DO / 22 / 12
Mocht u dit lezen, bij het begin van een nieuw jaar zijn onze verwachtingen altijd wat hoger gespannen dan laten we zeggen na een week of twee, dan is het 4 januari en kunt u de vraag beantwoorden die wij enkel kunnen stellen: heeft meester Van Steenbrugge in 2012 al een proces verloren? We zouden ook kunnen vragen: ‘Heeft hij er al één gewonnen?’, want statistisch gezien moet dat toch ooit één keer gebeuren, maar laten we de zottigheid al niet vanaf het begin te ver drijven.
Heeft hij al een proces verloren? Op de valreep van 2011 in elk geval nog wel. Vraag ons niet hoeveel: eerder zal men het aantal zandkorreltjes in de Sahara hebben geteld. Zo was er bijvoorbeeld het delicate geval van de onderhoudstechnicus van de stad Gent die zelfmoord had gepleegd omdat hij, naar eigen schrijven in een afscheidsbriefje, het pestgedrag van zijn bazen beu was. Meester Walter Van Steenbrugge behartigde de belangen van de weduwe.
De beklaagden werden verdedigd door de gestileerde pleiter meester Filip Van Hende, en door de wat ruwer geschapen meester René Verstringhe, gewezen bondsprocureur van de Koninklijke Belgische Voetbalbond en dus niet toevallig ook advocaat van de Hells Angels. Meester Verstringhe is zelf vrij gewelddadig, houdt van zware motoren en van in lederen pakken gestoken madelieven met wulpse blikken en voluptueuze… stop, stop, stop, niet zo vroeg in het jaar.
Meester Verstringhe en meester Van Hende hebben gewonnen. Hun cliënten gaan vrijuit, die van meester Van Steenbrugge is er weer aan voor haar moeite. En haar geld. Maar, meester Van Steenbrugge gaat in beroep. Zoals in elk geding waarin hij betrokken is. ‘De rechtbank heeft een zeer slecht signaal gegeven,’ vergastte hij de verslaggevers op zijn traditionele commentaar na afloop, ‘er was nochtans overtuigend bewijsmateriaal’. Dan kan het alleen aan de advocaat hebben gelegen, kunnen we niet anders besluiten.
Het was maar een van de vele zaken waarmee meester Van Steenbrugge tijdens de kerstweek in het nieuws kwam. Er was ook een pijnlijk dodelijk verkeersongeval in Anzegem, waarin hij de familie van het slachtoffer verdedigde. De openbare aanklager had een half jaar effectief geëist tegen de dronken aanrijder, het werd een jaar met uitstel. Meester Van Steenbrugge daagt nu de betrokken politie-inspecteur voor de rechter omdat die, alweer, knoeiwerk had geleverd.
Het godzijdank voorbije jaar 2011 hebben meester Van Steenbrugge en zijn galante vennote meester Mussche naar schatting achthonderd interviews in de zelfverklaarde kwaliteitsmedia mogen geven. Waarvan ruim de helft in programma’s van de VRT-nieuwsdienst. Nooit werd hen één kritische vraag gesteld. Telkens weer functioneerde het gerecht slecht, was de rechter bevooroordeeld, deed het parket zijn werk niet, muntte het Openbaar Ministerie uit in onbekwaamheid, en waren de politiediensten laks en vaak corrupt. Telkens bleek ook de wetgeving achterhaald, onvolledig, of totaal verkeerd.
Maar blijven we in de kerstweek, waarin meester Mussche en meester Van Steenbrugge ook nog cassatie hebben aangetekend tegen de onbillijke veroor-deling van een Gentse professor, die een driejarige kleuter herhaaldelijk tot deelname aan seksspelletjes en zelfs tot orale seks had gedwongen. Dat gebeurde tijdens vunzig vozen met de moeder van het kind, een studentin van hem. Die bij het examen ongetwijfeld zeer objectief was gequoteerd, zoals dat aan de Gentse universiteit de regel is.
De man kreeg in eerste aanleg geen straf, omdat dat zijn resocialisatie in het gedrang zou brengen! ‘Een wijze beslissing’, vond toen meester Mussche, die als het de katholieke kerk betreft tegen pedofielen is, als het een Rijksuniversiteit aangaat is ze voor. In beroep kreeg de prof alsnog twee jaar cel en sprak de rechter zijn afschuw uit over deze naar zijn mening nooit geziene pervert. Meester Mussche is nu in cassatie gegaan. Joost mag weten waarom. We houden het in de gaten. Als ze gelijk krijgt, komt die viespeuk opnieuw voor een hof van beroep en krijgt hij ge-garandeerd een nóg zwaardere straf. Dat wordt dan Straatsburg.
In de affaire rond seksueel misbruik in de katholieke kerk is de toestand op dit ogenblik trouwens zo: slachtoffers die zich laten bijstaan door meester Van Steenbrugge en meester Mussche krijgen niets, de andere slachtoffers krijgen elk 25.000 euro, ook zonder bewijs en ook als de feiten al lang verjaard zijn of niet hebben plaatsgevonden.
Zijn we er? Maar nee, bij lange niet. Er was, steeds in de kerstweek, ook een proces tegen de Gentse politie. Volgens meester Van Steenbrugge had die een bloeiend handeltje in heroïne opgezet, en had ze met opzet drugs verstopt in een tas van een van zijn alweer onterecht tot gevangenisstraf veroordeelde cliënten. Meester Van Steenbrugge noemde de handelwijze van de politie, voor de verandering, de rechtsstaat onwaardig.
Dat de Gentse politiebazen toeterzat in de gracht belanden of vluchtmisdrijf plegen en processen- verbaal vervalsen, is bekend. Dat ze Fientje Moerman goed kennen ook. Maar dat ze handelen in drugs, dat was nieuw. Nochtans zijn de feiten bewezen, althans dat beweert meester Van Steenbrugge, en werden de betrokken speurders twee jaar geleden in eerste aanleg van ontoelaatbare praktijken beschuldigd. Het parket ging daartegen in beroep en dat krijgt over drie weken zijn beslag. De Gentse politie heeft maar één kans om aan veroordeling te ontsnappen. Die kans zit bij de tegenpartij.
VR / 23 / 12
En zo zijn we 2012 met een vrolijke… hooo, wacht! Hier schuiven ze er ons nog één onder de neus. Nog altijd uit de week voor Kerstmis. De Lotto-wielerploeg moet Björn Leukemans 150.000 euro betalen voor een grove fout bij zijn ontslag. 150.000 euro is 6 miljoen frank. Het arbeidshof in Gent besliste in beroep dat de Belgian Cycling Company, de vennootschap achter het Lottoteam, een zware fout maakte toen het de renner in 2007 ontsloeg nadat hij positief was bevonden bij een dopingtest.
De BCC, niet te verwarren met de BBC, had de ontslagbrief naar een verkeerd adres gestuurd. Naar de ouders van de coureur, bij wie hij één jaar eerder was vertrokken. Die mensen zich dood geschrokken natuurlijk, u ziet dat van hier. De ploeg betaalt nu de tol: 127.000 euro ontslagvergoeding en 16.000 euro achterstallig loon plus vier jaar interest, en 5.500 euro rechtsplegingsvergoeding.
U, juridisch weinig onderlegd, zult nu zeggen: ‘Komaan, voor zo een bagatel kan dat ontslag toch niet ongeldig zijn, laat staan dat het 150.000 euro zou kosten. Welke kluns verdedigde eigenlijk de Lottoploeg?’
Momentje, even opzoeken. In het verslag over deze uitspraak in de zelfverklaarde kwaliteitspers staat het er niet bij, dat is al vreemd. Even zoeken of de niet- kwaliteitspers misschien eens te meer een volledigere en betere berichtgeving… ja! Hier: meester Van Steenbrugge, dat was de raadsman van de Lotto-wielerploeg. Maar, en dit is toch echt een grote verrassing: hij gaat in cassatie.
Dat doet ons denken aan een andere coureur: Iljo Keisse. Die had minder geluk dan Leukemans: in zijn geval stond meester Van Steenbrugge aan zijn kant. En hijzelf stond dientengevolge ook aan de kant: meer dan drie jaar in plaats van twee.
Keisse was in 2008 betrapt op doping en twee jaar geschorst. Hij mocht dus in 2010 opnieuw beginnen te koersen. Plots ging meester Van Steenbrugge zich met de zaak bemoeien. Kondigde een proces aan tegen de Vlaamse Gemeenschap, de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond, het Wereld Anti Doping Agentschap, de Union Cycliste International, het Tribunal Arbitral du Sport, het Internationaal Olympisch Comité, Médecins Sans Frontières, de Zwitserse regering, de Zwitserse Wacht, de Zwitserse Union des Fondeurs de Cloches et de Pendules à Coucou, en tegen God de Heilige Geest.
Wat volgde was een juridische martelgang voor de coureur, die in plaats van twee jaar meer dan drie jaar startverbod kreeg. En in België nog zes maanden langer dan in het buitenland. Als zijn raadsman inmiddels geen nieuw initiatief heeft genomen, bidden wij hier allen tot de goden, dan mag de arme Keisse eind deze maand eindelijk ook in België weer aan de slag, maar daar zouden wij toch niet op wedden.
Merkwaardig is nog dat topadvocaat Johnny Maesschalck in de zaak-Keisse meester Van Steenbrugge aan zijn zijde kreeg en verloor. In de zaak-Leukemans kreeg hij meester Van Steenbrugge tegenover zich en won. Eenieder trekke hieruit de passende conclusie.
ZO / 01 / 01
En zo zijn we 2012 met een vrolijke noot begonnen. 2012 wordt het jaar van verkiezingen. Onder meer in de Verenigde Staten, in Frankrijk, en bij ons in de gemeenten. Het is uitkijken naar Antwerpen, Brugge, Gent, de drie zustersteden. In Leuven is de uitslag al bekend.
En dan is er Tongeren. P. Potager gaat zich toeleggen op de gemeenteraadsverkiezingen in Tongeren. Meer zit er voor hem niet meer in. Karel de Fiscaal Gepeste heeft een van de belangrijkste posten in Europa binnengehaald. Het Joenk doet alsof hij een van de belangrijkste posten in Europa heeft binnengehaald, en volgens De Standaard heeft hij de regering- Di Rupo op de rails gezet. Bon, laten we om deze ongeëvenaarde kwakkel even luidkeels schateren en daarna weer de nodige ernst in acht nemen.
Karel de Fiscaal Gepeste en het Joenk verdienen het vijfvoudige van wat P. Potager iedere maand op zijn almaar slinkende rekening mag verwelkomen, en dus moet hij koste wat het kost opnieuw burgemeester van Tongeren worden. Daartoe heeft hij alvast een kartel gesloten met de ooit zo beschimpte tjeven.
In Tongeren is dat een speciaal geval. De CD&V in Tongeren wordt namelijk aangevoerd door An Christiaens. Ohlala. An Christiaens is een internatio-naal vermaarde juriste en laten we het houden op: een betoverende verschijning. Twintig jaar jonger dan G. Potagère. En ze zaagt niet zo. En onderneemt ook niet zulke vruchteloze pogingen om Betty Mellaerts te spelen, en zo oude verlangens en frustraties in P. Potager weer tot leven te wekken.
Uw dienaar overweegt te schrijven dat die coalitie in Tongeren niet zozeer gericht is tegen de N-VA, zoals elders in Vlaanderen, als wel tegen G. Potagère. Heeft ze net heel zijn huis verbouwd, nieuwe meubels, nieuw behangsel, nieuwe gordijnen, keuken vergroot, zwembad, jacuzzi… kan ze binnenkort ophoepelen. Het leven is niet altijd gemakkelijk voor een meisje dat hogerop wil. Hilde Goudmans is wel gepaaid met het voorzitterschap van de Open VLD-vrouwen! Dat is de bodem van de put. Nog lager en je zit in de aardkern. Twee VLD-vrouwen minister in de regering, Goudmans mag het theekransje organiseren. En een container kaarsen ontsteken in de Onze-Lieve-Vrouwe Basiliek opdat Guido De Padt burgemeester van Geraardsbergen wordt.
Er zijn lezers die zich inmiddels afvragen waarom P. Potager hier P. Potager wordt genoemd. Het is misschien nuttig dat even op te frissen. In juli 2008 gaf Patrick Dewael een zomerinterview aan La Libre Belgique. Een zomerinterview is een interview waarin een politicus nog minder te vertellen heeft dan in een gewoon interview, maar waarmee hij zijn privéleven aanwendt om enkele stemmen te winnen.
Dewael, die nog nooit een voet in zijn tuin had gezet, vertelde zonder blozen: ‘ Pour me reposer, j’aime travailler dans mon jardin. Je n’y connais pas grand-chose mais ça me séduit de plus en plus. Je fais pousser des herbes aromatiques: du thym, du laurier, de la ciboulette… Si j’avais plus de temps, je ferais un potager. Ça relaxe énormément.’
Vandaar. G. Potagère heeft die herbes aromatiques ondertussen uitgetrokken. Op die plaats bevindt zich nu een cirkelvormig en door hallucinogene paddenstoelen omringd prieeltje, waarin ze bij het krieken van de ochtend en net voor zonsondergang haar Tai Chi-oefeningen doet. En onder het zachtjes zoemen van klanken uit het Sanskriet contact probeert te krijgen met een van de vier kabbalistische werelden. Ça relaxe énormément.
door Koen Meulenaere
De coalitie in Tongeren is niet zozeer tegen de N-VA gericht.
