Het oor: Het gehoororgaan wordt afgesteld door een eigen biologische klok. Ze wordt gereguleerd door een specifiek groeihormoon, waarvan de concentratie fluctueert in de loop van een 24-uurscyclus. Een belangrijk neveneffect is dat de kans op gehoorschade door te luide geluiden fluctueert. Alvast bij muizen is de kans op schade hoger tijdens het actieve deel van hun levenscyclus. (Bron: Current Biology)

Spieren: De capaciteit van een spiercel om samen te trekken varieert in de loop van een dag. Dat zorgt voor een optimale verdeling van de beschikbare energie. Bij muizen zijn de spieren vooral alert en efficiënt tijdens het actieve deel van hun leven. Voor mensen geldt dat hun spieren overdag energie-efficiënter zijn dan ’s nachts. (Cell Metabolism)

Vetweefsel: Onderhuids vet reageert in de loop van een dag verschillend op het hormoon insuline, dat de opname van suikers uit het bloed organiseert. De gevoeligheid is het hoogst rond de middag, rond middernacht is ze de helft lager. Dat sluit aan bij onze energiebehoeften. (The Faseb Journal)

De huid: Stamcellen die instaan voor een vernieuwing van de huid vertonen een dagelijkse activiteit onder invloed van een biologische klok. Daardoor vermijden ze dat ze zich vermenigvuldigen in periodes dat het DNA gevoelig is voor fouten. Verstoring van het ritme kan aanleiding geven tot snellere veroudering van de huid en de ontwikkeling van huidkanker. (Cell Reports)

De darmflora: De microben in onze darm hebben een eigen biologische klok. Die maakt dat ze zich volgens een welbepaald ritme verplaatsen, naar onze normen weliswaar over piepkleine afstanden. Daardoor verandert de samenstelling van de darmflora die met onze darmwand in contact staat, wat een effect heeft op onze eigen biologische klok. Onze vertering wordt beïnvloed door de klokjes van onze darmbacteriën. (Cell)