Terugbetalen sauna: Stop onzin in gezondheidszorg

In de verplichte aanvullende ziekteverzekering stoppen ziekenfondsen “allemaal leuke dingetjes” in de hoop hiermee leden aan te trekken, want leden brengen geld op voor het ziekenfonds.

De Onafhankelijke Ziekenfondsen starten met een nieuw offensief in de commerciële strijd tussen de ziekenfondsen. In hun zoektocht naar meer leden gaan ze vanaf nu ook een saunabezoek terugbetalen via hun aanvullende verzekering. Dat ziekenfondsen via deze aanvullende voordelen zich proberen te onderscheiden van elkaar is niet nieuw. Eerder boden andere ziekenfondsen al tussenkomsten aan in de aanschaf van een gezinswagen, boter, reizen en bedevaarten. Waar er concurrentie is gaat de dienstverlening er meestal op vooruit. Maar de vraag is of men zo ver kan gaan dat men de kerntaak van zijn organisatie vergeet?

De burger kan/moet zich vandaag op vier manieren laten verzekeren voor zijn gezondheidszorg. Je hebt de verplichte federale ziekteverzekering en de verplichte Vlaamse zorgverzekering voor Vlaanderen. Ongeveer vijf op zes miljoen Vlamingen hebben ook nog eens een private hospitalisatieverzekering (zelf of via de werkgever). Ten slotte is er de aanvullende ziekteverzekering die sinds 2010 verplicht is. In deze verplichte aanvullende ziekteverzekering stoppen ziekenfondsen “allemaal leuke dingetjes” in de hoop hiermee leden aan te trekken, want leden brengen geld op voor het ziekenfonds. Hier komen dus de reizen en saunabeurten om de hoek loeren.

Het belang dat ziekenfondsen hechten aan hun commerciële activiteiten, zorgt er niet alleen voor dat zij bepaalde principes opzij schuiven, het doet ook afbreuk aan hun belangrijkste taak, het behartigen van de belangen van hun leden. Hier is het niet zo zeer de aanvullende verzekering die een rol speelt, maar wel de belangen die verschillende ziekenfondsen hebben in apotheken en thuiszorgwinkels en het feit dat hun topmensen ook bestuurder zijn van ziekenhuizen.

Dit maakt de ziekenfondsen namelijk rechter en partij als moet beslist worden over terugbetalingen van geneesmiddelen, over het inkomen van de apotheker of als er ingegrepen wordt in de ziekenhuisfinanciering. Het stelt hen op zijn minst bloot aan een vermoeden van belangenvermenging, wat hun positie als verdediger van de patiënt in het gedrang brengt. Dat laatste is nochtans de echte rol van de ziekenfondsen, eentje die mijlenver afstaat van het ronselen van leden met allerlei stunts.

Sommige zaken binnen de verplichte aanvullende ziekteverzekering zijn waardevol en horen, volgens de laatste stand van de wetenschap, terugbetaald te worden zoals vaccinaties, brilglazen, klinische psychologie. Andere zaken zoals saunabeurten zijn, ook ethisch, uit den boze. Daarom dient dringend de verplichte aanvullende ziekteverzekering geschrapt te worden. Op die manier bespaart de patiënt nog jaarlijks een aardig bedragje. Voor tweeverdieners kan dit oplopen tot 200 euro per jaar.

De elementen die waardevol zijn dienen echter opgenomen te worden in de verplichte ziekteverzekering, en de rommel moet eruit. De criteria die dit bepalen zijn de wetenschap (Evidence Based) en een kosten/baten analyse (Health Technology Assessment). Trouwens ook in de verplichte ziekteverzekering kunnen op die manier nog heel wat efficiëntiewinsten geboekt worden. Winsten die dan onder andere kunnen besteed worden aan werkzame geneesmiddelen, technieken en testen.