Factcheck: in 1962 had méér dan 3 procent van de bevolking een migratieachtergrond

Deze factcheck is uitgevoerd op basis van de beschikbare informatie op de datum van publicatie. Lees hier meer over hoe we werken.

‘Eén op de drie Belgen heeft een migratieachtergrond. Toen ik geboren werd, was dat minder dan drie procent’, zo beweerde Filip Dewinter (Vlaams Belang) in De Zondag. Maar het klopt niet.

In een dubbelinterview in De Zondag tussen Dyab Abou Jahjah en Filip Dewinter (Vlaams Belang), zei die laatste: ‘Een op de drie Belgen heeft een migratieachtergrond. Toen ik geboren werd, was dat minder dan drie procent.’ Wanneer we Dewinter contacteren, verduidelijkt hij dat hij wijst op het aantal inwoners van België met een migratieachtergrond. ‘Ik heb het zowel over Belgen met een migratieachtergrond als over “vreemdelingen”: mensen met een buitenlandse nationaliteit. In 2021 maakten zij in totaal ruim 32 procent van de bevolking uit. Voor mijn geboortejaar 1962 zijn er enkel exacte cijfers over het aantal vreemdelingen. Dat waren er toen 45.348, of 0,5 procent van de toenmalige bevolking. Tel daar nog een beperkt percentage Belgen met een migratieachtergrond bij en dat blijft onder de 3 procent. Dat percentage is in 60 jaar tijd exponentieel gestegen door immigratie en geboorte, wat ik beschouw als de twee belangrijkste componenten van omvolking.’

Enige tijd later sms’t Dewinter ons dat hij een fout heeft gemaakt. ‘We hadden geen 45.348 vreemdelingen in 1962, maar 453.486 vreemdelingen. Dus geen 0,5 procent vreemdelingen maar 5 procent. Met de (zeer beperkte groep) Belgen van vreemde afkomst (ongeveer 50.000) erbij zal dus wellicht 6 tot 7 procent van de bevolking toen van vreemde afkomst geweest zijn in ons land!’

Wanneer we contact opnemen met de woordvoerder van Statbel, bevestigt die dat er op 31 december 1961, toen een volkstelling werd georganiseerd in ons land, 453.486 inwoners niet de Belgische nationaliteit hadden, goed voor 4,9 procent van de toenmalige bevolking. ‘We beschikken niet over precieze cijfers over mensen met een migratieachtergrond in dat jaar. Eigenlijk kun je die 4,9 procent uit 1962 dus enkel vergelijken met het huidige percentage niet-Belgen in ons land: 12,6 procent in 2021. Als je kijkt naar cijfers over het geboorteland, die meer zeggen over migratiebewegingen, dan zie je dat eind 1961 6,3 procent van de bevolking buiten België geboren was, tegenover 17,7 procent in 2021.’

Professor demografie Patrick Deboosere (VUB) bevestigt dat 3 procent Belgen met een migratieachtergrond in 1962 een onderschatting is. ‘Maar we mogen ons niet blindstaren op die discussie over procenten. Een bevolking verandert voortdurend door geboorte, sterfte en migratie. De bevolking vandaag is volkomen anders dan die van zestig jaar geleden. Internationale migratie is steeds belangrijker geworden. Maar het percentage medeburgers met een migratieachtergrond als “omvolking” omschrijven is een samenzweringstheorie. Mensen als Fatma Taspinar, Faroek Özgünes, Zuhal Demir of zelfs Elio Di Rupo of Salvatore Adamo behoren volgens dit soort ideologie niet tot “het volk”. Dit is niet enkel onzin, het is een zuiver racistisch betoog.’

Socioloog Jan Hertogen, die op zijn website ‘Non-Profit Data’ al jaren cijfers over migratie bijhoudt en bestudeert, bevestigt dat. ‘Op basis van verschillende bronnen heb ik berekend dat in 1962 bijna 5 procent van de bevolking een migratieachtergrond had. Maar de exponentiële toename tot 33 procent heeft niets met “omvolking” te maken. Dat is een begrip dat dateert uit nazi-Duitsland en dat wijst op het op korte termijn verdrijven of vernietigen van een bevolking, iets waar de nazi’s gedeeltelijk in geslaagd zijn. Dat begrip wordt hier foutief gebruikt om een decennialang proces te duiden waarbij het nooit de bedoeling is geweest om een bevolking te verdrijven of te vervangen.’

Knack maakt onderdeel uit van Roularta Media Group.