’s Ochtends nog even in bed blijven liggen en snoozen, het is erg verleidelijk. Maar volgens sommige wetenschappers houdt u er maar beter mee op. Uw mentaal functioneren zou erdoor achteruit gaan.
Er zijn voor- en tegenstanders van snoozen. Sommige mensen staan onmiddellijk op als de wekker afgaat, terwijl anderen de snooze-knop blijven induwen en elke vijf minuten worden opgeschrikt door de alarmtoon. Snoozen voelt nochtans heerlijk aan, want tijdens het indommelen maakt het lichaam het gelukshormoon serotonine aan. Maar toch is snoozen is niet steeds goed voor de gezondheid, schrijft De Volkskrant.
Mentaal functioneren
Tijdens de extra ‘snooze’-tijd is de slaapkwaliteit namelijk licht. We slapen in een cyclus van vijf fasen. Na de diepe slaap komt tegen de ochtend de lichte slaap en de rem-slaap. Maar als de wekker ons uit een diepe slaapfase haalt, voelen we ons erg suf, waardoor het extra verleidelijk is om de snooze-knop nog een keer in te drukken. ‘Maar wie opnieuw in slaap valt, loopt het risico om bij de volgende alarmwekker nog op een ongunstiger moment wakker te worden’, aldus Gemma Paech, slaaponderzoekster aan Washington State University. ‘Je maakt het jezelf dus gewoon moeilijker door te snoozen’, klinkt het.
Bovendien toont wetenschappelijk onderzoek aan dat onze dagelijkse prestaties er op achteruit gaan, na een onderbroken slaapcyclus. ‘Wanneer u de wekker vroeger zet dan nodig om ’s morgens nog even te kunnen snoozen, wordt een deel van de nachtrust onderbroken. Dit kan het mentaal functioneren door de dag heen beïnvloeden’, luidt de conclusie.
De Nederlandse slaaponderzoekster Marijke Gordijn van de Rijsuniversiteit Groningen beantwoordt de snooze-vraag genuanceerder in De Volkskrant. ‘Het klopt inderdaad dat gefragmenteerde slaap nadeliger is, maar eigenlijk is nog niet bewezen of dat ook geldt voor de laatste momenten van het slapen, net voor het opstaan.’
Verloren tijd
Gordijn vergelijkt snoozen met het vanzelf wakker worden in de ochtend. ‘U wordt wakker van de wekker en slaapt opnieuw in. Tot een diepe slaap komt het waarschijnlijk niet meer.’ Haar conclusie luidt dat geleidelijk wakker worden het prettigste is. In een ideale wereld, gebeurt dit zonder wekker, maar simpelweg omdat iemand uitgerust is.
Een ander argument om het snoozen over te slaan, is tijd. Aangezien de slaapeffectiviteit afneemt na het eerste wekkergeluid is het aan te raden onmiddellijk op te staan en uw tijd nuttig te besteden. (AVE)
