjes in spiegelschrift stonden afgedrukt. Geen enkele omschrijving klopte nog met het aantal letters, een ramp.

En toch was er een lezer die dat kruiswoordraadsel ingevuld heeft gekregen. Met andere namen en termen dan bedoeld. Ongelooflijk. Wij zijn er tot vandaag van overtuigd dat dat God zelf moet geweest zijn. Toen hadden wij nog lezers in de hoogste kringen, dat is met onze transfer naar Knack een weinig afgenomen.

door Koen Meulenaere

Het mag wel eens openlijk worden gezegd: die Benno Barnard is een agressieve zot. Een ambrasmaker.