Open brief aan Theo Francken: ‘Stuur kinderen niet terug naar waar ze nooit zijn geweest’

De Kinderrechtencoalitie Vlaanderen vraagt aan Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) om ‘het belang van het kind als absoluut en afdwingbaar principe centraal te stellen in de migratiewetgeving’.

Kati Verstrepen, de advocate van het uitgeprocedeerde Albanese gezin Kadrija, dient een nieuwe aanvraag tot regularisatie in voor het gezin. Deze keer staan de rechten van de kinderen centraal.

‘In het dossier van dit gezin werden al veel negatieve beslissingen genomen: zowel de asiel- als regularisatieaanvragen werden afgewezen. Maar nooit eerder werd gevraagd om de zaak te bekijken vanuit het oogpunt van de kinderen. Drie kinderen, waarvan twee hier in België geboren, die hier thuis zijn. Die hier hun vriendjes en hun toekomst hebben. Hebben zij dan geen rechten?

Het antwoord is duidelijk: er moet wel degelijk rekening gehouden worden met de belangen én de rechten van de kinderen. Om de dienst vreemdelingenzaken toe te laten dat wel te doen, wordt nu een nieuwe aanvraag ingediend waarbij de kinderrechten centraal staan.’

Open brief aan Staatssecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken:

Geachte heer Francken,

Op 11 januari werd opnieuw een gezin dat al jaren thuis is in Vlaanderen, gearresteerd voor een repatriëring.

De uitwijzing van dit gezin met drie kinderen, die al heel hun leven school lopen in Vlaanderen, beroert net als bij andere recente gevallen, ernstig de gemoederen. Buren, vrienden en leerkrachten uitten hun onmacht en onbegrip. Ook de manier waarop de arrestatie werd uitgevoerd, is een schending van onder meer artikel 3 van het Verdrag voor de Rechten van het Kind (VRK) en het Algemeen Commentaar nummer 14.

Vrijheidsberoving, uitwijzing en overplaatsing hebben een ingrijpende negatieve impact op het welzijn en de ontwikkeling van kinderen (depressie en angst, psychische stoornissen en ontwikkelingsproblemen). De terechte en opvallende maatschappelijke verontwaardiging en solidariteit hierover, staat recht tegenover een steeds repressiever overheidsoptreden inzake vluchtelingen en migrantengezinnen.

De Kinderrechtencoalitie Vlaanderen vraagt dat uitwijzing van kinderen die hier al jaren geworteld zijn en geen enkele band hebben met hun zogezegde thuisland, onmogelijk wordt. Voor de drie kinderen van dat gezin, is die bestemming namelijk al bereikt: hun thuis is hier.

Elk vluchtverhaal is anders, maar een aantal zaken staan echter bij wet vast:

Elke (al dan niet gedwongen) ontworteling van kinderen is schadelijk. Zelfs in de aanwezigheid van hun ouders zijn de bestaansonzekerheid, het wegvallen van toekomstperspectief en de breuk met het opgebouwde netwerk nefast. Kinderen hebben nachtmerries, schuldgevoelens, slaapproblemen en verlatingsangst. Eén op de drie bevraagde kinderen uit het UNICEF-rapport ‘Silent Harm’ leed aan posttraumatische stress.

Een uitwijzing na een langdurig verblijf, gaat lijnrecht in tegen het belang van het kind. Nochtans werd dit artikel 3 van het VRK en het Algemeen Commentaar 14 van het Comitévoor de Rechten van het Kind, ook in de Belgische Vreemdelingenwet verankerd (art.74/13)

Er wordt verwezen naar de verantwoordelijkheid van de ouders die procedures te lang ‘rekken’, het land vrijwillig hadden moeten verlaten of zelf niet geïntegreerd zijn. Het recht op gezin wordt hier echter gebruikt tégen het belang van de kinderen in: ‘Ouders het land uit, kinderen dus ook.’

We vragen met hoogdringendheid om deze redenering om te draaien en het belang van het kind als absoluut en afdwingbaar principe centraal te stellen in de migratiewetgeving.

De Kinderrechtencoalitie vraagt met aandrang:

– Een wettelijke oplossing voor de situatie van gewortelde kinderen zonder wettig verblijf. Dit betekent onder meer een herziening van de vreemdelingenwet, waardoor men de behandeling van de asielaanvraag en de aanvraag voor regularisatie op medische of humanitaire gronden, vanuit de kinderrechten en het belang van het kind moet analyseren en motiveren.

– Om, in afwachting van een wettelijke oplossing, kinderen vanaf vijf jaar ‘geworteld verblijf’ in België een permanente verblijfsvergunning te geven.

– Om voor kinderen die minder dan vijfjaar in ons land verblijven, de vraag voor regularisatie op humanitaire basis individueel te beoordelen. Die beoordeling moet gebeuren door een onafhankelijke, multidisciplinaire commissie.

– Om een oplossing uit te werken voor kinderen en gezinnen die niet kunnen terugkeren naar het land van herkomst.

– Om in afwachting van een aanpassing van de wet, in geen geval over te gaan tot detentie van gezinnen met minderjarige kinderen. Ook als er aan de voorwaarden voor detentie (zoals bepaald in de vreemdelingenwet) voldaan is, vragen we om op zoek te gaan naar een alternatief.

Geachte heer staatssecretaris, we hopen dat we u met deze argumenten kunnen overtuigen om deze situatie te herzien in het belang van het kind, en staan ter beschikking voor verder overleg.

Getekend,

Voor de Kinderrechtencoalitie Vlaanderen

Arktos, Awel, Cachet vzw, Child Focus, Chirojeugd Vlaanderen, Kind &Samenleving Kiyo-ngo, Liga voor Mensenrechten, Pimento, SAM vzwteam jeugdhulp, ’t Zitemzo, VlaamseConfederatie van ouders en ouderverenigingen, Uit de Marge, Welzijnszorg

Carolien Patyn, coördinator en Christine Melkebeek, voorzitter.