Als iemand ooit een prijskamp zou organiseren om de degelijkste Vlaming te verkiezen, dan maakt u een goede kans om dat met vendel en wimpel te halen. U bent het menselijke equivalent van de eikenhouten eetkamer: eenvoudig, bescheiden, onopvallend, betrouwbaar en onkreukbaar. Maar ook: een beetje saai en niet meer van deze tijd. Om het met de dichter te zeggen: u bent eeuwen en eeuwen te laat geboren, in een mantel gehuld, door een engel op weerlichten doortocht verloren.
Ik herinner mij nog goed uw eerste optreden in De Laatste Show. U had een boekje geschreven over de puinhoop van paars-groen en dat kwam u promoten, maar u paste in die format gelijk een koe op een catwalk. In het bijzijn van de immer gekscherende Mark Uytterhoeven, die toen nog presenteerde, zat u zichtbaar peentjes te zweten. Let wel, dat nam mij voor u in. Al had ik het nóg beter gevonden als u gewoon was thuisgebleven. Politici hebben niets verloren in praatprogramma’s die zijn opgetrokken uit lucht en lachbuien – toen ik vorige week in Zomer 2008 zag hoe Jean-Marie Dedecker door Ben Crabbé zo ongeveer werd aanbeden, moest ik eventjes de aanvechting weerstaan om mijn televisietoestel in brand te steken, met een bijl doormidden te klieven én voor alle zekerheid uit het raam te gooien.
Dat gevoel hebt u ook weleens in mij wakker gemaakt. Bijvoorbeeld toen u onlangs als gelegenheidszanger aantrad in Zo is er maar één, met een eigenzinnige versie van Testament van Boudewijn de Groot. Dat viel mij lelijk tegen, moet ik zeggen. Niet zozeer dat u vals zong op de televisie, maar dat u zóng op de televisie – u, die er nota bene altijd een groot pleitbezorger van bent geweest om politici desnoods per decreet te weren uit spelprogramma’s. Uw motivatie liet zich raden: Zo is er maar één is geen spelletje, maar een cultuurprogramma ter vrijwaring van de Nederlandstalige liederenschat. Zo werkt dat in het universum van de Vlaams-nationalist: ten behoeve van De Taal is álles toegelaten. Dat hebt u vorige week weer bewezen.
Eerst beviel u tijdens een bezoek aan de Belgisch-Nederlandse Vereniging van een behoorlijk wereldvreemd ideetje: als minister van Media riep u Vlaamse en Nederlandse televisiezenders op om elkaars programma’s niet langer te ondertitelen. U bent bang dat wij elkaar anders op den duur helemaal niet meer zullen begrijpen. Aanvankelijk bracht uw voorstel mij in de war, want diezelfde dag bezorgde een partijgenote van u ons een persbericht waarin ze televisiezenders onder meer opriep om álle programma’s te ondertitelen – ik citeer: ‘Met dit voorstel van decreet rond “inclusieve televisie” wil Helga Stevens tegemoetkomen aan de noden van meer dan 800.000 Vlamingen die slechthorend en slechtziend zijn.’ (Aha, dacht ik nog, dát zullen die kiezers van Yves Leterme zijn!) Ondertussen hebt u uitgelegd dat u elkaar helemaal niet tegenspreekt. Mevrouw Stevens pleit voor ondertiteling als optie, via teletekst. U verzet zich tegen standaardondertiteling, voor iedereen. Dat zal de opmars van Verkavelingsvlaams en Poldernederlands immers alleen maar in de hand werken, vreest u.
Asjemenou! U zou blij moeten zijn. Dat Vlaanderen niet langer gebukt gaat onder de Noord-Nederlandse norm qua beschaafd taalgebruik, is net een teken van emancipatie. In plaats van te ijveren voor een geforceerde toenadering, zou u beter grote borden aan de grens laten planten om onze noorderburen te waarschuwen: Hier spreekt men Verkavelingsvlaams!
In De zevende dag, dan, viel u weer ten prooi aan taalgekte. Hoewel zélfs uw collega Marino Keulen – die qua degelijke Vlaming toch ook kan tellen – de burgemeester van Overijse heeft veroordeeld wegens diens oproep tot verklikking van winkeliers die niet in het Verkavelingsvlaams communiceren, noemde u dat ‘een positieve actie’. Wie in het dagboek op uw website bladert, leert dat u graag een echte ’taalpolitie’ zou invoeren, zoals in Québec, waar Franse winkelopschriften dubbel zo groot moeten zijn als Engelse.
Ik zou u het volgende willen vragen, mijnheer Bourgeois: sla alstublieft zo snel mogelijk de handen in elkaar met Vlaams Belang en Lijst Dedecker, win volgend jaar de verkiezingen en leef u maar eens een volle regeerperiode goed uit.
En laat daarna in godsnaam eindelijk de eenentwintigste eeuw aanvangen.
Salutations distinguées.
door Joël De Ceulaer
