Jaren zestig

De Maagdenhuisbezetting ( G/Geschiedenis mei) is inderdaad, zoals u schrijft, symbolisch voor de breuk met de dorre na-oorlogse jaren. Het was een tijd waarin je wel brutaal moest zijn, met bezettingen en zo, om de vastgeroeste maatschappij wakker te schudden. Ik deed daar enthousiast aan mee, al ging het geweld waarmee bijvoorbeeld studenten (en relschoppers die de situatie misbruikten) in Nijmegen tekeer gingen, mij veel te ver. De krakersrellen, ook in Amsterdam, ontaardden vaak in zinloos vernielen, zoals je nu af en toe nog in Duitse steden ziet (Chaoten). En wat is uiteindelijk van dat fanatieke idealisme terechtgekomen? Eigenlijk teleurstellend. Het materialisme, het consumentisme is nog veel erger geworden. En het allerergste vind ik het egoïsme, of in elk geval het individualisme. De gemeenschapszin is verdwenen. Yanick Logtenberg, Huissen