Hoe JFK steun kreeg van Frank Sinatra bij de verkiezingen

De presidentsverkiezingen van 1960 waren een spannende strijd tussen de jonge, energieke John F. Kennedy en de ervaren Richard Nixon. Het was een historische race, waarbij voor het eerst televisiedebatten een grote rol speelden. Kennedy’s charme en frisse ideeën stonden tegenover Nixons ervaring en vastberadenheid.

De presidentskandidaten

John Fitzgerald Kennedy stamde uit een rijke rooms-katholieke familie met Ierse roots en studeerde af aan Harvard. In 1952 werd hij verkozen tot senator voor de staat Massachusetts. Ondanks zijn jeugdige leeftijd, gebrek aan ervaring en katholieke afkomst schopte hij het acht jaar later in de voorverkiezingen tot de Democratische presidentskandidaat.

Richard Nixon was het tweede kind in een gezin van vijf. Zijn vader werkte als kruidenier en citroenboer in een Californische voorstad. Later zei Nixon over zijn jeugd: ‘We were poor, but the glory of it was we didn’t know it.’ Via een beurs haalde hij zijn rechtendiploma aan de Duke University Law School. Zijn redenaarstalent leverde hem in 1946 een zitje in het Congres op en in 1950 werd hij verkozen tot senator voor Californië. Amper twee jaar later trad hij aan als vicepresident onder Dwight D. Eisenhower, een belangrijke opstap naar zijn nominatie als Republikeins presidentskandidaat.

Klimaat

De verkiezingscampagne speelde zich af in volle Koude Oorlog. In 1957 lanceerde de Sovjet-Unie de Spoetnik en nam zo een voorsprong in de ‘space race’ met Amerika. Het feit dat Cuba zich na de val van dictator Fulgencio Batista richting de Sovjet-Unie keerde, scherpte de tegenstellingen verder aan. Ook in 1960 namen de spanningen tussen de machtsblokken toe. Na het neerhalen van een Amerikaans spionagevliegtuig door de Sovjets annuleerde een furieuze president Eisenhower een topoverleg met Sovjetleider Chroesjtsjov. Binnenlands woedde de strijd van de burgerrechtenbeweging voor meer rechten voor de zwarte bevolking, met voortrekkers als Martin Luther King.

Thema’s en standpunten

Tijdens de campagne ging Nixon prat op zijn eenvoudige afkomst en speelde hij vooral de kaart van zijn jarenlange ervaring uit. Hij stelde zijn programma voor als de logische voortzetting van het beleid van Eisenhower, dat acht jaar lang voor vrede en welvaart had gezorgd. Nixon wilde een sterk Amerika leiden, dat zich niet liet intimideren door het Rode Gevaar, een taak die de onervaren Kennedy volgens hem onmogelijk aankon.

Kennedy reageerde met de boodschap dat hij een nieuwe wind zou laten waaien. Zijn campagne steunde op zijn persoonlijke charisma en op de moed die hij tijdens de Tweede Wereldoorlog had geëtaleerd. Ook hij nam een stevig standpunt in tegenover het communisme en stelde de ‘missile gap’ te zullen dichten die onder Eisenhower was ontstaan.

Bijzonderheden

De kersverse staten Alaska en Hawaii stemden voor de eerste keer mee.

Het was de eerste campagne waarin beide kandidaten geboren waren in de 20e eeuw.

Campagnemateriaal

Kennedy kon rekenen op de steun van zijn vriend Frank Sinatra, die zijn nummer High Hopes omvormde tot het officiële campagnelied. Het Nixonkamp kwam met een metalen klikker op de proppen die aansloot bij het campagnelied Click with Dick, een ietwat vreemd deuntje dat niet echt aansloeg.

Resultaten

Sinds 1916 was geen enkele verkiezingsoverwinning zo nipt geweest. Het verschil bestond uit slechts 120.000 stemmen. Nixon haalde het in meer staten dan Kennedy, maar Kennedy haalde de staten binnen met het grootste bevolkingsaantal en dus de meeste kiesmannen.

Regeerperiode

Kennedy was niet alleen de eerste katholieke president, hij was ook de jongst verkozen president ooit. Zijn ambtstermijn kenmerkte zich door zijn plan om een Amerikaan op de maan te krijgen, zijn mislukte inval in de Varkensbaai en zijn diplomatieke tussenkomst tijdens de Cubacrisis. Om het Zuiden niet verder te laten vervreemden plaatste Kennedy de rassenkwestie aanvankelijk niet te duidelijk op de agenda. Na protesten legde hij in september 1963 het Congres alsnog een verregaand wetsvoorstel voor dat discriminatie tegenging. Het zou zijn opvolger Lyndon B. Johnson zijn die de wet erdoor kreeg. Kennedy’s presidentschap kwam vroegtijdig ten einde toen hij op 22 november 1963 werd doodgeschoten in Dallas. De moord veroorzaakte een internationale schokgolf.