De adellijke Von Uffenbachs van de eerste helft van de 18de eeuw stamden uit het patriciaat van Frankfurt. Het was een geleerde familie. De twee bekendste leden waren toen de broers Zacharias en Friedrich. De eerste bezat een vermaarde bibliotheek, de tweede, vier jaar jonger, verzamelde schilderijen en was groot liefhebber van muziek en architectuur. Beiden zaten in het stadsbestuur van hun geboortestad. Al op jonge leeftijd maakten ze buitenlandse studiereizen naar Engeland, Frankrijk, Italië én de Nederlanden. Dat laatste deden ze samen in 1709-1710. De uitvoerige beschrijving daarvan staat in het bekende Merkwürdige Reisen (pas uitgegeven in 1753). In 1718 ging het duo nog een keer naar de Nederlanden. Nu vormden zij met echtgenotes en nog enkele andere verwanten en vrienden een heel reisgezelschap. Een echte plezierreis, van mensen met smaak en brede interesse in nijverheid en ondernemerschap. Deze stedelijke en lutherse Von Uffenbachs, in de zomer levend op het land bij Frankfurt, stonden qua mentaliteit niet ver af van Hollandse kooplieden en regenten met hun kunstkabinetten en buitenplaatsen aan Vecht en Amstel. Dat blijkt ook voortdurend in hun reisverslag van 1718. Daarin waren de bezoeken aan Amsterdam en Brussel de hoogtepunten. Het verslag is dit keer niet geschreven door de broers Von Uffenbach maar door een vriend. Ruim veertig jaar geleden stuitte Johan ter Molen (oud-directeur van Het Loo) op het handschrift in de UB van Göttingen. Nu heeft hij het verhaal van de zomer van 1718 in eigentijdse taal omgezet en aangevuld in zowel hoofdtekst als annotatie. Ook het oorspronkelijke Duitse document is in het boek opgenomen. Het is een zeer verzorgde en deskundige uitgave, niet in het minst door auteur en vormgever (Gert Jan Slagter).
