Zelfdoding onder Indiase huisvrouwen is een ernstig probleem. Toch haalt deze problematiek zelden het nieuws. ‘Vrouwen als minderwaardig beschouwen is problematisch, maar ze simpelweg negeren en doodzwijgen is nog erger.’
Steeds meer huisvrouwen in India zien geen uitweg meer en besluiten uit het leven te stappen. In 2014 waren er meer dan 20.000 zelfdodingen bij deze groep vrouwen. In datzelfde jaar waren er ongeveer 5.650 boeren die ervoor kozen om een einde te maken aan hun leven. Het aantal zelfdodingen bij huisvrouwen lag dus 250 procent hoger dan bij de boeren.
Maar opvallend deze huisvrouwen halen nooit het nieuws, terwijl de hoge zelfdodingcijfers onder boeren jaar na jaar de voorpagina’s sieren, schrijft BBC.
Huwelijk biedt bescherming
‘Het verbaast mij eigenlijk dat dit cijfer zo hoog is’, zegt professor Peter Mayer die gespecialiseerd is in de sociologie van Indiase maatschappij (Universiteit Adelaide). ‘Onderzoek heeft in het verleden namelijk steeds aangetoond dat een huwelijk vrouwen beschermt. Sociologen gaan ervan uit dat getrouwde vrouwen minder kwetsbaar zijn voor zelfdoding. Maar deze conclusies blijken dus enkel te kloppen voor Westerse maatschappijen zoals de Verenigde Staten en Australië. India is dus een buitenbeentje’, klinkt het.
Vooral tijdens de eerste twee decennia van een huwelijk zijn vrouwen kwetsbaar voor zelfdoding. Want de meeste slachtoffers zijn tussen de 30 en 45 jaar oud. ‘Geletterde vrouwen en vrouwen die toegang hebben tot het nieuws via allerlei mediakanalen zijn beter geïnformeerd, maar dus ook sneller gefrustreerd waardoor ze vaker kiezen voor zelfdoding’, aldus Mayer.
Laagopgeleide schoonmoeder versus hoogopgeleide dochter
Een andere factor die meespeelt, is de familieband waarin iemand opgroeit. ‘In de traditionele structuren (waar een kerngezin samenwoont met grootouders en andere familieleden), komen zelfdodingen minder voor’, aldus Mayer. ‘Sociale veranderingen in de maatschappij, en de moeilijkheid om die overgang vlot te maken, liggen dus aan de oorzaak.”
‘Doordat de maatschappij evolueert, veranderen ook de persoonlijke verwachtingen van jonge vrouwen’, legt Mayer uit. ‘En al vlug ontstaan er een spanningen tussen man en vrouw, maar ook tussen (schoon)ouders en kinderen. Vaak komen laagopgeleide schoonmoeders lijnrecht tegenover beteropgeleide schoondochters terecht. Deze laatste wil dat haar man afstand neemt van de ouders zodat ze een eigen kerngezin kunnen vormen. Terwijl de oudere generatie het beeld van één grote samenlevende familie voor ogen heeft.
Gedwongen huwelijken
Vrouwen als minderwaardig beschouwen is problematisch, maar ze simpelweg negeren en doodzwijgen is nog erger
Wat ook meespeelt, zijn gedwongen huwelijken. Jonge vrouwen zitten vol dromen en verwachtingen, maar die worden niet steeds ingelost door hun echtgenoten. Wanneer dan steun van familie ontbreekt (want zij kozen de in hun ogen onbegripvolle echtgenoot), komt de huisvrouw snel terecht in een spiraal van eenzaamheid.
Daarbovenop is er India weinig ruimte voor professionele begeleiding bij depressies en kent de maatschappij een erg groot stigma tegenover mentale problemen. ‘Daar praat je niet over’, luidt het.
‘Gender issues zijn sowieso onbestaande in de Indiase media’, vertelt onderzoekster en journalist Kalpana Sharma aan BBC. Iets wat haar erg tegen de borst stoot: ‘Vrouwen als minderwaardig beschouwen is problematisch, maar ze simpelweg negeren en doodzwijgen is nog erger.’ (AVE)
