11 juli wordt voortaan niet meer op 11 juli verankerd. De voorzitter-president legt uit waarom hij niet langer kan zwijgen.
De Vlaamse (en Belgische) feestdagen zijn achter de rug. Dan maar wachten tot ze volgend jaar terugkeren ? Nee, nu de Vlaamse regering is gevormd, heeft de Vlaamse voorzitter-president alle tijd om zich met de details bezig te houden. Zoals de datum waarop 11 juli moet vallen. Niet langer op 11 juli, vindt hij.
VOORZITTER-PRESIDENT : Het is een weloverwogen en in zijn algemeenheid genomen vérstrekkende vernieuwing, die ik wil dat er graag bij zeggen, als u mij toestaat, want sommigen van wie ik de naam niet zal noemen, durven daar wel eens aan twijfelen die dus past in de nieuwe kultuur die wij wensen te voeren en te bestendigen naar de toekomst toe en daardoor wel niet anders kán dan vérstrekkende gevolgen hebben. Bijvoorbeeld voor de kalender.
Het is toch niet niks.
VOORZITTER-PRESIDENT : Dat kan misschien wel zo lijken naar de mensen toe, en dat is het ergens ook. In onze nieuwe kultuur moeten we de moed opbrengen om een stuk onze verantwoordelijkheid te durven opnemen. Bovendien is het een volwaardig, béter en misschien minstens zo goed alternatief dat we daarvoor in de plaats moeten stellen.
Wat is er dan fout aan de Guldensporenslag, ergens ?
VOORZITTER-PRESIDENT : Naar de toekomst toe moeten we het verleden durven te relativeren. We moeten kunnen vergeten en vergeven. Dat is niet de fouten van het verleden goedpraten, maar we moeten de volwassenheid kunnen opbrengen om een gebaar te stellen en de bladzijde om te draaien. Want waarvoor was 11 juli van belang ? Voor de krijgskunst. Voor het eerst in onze geschiedenis slaagde een leger waarvan de sociale contouren alle lagen van de Vlaamse bevolking omvatten, ook kansarmen en zwakke weggebruikers, in alle geval voor een stuk te voet, om een op paarden gezeten leger een toontje lager te laten zingen. Alle gekheid op een stokje, maar is dat een reden om te vieren ? Als we dit voor een stuk naar de toekomst extrapoleren, wordt dat een feestdag van oorlog en geweld, en naar mijn bescheiden mening strookt dat niet met de nieuwe Vlaamse politieke kultuur die de Vlaamse is of toch zou moeten zijn. En wist u dat daar oorlogsmisdaden zijn gebeurd ? Mensen vermoorden alleen omdat ze een andere taal spraken ! Krijgsgevangenen vermoorden ! De konventie van Genève bepaalt in haar bepalingen dat bepaalde…
Maar de konventie van Genève bestond in 1302 niet.
VOORZITTER-PRESIDENT : Doe mij niet zeggen wat ik mezelf niet in de mond heb gelegd. Onze uitstraling naar het buitenland, waar wij toch fier moeten zijn en konsekwent moeten uitkomen voor onze Vlaamse identiteit, zou hier toch niet mee vooruit gebracht worden. Aldus mijn bescheiden mening.
Symbolizeert de slag dan niet de eenheid van Vlaanderen ?
VOORZITTER-PRESIDENT : Voor een stuk misschien wel, maar het was een Pyrrusoverwinning. In 1305 zijn de Vlamingen verslagen door de Fransen. En hebt u gezien wie er meestreed met de legers van (spuwt het uit) zijne Franse majesteit ? Brabanders ! Ergens tegen de Vlamingen toch. Mensen van Antwerpen of Brussel. Of Bonheiden. En Brabantse trekpaarden. Ook allemaal afgeslacht. Dat is, zeker naar de nabestaanden toe, geen kiese herinnering.
Wat is uw alternatief ?
VOORZITTER-PRESIDENT : Regeren is vooruitzien, zeg ik altijd. Ook onze feestdag moeten wij stevig verankeren. Misschien mijn geboortedag ? (Lacht hartelijk.) Alle gekheid op een stokje, ik dacht ergens aan 21 mei, toen dit jaar ons autonoom Vlaams parlement voor het eerst eigenstandig is verkozen ? Of misschien de geboortedag van een van onze Kulturele Ambassadeurs van Vlaanderen ?
Nu u het zegt, uw minister van Kultuur, Luc Martens, wil dat de fanfare van Roeselare, het Gildemuziek, ook Kultureel Ambassadeur zou worden. Hij is zelf van Roeselare.
VOORZITTER-PRESIDENT : Komkom.
Ja, dat vonden de mensen van het Gildemuziek ook.
Zomerstraat in Lendelede (Foto : Patrick De Spiegelaere)
