Wie gelooft dat Arno de enige Vlaming is die hoge ogen gooit bij onze zuiderburen, heeft waarschijnlijk nog nooit van het heerlijk allitererende De Frivole Framboos gehoord. Momenteel lokt hun show Pomposo de Parijzenaars naar het befaamde – en uitverkochte – Théâtre des Bouffes Parisiens.

Peter Hens (cellist en zang) en Bart Van Caenegem (pianist) zijn twee geschoolde muzikanten die op basis van klassieke muziek een geheel eigen ratatouille bereiden. Manager Leon Lamal komt dan ook handen en voeten te kort om hun show te typeren: ‘De Frivole Framboos koppelt muzikale knowhow aan entertainment. Vanuit de klassieke muziek zoeken we raakpunten die gaan van pop en chanson tot jazz en terug. Händel wordt aan Bohemian Rhapsody gelinkt, terwijl Yves Montand al weerklinkt. Spielerei met muziek dus. Door die verschillende laagjes bieden we voor elk wat wils.’

Lamal gaat er prat op dat de magie die zo ontstaat, alleen te vatten is voor wie zich de moeite getroost om in de zaal te komen kijken. Daarom brengt het gezelschap bewust geen cd of dvd uit, al is dat misschien de reden waarom de Vlaamse pers zich doorgaans ongeïnteresseerd toont: ‘Het is onbegrijpelijk, maar voor dit soort format is er in Vlaanderen geen interesse van de media. Terwijl diezelfde pers vaak euforisch doet om een scheet in een fles. Ons huidige succes hebben we te danken aan de mond-tot-mondreclame van het publiek. Die vormt een solide basis, zowel in Frankrijk, Wallonië als in Vlaanderen. In Pépinière Opéra, ook al in Parijs, hebben we destijds vijf maanden lang gespeeld voor 330 toeschouwers en zo bereikten we ongeveer 40.000 man. Nu zetten we de volgende stap: 90 voorstellingen in een theater van 600 plaatsen, dat bovendien veel mooier is.’

De Fransen lusten er duidelijk pap van, getuige daarvan de talloze lovende recensies. Figaro Magazine had het over ‘muzikale haute couture’ en Le Parisien vond de show getuigen van ‘zeldzame humor’.

De petits belges doen het goed in het buitenland, maar de overheid blijkt minder enthousiast. Op een eenmalige subsidieronde in 2000 na, bleef de vraag om steun onbeantwoord: ‘Tegenwoordig dienen we zelfs geen dossier meer in’, zegt Lamal. ‘Bij de laatste afwijzing werd ons verweten dat we voor de Franse markt een beroep deden op een agent ter plaatse. Dat is absurd. Hoe zou ik van hieruit voor de nodige plaatselijke contacten kunnen zorgen als het me ontbreekt aan een goede introductie?’

In het Vlaamse cultuurlandschap heerst een incestcultuur, vindt Lamal. Artiesten die zich goed hebben ingewerkt in de bevoegde ministeries krijgen jaar na jaar miljoenen. Lamal rouwt er niet om: ‘Toen Patrick Dewael (VLD) minister van Cultuur was, zei hij me dat de Frivole Framboos toch zou doorgaan, met of zonder steun. Natuurlijk is dat zo, we geloven in ons project.’

WWW.DEFRIVOLEFRAMBOOS.BE www.bouffesparisiens.com

T.D.S.