Jodenvervolging bij volmacht
De Algemene Vergadering van de VN roept in 2005 elke 27ste januari uit tot International Holocaust Remembrance Day. “De Holocaust is het wereldwijde ijkpunt van het kwaad, de ultieme schending van de mensenrechten en het absolute dieptepunt van misdaden tegen de mensheid.”
30 januari
President Paul von Hindenburg benoemt na lang aarzelen Adolf Hitler tot Rijkskanselier. De hoogbejaarde Pruis deelt met ‘de Boheemse korporaal’ zijn weerzin voor de democratie maar niet zijn haat tegen Joden. Dat vormt geen breekpunt.
27 februari
De Reichstag brandt. De vermeende brandstichter, de Nederlandse communist Marinus van der Lubbe, wordt ter plekke opgepakt. Voor de echte brandstichters – een half dozijn paramilitairen van de Sturmabteilung (S A) – is de zwakbegaafde van der Lubbe een gedroomde zondebok. Hij verschaft Hitler het alibi om de noodtoestand uit te roepen. Bij de volgende verkiezingen, in maart, wordt de NSDAP met 44 procent de grootste partij. Het zijn de laatste vrije verkiezingen onder Hitler.
22 maart
SS-leider Heinrich Himmler open het eerste concentratiekamp Dachau bij München, snel gevolgd door Buchenwald bij Weimar en Sachsenhausen plus Ravensbrück bij Berlijn De Gestapo ( Geheime Staatspolizei) wordt opgericht.
1 april
Begin van de nazi-boycot van Joodse winkels en bedrijven. Een decreet bepaalt wie Ariër is en wie niet. Die tweede categorie – vooral Joden, maar ook zigeuners en andere ‘volksvreemden’ – wordt stap voor stap uitgesloten. Joden worden verbannen uit de erkende kunstwereld. Mogen niet meer studeren aan de universiteit en geen grond bezitten. Worden beroofd van hun ziekteverzekering. Mogen zich niet meer organiseren in vakbonden. Uitgesloten uit de ambtenarij. Uit de erkende pers. Uit het onderwijs voor Ariërs. Een detail: pas in mei ’35 worden Joden verbannen uit het Duitse leger.
Knack Historia
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier