Kris Peeters (CD&V) wordt vicepremier en minister van Werk, Economische Zaken en Consumentenzaken in de regering Michel I. Lees hier zijn portret.
Sinds Kris Peeters in 2004 de overstap maakte naar de politiek, groeide de 52-jarige Antwerpenaar niet alleen uit tot één van boegbeelden bij zijn partij, maar ook tot één van de populairste politici van Vlaanderen. En sinds hij minister-president werd in 2007 ontpopte Peeters zich als ‘Mister Flanders’.
Teleurstelling
Vóór de verkiezingen van 25 mei had Peeters zich de zomer wellicht anders voorgesteld. Hét boegbeeld van CD&V voor de stembusgang mikte op een derde ambstermijn als Vlaams minister-president en had op voorhand al een post als ‘gewoon’ minister afgewezen. ‘Geen schoonmoeder’, zo verwoordde hij het. Het federaal premierschap noemde hij een ‘degradatie’.
De verkiezingen draaiden echter uit op een teleurstelling. Het Vlaams minister-presidentschap moest Peeters aan N-VA’er Geert Bourgeois laten. Toen koning Filip hem op 22 juli aanduidde als coformateur, leek Peeters de gedoodverfde opvolger van Elio Di Rupo als premier van de nieuwe centrumrechtse federale regering (N-VA, CD&V, Open VLD, MR), maar ook dat feestje ging niet door. Toen CD&V begin augustus besliste om al haar eieren in het mandje van Marianne Thyssen te leggen voor de job van Europees commissaris, zag Peeters ook de sleutel van de Wetstraat 16 door zijn handen glippen. Er bestond dan ook geen twijfel meer over dat Peeters een van de vicepremiers in de regering-Michel I zou worden.
Voor zijn politieke carrière stond Peeters meer dan tien jaar aan het hoofd van de Organisatie van Zelfstandige Ondernemers, later Unizo. Hij doceerde ook aan de Hogeschool Gent. Hij staat bekend als een fervent fietser. (KVDA)
Klik hier om terug te gaan naar het ovezicht van de regering Michel I.
