Radbraken en vierendelen
Executies door de eeuwen heen
Davidsfonds/Standaard Uitgeverij, Antwerpen 2019
256 blz., ? 29,90 ISBN 978 90 590 8976 1
Een boek dat niet geschikt is voor ’teergevoelige mensen’. Je moet heel wat incasseren en je geloof in de mensheid loopt een gevoelige deuk op. Je staat verstelt van de enorme ‘negatieve dosis creativiteit en vindingrijkheid van de mens’, van de gruwelmethoden om anderen (soms zo lang mogelijk) te kwellen, vaak onder grote sadistische belangstelling. Met spiesen door de anus, uitwerpselen etend, als toneellamp levend brandend in het Colosseum, gevild, hangend aan de galg, geradbraakt of gevierendeeld.
Moore is diep in de materie gedoken en heeft een onuitputtelijke hoeveelheid gruwel op ‘nuchtere wijze, doorspekt met anekdotes en rijk geïllustreerd’ bijeengegaard. Zelfs na de dood werden de gekwelden niet met rust gelaten. Zo werd vet afgenomen om te dienen als wondzalf (met de vinger van een dode in je zak, had je geen last van luis) en in een museum in Wyoming kun je nog schoenen zien, die van de huid van outlaw Big Nose George zijn gemaakt.
Met moderne, ‘cleanere’ methoden, zoals gaskamer, dodelijke injectie en elektrische stoel (een elektricien die een schok kreeg kwam op het idee; Thomas Edison (!) hielp met het perfectioneren) blijkt onvoorstelbaar veel en diep bedroevend geklungeld te zijn, wat alleen maar tot de verzuchting leidt: ‘Is dat nou echt nodig?’ In het voorwoord staat dat de doodstraf in 2014 nog in 54 landen circa 2.500 keer werd uitgevoerd en we weten allemaal dat geheime diensten nog steeds nagels uittrekken en waterboarden. En oh, tantalus kwellende ironie, pas op de achterkant van het boek staat: ‘Niet geschikt voor gevoelige lezers.’
G/Geschiedenis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
