Met Bart De Wever (N-VA) als mogelijk toekomstig premier en Peter De Roover (N-VA) als Kamervoorzitter werpt de N-VA zich op als behoeder van België. Een markante vaststelling, en dat uitgerekend op 11 juli.
Met enige schroom kwamen de diensten van de Kamer van Volksvertegenwoordigers aankloppen bij Peter De Roover (N-VA). De kersverse Kamervoorzitter – woensdag was hij de enige kandidaat voor het ambt – kreeg de vraag of hij al plannen heeft voor 21 juli, de nationale feestdag. Blijkbaar houdt De Roover die dag jaarlijks vrij.
De parlementsvoorzitter, ook bekend als de eerste burger van het land, zal de officiële geplogenheden dus bijwonen zoals protocollair vereist. En ook op het Brusselse stadhuis, waar donderdag de jaarlijkse 11 juliviering plaatsvond, zat De Roover, oud-voorzitter van de Vlaams Volksbeweging (VVB), op de voor hem voorbehouden plek. Naast Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) – ooit De Roovers compagnon de route bij de VVB – en Liesbeth Homans (N-VA), vooralsnog Vlaams Parlementsvoorzitter.
Een mopje deed de ronde op de receptie achteraf, op het binnenplein van het stadhuis. De Roover is niet de eerste Kamervoorzitter van N-VA-signatuur, want Siegfried Bracke ging hem voor. ‘Hij is wel de eerste Vlaams-nationalistische Kamervoorzitter.’ Bulderlach.
Flauwe lekken
En toch. Het gemak waarmee De Roover vervelt van N-VA-fractievoorzitter tot een van de oer-Belgische symbolen is treffend. Hetzelfde geldt voor zijn partijvoorzitter. Het feit dat niemand in de Wetstraat verbaasd is dat Bart De Wever op weg is naar de 16 heeft iets bevreemdends. Dankzij de N-VA kleurde 11 juli zwart-geel-rood.
Geen politicus die eraan twijfelt dat De Wever het echt meent. Vriend en vijand zijn het eens dat De Wever zich uitstekend kwijt van zijn opdracht als informateur, preformateur en vervolgens formateur. Vermoedelijk ter wille van de discretie stuurde hij zijn kat naar de 11 juliviering.
Steekt het dan toch niet een beetje dat uitgerekend de Waalse regering gevormd is op de Vlaamse feestdag?
Matthias Diependaele (N-VA), Vlaams formateur, tekende wel present op de hoogdag van het Vlaams-nationalisme. De gedoodverfde Vlaamse minister-president liet niet in zijn kaarten kijken. Wel toonde hij zich ambitieuzer dan De Wever. Diependaele wil sneller landen met zijn regeringsvorming dan De Wever, die de ‘natuurlijke deadline’ voor zijn Arizona-coalitie van N-VA, Vooruit, CD&V, MR en Les Engagés op 20 september vastklikt. Maar 20 september is wat laat voor de Septemberverklaring, het jaarlijkse moment de gloire van de Vlaamse regeringsleider.
Het moet en kan dus sneller. Maar dan mag het lekken wel stoppen. Ditmaal belandde een N-VA-onderwijsnota in de kranten van DPG Media. ‘Flauwe lekken en politieke spelletjes’, aldus Vooruit-onderhandelaar Caroline Gennez.
Ook moeten Vooruit en de CD&V het gevoel krijgen dat ze kunnen wegen op de onderhandelingen. Tot deze week leefde de frustratie dat de N-VA te vrijblijvend omsprong met hun besognes. Een kumbayamoment van de centrale onderhandelaars eerder deze week heeft erger kunnen voorkomen.
Steekt het dan toch niet een beetje dat uitgerekend de Waalse regering gevormd is op de Vlaamse feestdag? De MR en Les Engagés bereikten een maand na de verkiezingen al een regeerakkoord. Georges-Louis Bouchez (MR) en Maxime Prévot (Les Engagés) hebben doorgepakt. Handig voor De Wever wel, nu zij op Waals niveau de handen vrij hebben en federaal kunnen doorwerken.
De supersnelle formatie van Bart De Wever: wat is zijn geheime formule?
Lange zomer
Want het wordt nog een lange zomer. Begroting, pensioenen, gezondheidszorg, sociale zekerheid: de federale uitdagingen zijn enorm, de centen zijn op. Nu pas gaan de onderhandelingen in de diepte. Terwijl De Wever vaart wil maken om te landen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober remt Conner Rousseau wat af. Het volstaat niet om het etiketje ‘relanceregering’ te plakken op Arizona, er liggen verraderlijke discussies op de loer.
Zo is er nog steeds het communautaire, waarvoor de formerende coalitie geen tweederdemeerderheid heeft. Jambon en Homans drukten in hun toespraken de wens uit voor nieuwe institutionele hefbomen voor Vlaanderen. Trouwens, dat deed ook de Brusselse burgemeester Philippe Close (PS) voor zijn gewest, al zei hij dat het openingsbod vanuit de Brusselaars zelf moet komen.
Er zijn tussenoplossingen denkbaar. De zogenaamde bicefale werkwijze, waarbij federale bevoegdheden de facto worden gesplitst. Of een aparte werkgroep of regeringscommissaris voor Institutionele Aangelegenheden. Een logische figuur is Sander Loones (N-VA), de communautaire scherpslijper die verloren dreigt te lopen als kakelvers Vlaams Parlementslid.
Hoe dan ook wordt het optimisme over de regeringsvormingen breed gedeeld. De Vlaams-nationalisten van de N-VA staan te trappelen om België in een nieuwe plooi te leggen. Het kan verkeren.
Econoom Wim Moesen: ‘Wat Conner Rousseau over de begroting voorstelt, is de logica zelve’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier