Degelijk besturen met een langetermijnvisie loont. Dat hebben de gemeenteraadsverkiezingen bewezen.

De eclatante overwinning van de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens, die zijn drie coalitiepartners in de rol van meelopers duwde en vooral Philip Dewinter en zijn Vlaams Belang een psychologische dreun gaf, heeft een hoofdtendens in de uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen extra in de verf gezet. Als burgemeesters en schepenen werk maken van goed bestuur en hun vele plannen – van stadsvernieuwing en dorpskernherwaardering tot maatregelen voor veilig verkeer en betaalbaar wonen – op een aangepaste en consequente manier uitleggen, dan mogen ze van de mensen in hun stad of gemeente gerust het roer in handen blijven houden.

Dan zijn die ook veel minder vatbaar voor een ‘leefbaarheid’ volgens het recept van het Vlaams Belang, dat in Antwerpen, Gent en Mechelen geen zoveelste overwinning op rij kan vieren. Maar dat de extreemrechtse partij, die buiten de steden verder terrein wint, daarmee ‘een plafond’ heeft bereikt, lijkt een even voortvarende als voorbarige stelling.

Van het bemoedigende kiezersoordeel profiteert in de eerste plaats de SP.A. De Vlaamse socialisten nemen niet alleen in Antwerpen opnieuw het voortouw, maar ook in steden als Gent, Sint-Niklaas, Leuven, Hasselt en Oostende. CD&V mag hetzelfde doen in onder meer Brugge en Genk, maar versterkt haar herwonnen rol van politieke marktleider in een kartel met N-VA vooral door een goed verkiezingsresultaat in veel kleinere steden en gemeenten. De VLD daarentegen raakt niet weg uit de hoek waar de partij zich door intern gebakkelei zelf gemanoeuvreerd heeft en krijgt klappen. Dat voorzitter Bart Somers in Mechelen, premier Guy Verhofstadt in Gent en de ministers Karel De Gucht, Marino Keulen en Dirk Van Mechelen in hun stad of gemeente electoraal puik hebben gepresteerd, is een opsteker, maar ook niet meer dan dat. Groen! kan zich opmaken voor een nieuwe campagne over zijn politieke relevantie.

In Wallonië heeft de PS de schandalenregen in de sector van de sociale huisvesting en in andere lokale bestuurssegmenten zonder grote kleerscheuren overleefd. Vooruit gaan daar vooral MR en CDH, terwijl extreemrechts kiezers sprokkelt, maar niet echt doorbreekt.

De tussentijds gewijzigde krachtsverhoudingen zullen in de komende dagen al getest worden in de federale regering. Nu de campagnedrukte van de excellenties achter de rug is, kan Paars opnieuw het hoofd breken over de aartsmoeilijke begroting van 2007. Premier Verhofstadt, die zich heeft omgeschoold van werfleider tot een scheepskapitein die vooraan op het dek al het water over zich heen krijgt, kan daarbij de 0810-les over goed bestuur maar beter goed in zijn oren knopen.

DOOR PATRICK MARTENS