Internationale Vrouwendag: ode aan Angela Merkel, het meisje dat niet durfde springen

Ze is politica, echtgenote en achtvoudig titelhoudster in de categorie ‘machtigste vrouw ter wereld’. Naomi Skoutariotis schrijft ter gelegenheid van Wereldvrouwendag een brief aan Angela ‘das Mädchen’ Merkel.

De voorbije weken temde ze de Russische president Vladimir Poetin en liet ze de rust wederkeren in de Griekse eurocrisis. Daarbuiten houdt ze zich het liefst bezig met het maken van verse rollades en pruimentaart. Een ode aan Angela ‘das Mädchen’ Merkel is best op zijn plaats, meent Knack.be-stagiaire Naomi Skoutariotis.

Beste mevrouw Merkel,

De afgelopen decennia hebben vrouwen een lange weg afgelegd. Gelijke rechten, gelijke kansen. In plaats van weg te dromen over de prins op het witte paard die hen komt redden met een verloren glazen muiltje, steken vrouwen tegenwoordig hun handen uit de mouwen om het glazen plafond stuk te slaan.

U toont als vrouw, als Duitse bondskanselier, echtgenote, keukenprinses en internationaal grootgewicht dat het kan. Het is een hoopgevende houvast voor (ambitieuze) jonge vrouwen.

De voorbije weken stond u (nog meer) in de kijker. Ik heb er uw indrukwekkend reisschema eens op nagelezen: Berlijn, Kiev, Moskou, München, Washington, Ottawa (Canada), Minsk, Brussel. En dat was enkel één week midden februari. U wierp zich toen op als redelijke bemiddelaar tussen de naar wapens neigende Barack Obama en een hongerige Russische beer, in de gedaante van Vladimir Poetin. Na een marathonvergadering van meer dan 14 uur, voor iemand van uw respectabele leeftijd geen evidentie, vloog u van Wit-Rusland naar Brussel voor de Europese top. Dankzij uw visagiste zag u een stuk beter uit dan de gemiddelde student die in de examenperiode overleeft op Red Bull. Dat is een compliment.

Naast dit alles beschikt u blijkbaar ook over een flink dosis charisma. Bij het bekijken van de foto’s moest ik denken aan de Egyptische Cleopatra. Uw charisma beoordelen kan ik niet, maar uw mannelijke collega’s lijken alvast erg onder de indruk.

Enkele jaren geleden deinsde u er ook niet voor terug om uw vrouwelijkheid te tonen en uw bovenverdieping open te stellen voor het grote publiek. Een intussen legendarische foto, waarbij de ‘gewaagde’ fotoshoot van N-VA’ster Zuhal Demir verbleekt.

De vrouw achter de sterke vrouw

Wereldvrouwendag gaat over vrouwen en dient uiteraard niet om enkel uw politieke curriculum in de kijker te zetten. Naast politica bent u namelijk ook een echtgenote.

Zeventien jaar huwelijk, in de 21^ste eeuw is dat een hele uitdaging – kijk maar naar Brigitte Nyborg uit de serie Borgen. En u bent tegelijk stiefmoeder van twee kinderen, al is ‘plusmoeder’ daar tegenwoordig de hippe vervangterm voor.

U deelt een passie voor wetenschap met die andere sterke vrouw uit de geschiedenis, Margaret Thatcher. Maar terwijl zij the Iron Lady was, bent u das Mädchen. Angie. U maakte in uw beleid in Duitsland duidelijk hoe belangrijk u het gezinsleven vindt. En de Duitsers weten hoezeer u houdt van (wandelingen maken met) uw echtgenoot.

Verrassend genoeg bent u een keukenprinses pur sang. Ik dacht dat een bondskanselier een kok(kin) in dienst had, maar naar verluidt zijn uw rollades, pruimentaart en aardappelsoep befaamd. En biologisch. Want als natuurliefhebster heeft u een eigen moestuin. Ongetwijfeld een oase van rust nadat u een hele dag uw hoofd heeft moeten breken over first world problems.

Gewoon Angela

Om een van de populairste Vlaamse fenomenen van het moment, Joy Anna Thielemans, er even bij te halen: u bent ook Gewoon Angela.

Een meisje dat opgroeide in Oost-Duitsland, rebelleerde door op schooltoiletten naar toespraken van West-Duitse politici te luisteren en zich op haar veertiende waagde aan haar eerste sigaret.

Een scheikundestudente die zakgeld verdiende als cocktailserveerster en in Moskou haar eerste plaat kocht: ‘Yellow Submarine’ van The Beatles.

Een jonge twintiger die op haar 23^ste een eerste keer trouwde, scheidde en later verklaarde dat ze niet met erg veel sérieux aan dat huwelijk begonnen was.

Een vrouw die de baan als persvoorlichter ooit misliep omdat het vanwege haar hoge bloeddruk ’te stressvol’ zou zijn.

Maar vooral: een vrouw die niet opgaf en zich niet laat intimideren.

Een van de betere anekdotes is het verhaal dat u als schoolmeisje tijdens een zwemles drie kwartier op een duikplank stond, omdat u niet durfde te springen en pas sprong op het moment dat de bel ging. Aan uw biograaf Evelyn Roll vertelde u daarover dat u van nature niet moedig bent, ‘maar wel moedig op het juiste moment’.

Om even terug te keren naar Vrouwendag: laten we daarop hopen. Op vrouwen die niet opgeven en zich niet laten intimideren. Op mannen, vrouwen en politici die moedig genoeg zijn om op te komen voor de volledige gelijkheid van mannen en vrouwen.

Of het nu gaat om het bekleden van topfuncties, een gelijk loon, of simpelweg de gedachte dat vrouwen meer betrokken (moeten) zijn bij het gezinsleven dan mannen. Niet elke vrouw moet ambitieus zijn, net zoals niet elke vrouw die liever thuis blijft om voor de kinderen te zorgen, zich slecht moet voelen.

Vrouwen moeten wel allemaal moedig zijn en opkomen voor wat ze willen, want alleen zo kunnen we een einde maken aan geslachtsgebonden stereotypen en het glazen plafond.