Moedige vrouwen toen en nu
Boom, Amsterdam 2018
231 blz., ? 20 ISBN 978 90 244 0722 4
Er verschijnen momenteel veel vrouwenportretten, zoals in het omvangrijke 1001 vrouwen in de 20ste eeuw. Jacobs koos een bescheidener opzet: veertien vrouwen (waarvan vijf in WO II streden en negen meer recente). In het voorwoord schrijft Dineke Stam dat het onderbelichten van de vrouwenrol in de geschiedschrijving past in een samenleving die probeert vrouwen klein te houden. Ze geeft als voorbeeld de Dikke van Dale. Daarin staat ‘verzetsman’ wel, maar ‘verzetsvrouw’ ontbreekt. Ze stelt bovendien, dat de invloed van vrouwen in politiek en bestuur nog veel te wensen overlaat: ‘Het gaat om meer dan meedoen, het gaat ook om het bepalen van de regels’.
Een geportretteerde vrouw die regels meebepaalde, is Hedy d’Ancona, ex-PvdA-kamerlid, -staatssecretaris, -minister, mede-oprichtster van Man Vrouw Maatschappij en tijdschrift Opzij, die tevens aan de basis van de Wet Gelijke behandeling (1994) stond. Geen luxe, bleek in 1981 toen koningin Beatrix postuum voor Hannie Schaft een herdenkingskruis uitreikte aan Freddie Oversteegen (die zelf treinen, bruggen, elektriciteitscentrales saboteerde en Nederlandse SD’ers, Jodenjagers liquideerde). Beatrix kwam even later gegeneerd terug: ‘Neem me niet kwalijk (…) Ik heb u een grote doos gegeven; die zijn voor de mannen. De vrouwen krijgen het kleine doosje.’ Oorlogsfotograaf Marielle van Uitert wil momenteel ‘onzichtbare dingen zichtbaar’ maken, mensenrechtenadvocaat Liesbeth Zegveld ontving de Clara Meijer-Wichmann Penning vanwege haar inzet voor genocide- en oorlogsslachtoffers, columniste Ebru Umar de Pim Fortuynprijs vanwege haar opkomen voor vrijheid. COC-voorzitter Tanja Ineke strijdt voor homorechten, Shirin Musea voor moslimvrouwen en Metje Blaak voor prostituees; zij voelt zich ook door feministen niet geaccepteerd. Het boek omvat zo een rijke caleidoscoop aan vrouwen in verzet.
G/Geschiedenis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
