Waarom dokter Google geen goede raadgever is (video)

‘Dr. Google is niet altijd een goede raadgever wat betreft gezondheidsonderwerpen en kwaaltjes’, waarschuwt Marleen Finoulst. ‘Zoeken naar de oorzaak van hoofdpijn leidt 26% van de angstige surfers naar een hersentumor, terwijl dat in realiteit in 0,01% van de keren de aanleiding is.’

Door de opkomst van het internet wordt ‘zelfdokteren’ steeds populairder. Een heleboel mensen raadpleegt Google, ‘maar dit is niet zonder gevaar,’ waarschuwt Marleen Finoulst, hoofdredacteur bij Bodytalk. ‘Er zit zeer veel kaf tussen het koren. Voor wie niet vertrouwd is met medische informatie, is het zeer moeilijk correcte antwoorden te vinden in de overvloed.’

1.Hoe vaak googelen mensen op gezondheidsonderwerpen en kwaaltjes?

‘Gezondheid scoort zeer hoog op de vraag welke informatie mensen zoal zoeken via Google.Twee op drie Vlamingen googelt eigen klachten en kwaaltjes op internet, zo stelde een masterstudente geneeskunde in 2013 in haar proefschrift over het onderwerp. Buitenlands onderzoek toont gelijkaardige resultaten: driekwart en meer van de mensen zoekt gezondheidsinformatie via Google. Op de tweede plaats staat Wikipedia.’

2.Waarom is het ongewenst om dr. Google te raadplegen?

‘Er zit zeer veel kaf tussen het koren. Voor wie niet vertrouwd is met medische informatie, is het zeer moeilijk correcte antwoorden te vinden in de overvloed. Uit een onderzoek dat Microsoft-IT’ers White en Horvitz in 2008 voerden, blijkt dat mensen die angstig aangelegd zijn (hypochonders), geneigd zijn door te klikken naar de meest ernstige ziekte. Op die manier kwam iemand die zocht naar ‘pijn op de borst’, in 37% van de keren uit bij ‘hartinfarct’, terwijl dat in werkelijkheid slechts in 0,005% van de gevallen de oorzaak is.

Zoeken naar de oorzaak van hoofdpijn leidde 26% van de angstige surfers naar een hersentumor, terwijl dat in realiteit in 0,01% van de keren de aanleiding is. Dr. Google versterkt angst en onrustgevoelens. Of het brengt mensen naar misleidende informatie, waardoor ze beslissingen nemen die hun gezondheid kunnen schaden. Denk maar aan de online verkoop van vermageringsproducten waarin bijvoorbeeld schildklierhormonen verwerkt zitten.’

3.Waarom financiert de Vlaamse Gemeenschap een website over gezondheid, www.gezondheidenwetenschap.be?

‘Zowel de Vlaamse als de Federale Regering hebben health literacy, of gezondheidsvaardigheden, ingeschreven in het regeerakkoord. Wie beschikt over voldoende gezondheidsvaardigen (bijvoorbeeld kritisch kunnen omgaan met reclame, weten wanneer medicijnen nodig of overbodig zijn, wat gezonde voeding is, enzovoort) is immers minder snel ziek en kost ook minder. Omdat er zoveel mythes gepubliceerd worden over gezondheid, vindt en vond Vlaams Minister van Volksgezonheid Jo Vandeurzen (CD&V) het belangrijk om burgers via een onafhankelijke website correct te kunnen informeren.

‘De website www.gezondheidenwetenschap.be is een initiatief van het Belgisch Centrum voor Evidence-Based Medicine. De inhoud wordt geschreven en gecontroleerd door experten van CEBAM. De patiëntenrichtlijnen op de site komen overeen met de door het Riziv gefinancierde artsenrichtlijnen. Wat deze site uniek maakt: ze is onafhankelijk (zonder reclame; volledig gefinancierd door de overheid), de informatie wordt up to date gehouden (wanneer de artsenrichtlijnen worden aangepast op basis van nieuwe wetenschappelijke bevindingen, dan wordt de info op de site aangepast) en gezondheid-en-wetenschap is gelinkt aan het Elektronisch Medisch Dossier van de arts via een nieuwe tool, de evidence linker. De arts kan dus vanuit zijn EMD de website raadplegen en correcte informatie meegeven aan zijn patiënt. Deze site past daarmee in een groter verhaal, waarbij informatie tussen artsen, patiënten en burgers stilaan gestroomlijnd wordt conform de wetenschappelijk ondersteunde geneeskunde. Kortom, een houvast in de kakofonie aan de online gezondheidsinformatie.’