Jong Talent: Ieme Garrez wil de neurologische zorg in Afrikaanse lage- en middeninkomenslanden verbeteren

Elisa Hulstaert

‘In Rwanda lijdt een op de twintig mensen aan epilepsie’, zegt neuroloog in opleiding en doctoraatsstudent Ieme Garrez (28). ‘Ter vergelijking: in België is dat een op honderd tot een op tweehonderd mensen. Epilepsie is overal een van de meest voorkomende hersenaandoeningen, maar ik geloof dat de prevalentie ervan in Afrikaanse lage- en middeninkomenslanden omlaag kan. Alleen heeft dat probleem tot nu te weinig aandacht gekregen.’ Samen met Rwandese neurologen en de onderzoeksgroep 4Brain van de UGent gaat Garrez op zoek naar de onderliggende oorzaken van epilepsie in Rwanda.

Hoe komt het dat epilepsie in Rwanda vandaag nog tien keer vaker voorkomt dan in België?

Ieme Garrez: Die vraag stelde ik mezelf ook en probeer ik via mijn onderzoek te beantwoorden. We zien dat epilepsie in andere lage-inkomenslanden vaak voorkomt als gevolg van problemen tijdens de zwangerschap of bevalling, zoals zuurstoftekort tijdens de geboorte met hersenschade tot gevolg. Daarnaast zijn er ook infectieziekten of hersenaandoeningen na trauma die epilepsie kunnen veroorzaken. Die zaken komen vaker voor in landen met lage inkomens. Waarschijnlijk spelen ook genetische factoren een rol, maar gezien de beperkte middelen voor genetisch onderzoek in Afrikaanse landen is dit nog niet voldoende onderzocht.

1/2

2/2

1/2

2/2

Hoe denkt u dat het prevalentiecijfer voor epilepsie in Rwanda omlaag kan?

Garrez: Als rijkere landen dankzij hun betere gezondheidszorg heel wat oorzaken van epilepsie kunnen voorkomen, waarom zou dat dan in een land als Rwanda ook niet kunnen? De stille strijd tegen epilepsie in Afrika laat vooral zien dat niet iedereen een gelijke toegang heeft tot een goede gezondheidszorg.

Uw onderzoek legt dus een groter, structureel probleem bloot?

Garrez: Ja, want die ongelijkheid is geen toeval. Hoewel we al lang weten dat meer dan 85 procent van alle epilepsiepatiënten in lage- en middeninkomenslanden leeft, is daar nog weinig aan gedaan. Daarnaast is er een hoge concentratie aan neurologen in hoge-inkomenslanden, en tellen sommige Afrikaanse landen niet eens één neuroloog. Met andere woorden: waar meer mensen met een neurologische aandoening kampen, zijn er te weinig artsen om kwalitatieve zorg te bieden. Nochtans is gezondheid een fundamenteel recht van ieder individu. Daar wil ik dus iets aan doen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Partner Content