‘Transgenders overal ter wereld zijn vandaag het slachtoffer van de macho-blik van Trump op de wereld’

Transpersonen krijgen in openbare toiletten vaak te maken met scheve blikken, lastige opmerkingen of agressief gedrag. Dat heeft een negatieve impact op hun zelfbeeld en kan zelfs tot lichamelijke problemen leiden. Bruno De Lille, Brussels parlementslid en fractieleider voor Groen, heeft een resolutie ingediend om daar komaf mee te maken.

Iemand die als man geboren is maar vrouw is geworden, mag in de VS de vrouwentoiletten toch niet binnen. Dat is het resultaat van het nieuwste besluit van de Amerikaanse president Donald Trump. Eens man, altijd man volgens de nieuwe Amerikaanse president. Want we weten allemaal dat mannen niet te vertrouwen zijn. Nam Trump misschien zichzelf als maatstaf?

Slag om de WC’s

Er wordt momenteel gevochten voor onze toiletten. Ze zijn het symbool geworden van de (juridische) strijd voor meer rechten voor de transgemeenschap. In de VS begon het vorig jaar nadat de staat North Carolina een wet invoerde die transpersonen verplicht naar het toilet te gaan dat past bij het geslacht dat op hun geboortecertificaat staat. Het zorgde voor een storm aan discussies en zelfs president Barack Obama mengde zich in het debat. De federale overheid vroeg namelijk aan scholen om alle leerlingen vrij te laten kiezen welk toilet ze willen gebruiken. Maar liefst twaalf staten zagen dat niet zitten en sleepten daarop de overheid voor de rechter. Ze claimen dat ze zelf moeten kunnen opleggen wie welk toilet mag gebruiken ‘om hun vrouwen en kinderen te beschermen’. En Trump zit natuurlijk op deze lijn.

Viezeriken en verkrachters

Het is een discours dat ook hier bij ons leeft. Toen ik recent mijn resolutie indiende om de toiletten in Brusselse openbare gebouwen genderinclusief te maken, kreeg ik – naast vooral positieve reacties – ook enkele ongeruste mails. Twee dingen kwamen steeds terug: mannen zijn viezeriken want ze plassen op de bril; en als je mannen in een vrouwentoilet toelaat, dan zullen ze zich aan vrouwen vergrijpen.

Of mannen grotere viezeriken zijn dan vrouwen, durf ik te betwijfelen. Als ik met schoonmaaksters praat, dan hoor ik dat er ook bij de vrouwen al eens iets fout durft te lopen. De ongerustheid over verkrachters is erger natuurlijk. Alleen vraag ik me af of zo iemand zich echt laat tegenhouden door het bordje “vrouw” op de toiletten? Als er verkrachters rondlopen, dan moeten we daar iets aan doen. Je lost dat echter niet op door mannen en vrouwen uit elkaar te houden.

Macho

De echte reden achter het besluit van Trump lijkt dan ook niet zijn bezorgdheid voor het welzijn van de Amerikaanse vrouwen. Het is een ideologische reden. Trump is een macho. En een macho heeft een duidelijk beeld over hoe mannen zich als man en vrouwen zich als vrouw horen te gedragen. ‘Zotternijen’ als homomannen die andere mannen willen kussen, vrouwen die bewust ongehuwd moeder willen zijn of een man die vrouw wil worden, horen niet in dat wereldbeeld thuis. In het beste geval word je getolereerd zolang je maar geen aanstoot geeft. Thuis, achter gesloten deuren, mag je jezelf zijn. In het openbaar moet je je gedragen.

Het heeft er zelfs niets mee te maken of je aan die transgender man kunt zien of hij als vrouw geboren was. Het idee alleen al dat je als man of vrouw de rol van het andere geslacht overneemt, is voldoende om op een njet te botsen.

Blijvende strijd

Vandaag zijn het transgender personen die het slachtoffer zijn van deze macho-kijk op de wereld. Trump probeert er mee weg te komen door te zeggen dat hij zo de fysieke integriteit van de Amerikaanse vrouwen verdedigt.

Diezelfde vrouwen zouden bij het volgende besluit wel eens het slachtoffer kunnen worden. Want feminisme, emancipatie, zelfstandige vrouwen die opkomen voor hun rechten … Ook dat rijmt niet met het machisme van Trump die weet wat goed en juist is. Elke groep die durft af te wijken van de heersende gender- en heteronormaliteit dreigt dus in de problemen te komen. Het is daarom erg belangrijk dat we ons niet uit elkaar laten spelen maar blijven tonen dat de wereld divers is en dat een maatschappij er beter van wordt als ze zich open opstelt.