Sommige mensen gaan tijdens hun vakantie bewust offline. Maar is de aanhoudende informatiestroom wel zo’n slechte zaak?
Je zult maar een kweker van reuzenkomkommers zijn deze zomer. Tot enkele jaren terug was er altijd wel een krant die een plekje vrijmaakte voor de vrucht van je tuinarbeid. Pech voor de tuinboer: het is afgelopen met de luwe nieuwszomer. Er lijkt geen eind te komen aan de gruwelijke beeldenstorm. Wil ik nog wel foto’s zien van doodgereden moeders die onder bebloede tafellakens liggen, van onthoofde IS-gijzelaars, van afgeranselde soldaten die straks misschien de doodstraf wacht, van de zoveelste aangespoelde vluchteling?
Mijn ogen zijn moe. Vroeger konden ze rusten tijdens de vakantie. Als er al een krant aankwam in Spanje, was die twee dagen oud en stond ze vol monsterkomkommers. Nu worden mijn pupillen via de sociale media non-stop bestookt met verse wereldbranden. Ja, ik zou mijn smartphone kunnen thuislaten, maar eerlijk, wie doet dat? En bovendien: is die aanhoudende informatiestroom wel zo’n slechte zaak?
Wat als sociale media al langer dan een eeuw zouden bestaan? Stel je zo’n zomer voor. Ernest Hemingway die vanuit Cuba zijn zoveelste martini instagramt. Picasso die bedelt om likes omdat ie weer iets hoekigs heeft geschilderd. Jimi Hendrix die incheckt in Woodstock en een duimpje van Janis Joplin krijgt. Een eindeloze twitteroorlog tussen McCartney en Jagger en Lennon en Ono. De trotse vader van Frank Lloyd Wright die een filmpje van zijn met blokjes spelende zoon vlogt.
Stel je de keerzijde voor. Schokkerige livebeelden van de brand in de Reichstag – zou ook dan gewag gemaakt worden van een valse coup? Joden die nietsvermoedend in Dachau arriveren – zouden we hen waarschuwen of hen net bashen? Zouden we de updates van Josef Mengele liken, trots op de vooruitgang in de medische wetenschap? Of zouden trollen hem net proberen onderuit te halen? Zou de verzetsbeweging enkel bestaan uit aanvallen op naziservers en darkwebs die foto’s uit Auschwitz lekken?
Wat als we de foto’s van de Holocaust via snapchat hadden doorgekregen? Zou de publieke verontwaardiging zo groot zijn geweest dat Churchill en Roosevelt veel eerder hadden ingegrepen? Wat als er vanuit Congo beelden van afgehakte handen de wereld rondgestraald werden? Zou er een parlementair debat ontstaan over de rol van de koning, over het welzijn van de burgers in onze kolonie? Of zouden we onze schouders ophalen en als idioten door de straten rennen, op zoek naar een virtueel monstertje met superkrachten?
Roderik Six
Wat als we de foto’s van de Holocaust via snapchat hadden doorgekregen?
