Factcheck: ‘Over burenlawaai bestaan geen duidelijke regels’

Die stelling lazen we in De Standaard. Maar klopt het wel?

Een Brusselse violist die wil deelnemen aan de Koningin Elisabethwedstrijd maakt volgens zijn buurvrouw te veel lawaai. Ze stapt naar de vrederechter om zijn speeluren te laten inperken, aangezien er geen duidelijke regels over burenlawaai zouden bestaan.

Burenlawaai is een vaak voorkomend probleem in een dichtbevolkt land. Wat voor de een superieure muziek is, is voor de ander storend lawaai.

In de huurwetgeving vind je geen specifieke regels over burenlawaai, zegt Joy Verstichele van het Vlaams Huurdersplatform. ‘Maar dat betekent niet dat er, buiten de huurwetgeving, geen andere bepalingen toepasselijk kunnen zijn voor burenhinder en lawaai. Dus zeggen dat er geen duidelijke regels bestaan, is te kort door de bocht.’

Zo hebben appartementsgebouwen meestal een ‘reglement van inwendige orde’ waarin allerlei zaken, ook burenhinder, worden geregeld. Mede-eigenaars spreken dat samen af en hebben zich, net zoals hun huurders, aan die regels te houden.

Elke gemeente heeft ook een politiereglement met bepalingen over lawaai, meestal met betrekking tot nachtelijke uren of zondagen. Gemeenten kunnen openbare overlast, zoals lawaai, ook beboeten met een gemeentelijke administratieve sanctie (GAS).

Nathalie Debast, woordvoerster van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten, wijst erop dat er niet echt een definitie bestaat van burenhinder en dat GAS-boetes niet meteen bedoeld zijn om een conflict tussen twee buren te beslechten. Maar als blijkt dat een hele buurt hinder ondervindt van een bepaald lawaai, kan een GAS-boete wel, zegt ze. ‘Zeker voor nachtlawaai zijn gemeentebesturen doorgaans alert.’

Sommige steden en gemeenten organiseren zelf bemiddeling tussen buren. Debast: ‘Dat is wettelijk niet verplicht, maar gemeenten schakelen soms vrijwilligers in die buren samenbrengen om een oplossing te zoeken. OCMW’s sturen maatschappelijk werkers uit om te bemiddelen. Lukt bemiddeling niet, dan kan de vrederechter een bindend oordeel vellen.’

Oud-vrederechter Jan Nolf wijst erop dat er wel degelijk regels over lawaai bestaan, zoals de geluidsnormen in de milieuwetgeving Vlarem. ‘Lawaaiklachten tussen buren zijn zowat eindeloos’, zegt Nolf. Van hondengeblaf, over kraaiende hanen, het geluid van staande klokken tot het geklikklak van hoge hakken.’

De vrederechter beoordeelt zulke zaken aan de hand van twee artikelen uit het Burgerlijk Wetboek. Het artikel 544 bepaalt dat eigendom het recht is om op de meest volstrekte wijze van een zaak het genot en de beschikking te hebben, zo lang dat niet in strijd met de wet gebeurt. Daarnaast speelt ook artikel 1382 over de burgerlijke aansprakelijkheid. Dat zegt dat wie schuldig is aan schade die hij bij een ander veroorzaakt, die moet vergoeden.

Nolf: ‘Je kunt iemand niet verbieden om viool te spelen, maar je kunt wel proberen daar een regeling voor uit te werken en eventueel een dwangsom opleggen voor wie zich daar niet aan houdt. Je moet altijd opnieuw naar een evenwicht zoeken in dat soort burenconflicten.’

Justitieminister Koen Geens wil in het nieuw Burgerlijk Wetboek een apart artikel over burenhinder opnemen.

Leuk detail: Een bedrijf, waarvan de baas zelf trompet speelt, heeft de Brusselse violist aangeboden om in zijn flat kosteloos geluidsisolatie te installeren.