Als we Johan Van Overtveldt mogen geloven, en wij zijn geneigd dat te doen, is zijn voornaamgenoot Vande Lanotte, bijgenaamd den Baard, de grootste oplichter uit de Belgische geschiedenis. Vergeet Arsène Goedertier en Frans Van Cauwelaert, vergeet de gebroeders Parisis of amateurs als Jean-Pierre Van Rossem en Eric Goven, bekommer u niet langer om simpele duiven als Daisy Ragolle of Lernout & Hauspie, als het om professionele bedriegers gaat, steekt den Baard iedereen met gemak de loef af.
Zelf hebben wij dat herhaaldelijk geschreven, maar dan vooral vanuit basketkundig standpunt. Dat hij ook begrotingstechnisch de kluit belazert, voelen wij met de ellebogen aan, maar net als hijzelf missen wij de boekhoudkundige kennis om het te bewijzen. Van Overtveldt bewijst het al jaren. Eerst in Trends, nu als directeur van de denktank VKW Metena. Wie weet wat dat is, VKW Metena, mag ’t zeggen, maar daar gaat het nu niet om.
Jaar na jaar na jaar heeft Van Overtveldt post na post na post aangetoond waar de fouten in de begroting zaten. En waarom die allerminst sluitend was. Tot op zekere hoogte kunnen wij dat volgen. Een begroting die op het einde van het jaar vijf miljard euro tekortkomt, is niet sluitend omdat je plots iets van vijf miljard euro verkoopt of verwerft. Zoals bijvoorbeeld een gebouw of een pensioenfonds. Die begroting komt vijf miljard tekort, punt uit. Als wij ons niet vergissen zijn zo vier van de zes Baard-begrotingen in het rood afgesloten. Maar welke acquisities er op de creditzijde zijn ingeschreven terwijl ze op de debetzijde moesten staan, en welke uitgaven er ten onrechte naar het volgende of het vorige jaar zijn overgeboekt… dat is voor ons Chinees.
Dat is het allerminst voor de directeur van de VKW Metena, die elk jaar met een vernietigend oordeel over het kunst- en vliegwerk van den Baard uitpakt. In een normaal functionerende rechtsstaat eindigt zoiets voor een bevoegde rechtsinstantie. Elk van de partijen legt aan een panel geschoolde deskundigen zijn berekeningswijze voor, en de verliezer, in dit geval Vande Lanotte, wordt in de gevangenis opgesloten.
Niet zo in België. Een van de zaken die eigenlijk oproepen tot geweld, is het Zilverfonds. Daarmee moeten de oplopende kosten van de vergrijzing in de komende 25 jaar worden gedekt. Volgens den Baard zit daar 13,2 miljard euro in, volgens Van Overtveldt 0,0 euro. Hij wordt daarin bijgetreden door zowat alle andere economen, die spreken over ‘een lege doos’.
Dat kan nu toch niet zo moeilijk na te trekken zijn. Dat den Baard op televisie de bankuittreksels van het Zilverfonds toont waarop staat: ‘Saldo per 15 augustus: 13,2 miljard euro.’ Kan hij dat niet, dan dient hij zich maandag om negen uur te melden op de Ducpétiauxlaan in Sint-Gillis.
‘Hoe ernstig’, vraagt Van Overtveldt zich af in Knack, ‘kun je een overheid nemen die beweert reserves te hebben voor de betaling van de vergrijzingsfactuur, maar ondertussen niet kan verdoezelen dat haar schulden die reserves volledig opsouperen?’
Het antwoord op deze vraag is eenvoudig: zo een overheid kun je niet ernstig nemen. Wij hebben trouwens al meermaals geschreven dat de regering-Verhofstadt de slechtste is sinds die van Jules Vandenpeereboom (24 januari 1899 – 31 juli 1899). Zo de geschiedenis ons in één bewering gelijk zal geven, dan wel in deze.
In onze spraakmakende reeks ‘175 jaar België’ (deel 12: Voorlopig Bewind) staat te lezen dat het Voorlopig Bewind na de aftocht van de Hollanders in september 1830 welgeteld 10 gulden in kas had. Volgens de door onze chef-Wetstraat geciteerde Alexandre Gendebien, bevond dat biljet zich in een kast in het Brusselse stadhuis. Welnu, 10 gulden is misschien niet veel, maar het is nog altijd meer dan er zal overblijven na de rampzalige doortocht van Guy Verhofstadt. Het zijn niet alleen de VLD-kas en de zakken van Leo Goovaerts, die door hem zijn leeggeplunderd.
Den Baard is ondertussen niet meer in te tomen. Hij gaat nu twéé begrotingen tegelijkertijd vervalsen. Hij heeft ook een boek geschreven over de Rechten van de Mens, en haaks daarop een nieuw programma voor de SP.A. Hij gaat voor de zesde keer trouwen, deze keer met een tandartsassistente. En hij zal dag en nacht moeten metsen en timmeren, of zijn nieuwe sporthal geraakt nooit klaar tegen het begin van het seizoen.
We moeten eigenlijk zeggen: ‘ Onze nieuw sporthal’, want den Baard heeft van liefst twee Vlaamse ministeries een toelage afgeperst. Voor anderhalf miljoen euro alstublieft. Bovendien kwam eerder dit jaar aan het licht dat vijf Oostendse basketters stonden ingeschreven onder het statuut van de geco’s, de door de overheid gesubsidieerde contractuelen, en dat de club zelfs nog geld trok voor een kerel die al meer dan een jaar in Italië zat. En dat blijft allemaal zonder gevolgen.
Het gros van zijn tijd besteedt den Baard evenwel aan het kopen van nog maar eens de verkeerde spelers. Dit teneinde zijn toptransfer Jean-Marc Jaumin goed te omringen. Jaumin is 36 en was de voorbije twee jaar voortdurend geblesseerd. Om hem te kunnen aantrekken, heeft den Baard twee veel jongere talenten, Gerrit Major en Mathias Desaever, van de hand gedaan.
Hij heeft nu op het internet weer een afgedankte NBA-Amerikaan gevonden: Lavor Postell. Even gebeld met Johan Depoortere, onze man in de States. Die kwam niet meer bij van het lachen, en Depoortere lacht zelden. Lavor Postell, nee maar. Werd door de beruchte New-York-Knicks-coach Jeff Van Gundy twee jaar lang op de bank vast gespijkerd. Dan weet u het ook wel zeker?
Koen Meulenaere
