‘We doen nieuwkomers onrecht aan door geen fundamentele aanpassing te vragen aan onze maatschappij’

‘We doen nieuwkomers onrecht aan door geen fundamentele aanpassing te vragen aan onze maatschappij’, schrijft Antwerps schepen van Inburgering Fons Duchateau (N-VA). ‘De Verlichting omarmen moet net als taallessen en arbeidsbegeleiding een plicht worden.’

Ik snap het. Echt waar, ik kan begrip opbrengen voor de cultuurshock die het moet zijn om een seksuele revolutie en emancipatiestrijd waar wij meer dan vijftig jaar over gedaan hebben, in ijltempo te moeten bolwerken. Ik begrijp dat er kortsluitingen ontstaan in het hoofd van een man die Westerse vrouwen alleen kent van de porno die hij stiekem op zijn gsm heeft staan. Maar op geen enkele manier kan er ook maar e?e?n ons begrip zijn voor het feit dat die kortsluitingen hun weg vinden naar onze maatschappij. Laat staan dat die maatschappij zich zou moeten aanpassen aan het gedrag van nieuwkomers.

Je hoeft de regels van een nieuwe club niet meteen te begrijpen om ze rigoureus na te leven. Zeker als je zelf vragende partij bent om deel uit te maken van die club. De uitspraak van de Keulse burgemeester dat vrouwen best een armlengte afstand houden van mannen, is niet alleen bespottelijk. Het is ook een pijnlijke illustratie van hoe fout we in Europa omgaan met inburgering en integratie in onze maatschappij. Nochtans is de eenvoudige waarheid dat we nieuwkomers onrecht aandoen door geen fundamentele aanpassing te vragen aan onze maatschappij. Sterker nog, het is schuldig verzuim ten opzichte van nieuwkomers e?n ten opzichte van de maatschappij die hen verwelkomt. Dat is een loodzware politieke verantwoordelijkheid die uit het oog verloren is, in de drang om politiek correct te zijn en dringend opnieuw moeten ontdekken. Voor het te laat is. Ik ben trots dat ik tot een partij behoor die deze waarden wilt trekken.

Wie hier als asielzoeker of erkend vluchteling toekomt, heeft bepaalde rechten. De asielzoeker heeft recht op onderdak, voedsel en bescherming. De erkende vluchteling heeft recht op alle voordelen die de welvaartstaat te bieden heeft. Hij of zij krijgt tijdelijk dezelfde rechten als iemand die hier geboren en getogen is. Het is, laten we eerlijk zijn, de belangrijkste reden voor vluchtelingen om ons land uit te kiezen als land van aankomst. Maar welvaart is niet het enige wat we als maatschappij te bieden hebben. De solidariteit en welvaart die we hier hebben opgebouwd is niet alleen te danken aan de kracht van de mensen die de economie hebben opgebouwd. Het is ook een gevolg van de kracht van onze geesten en onze openheid. Het volstaat lang niet om alleen onze welvaart voor hen open te stellen. We hebben ook de verdomde plicht om de voordelen en vrijheden van de Verlichting met hen te delen. En te eisen dat ze ook gedeeld worden als hoeksteen van onze en hun samenleving. Gelijkheid tussen man en vrouw is geen optie, het is een basisvoorwaarde.

Het ABC van de Verlichting

Staatssecretaris Theo Francken laat vluchtelingen een engagementsverklaring ondertekenen waarin ze aangeven de Europese rechten, plichten, waarden en vrijheden te respecteren. Wie het weigert te ondertekenen, hypothekeert zijn kansen om zijn erkenning als vluchteling te krijgen. Dat is een goed begin. De intentieverklaring om de Verlichting te omarmen is echter ook niet meer dan dat. Wanneer iemand het ABC van de Verlichting niet met de paplepel heeft meegekregen, vergt dit tijd en investering. De PS veroordeelde Franckens plannen om asielzoekers fundamenteel respect bij te brengen voor vrouwen. Ze noemde het zelfs nauwelijks verhuld racisme. Na de berichten van verkrachtingen in asielcentra en in verscheidene Europese steden, geeft die partij nog maar eens blijk van haar stuitende wereldvreemdheid en flagrante discriminatie van de eigen bevolking om electorale redenen.

Antwerpen wil als stad ook zijn deel doen om nieuwkomers te helpen om hun weg te vinden in de waarden van de Verlichting. Onze inburgeringstrajecten houden al rekening met evidente zaken als de gelijkheid van man en vrouw, de rechten van holebi’s en tolerantie ten aanzien van andersdenkenden en andersgelovigen.Op dat vlak willen we meer dan een tand bijsteken. Een kortgerokt meisje in de Antwerpse straten niet lastigvallen, hoort vanzelfsprekend te zijn. Het is echter niet genoeg. Wanneer erkende vluchtelingen straks naar Antwerpen trekken, zullen ze ook in onze inburgeringslessen merken dat empowerment van vrouwen en de verdiensten van het feminisme in onze maatschappij centraal staan. Met racisme of de eis tot assimilatie hebben deze trajecten niets te maken. Wel met eerbied voor de fundamenten waarop de Europese gemeenschap is gebouwd. De Verlichting omarmen moet net als taallessen en arbeidsbegeleiding een plicht worden. En meteen het mooiste welkomstgeschenk.