Hans Bonte, burgemeester van Vilvoorde, vindt dat Marokkaanse jongeren moeten helpen om iets tegen het racisme te doen. ‘Hoe kun je dat nu zeggen tegen jongeren die dag na dag door de samenleving worden uitgespuwd?’, antwoordt modeontwerpster Rachida Aziz. Een debat over discriminatie en radicalisering.
Rachida Aziz: Dat mijn buur mij niet graag ziet omdat ik een kleurtje heb, kan me echt niet schelen. Je moet je rechten afdwingen, je moet niet proberen je onderdrukker ervan te overtuigen dat hij verkeerd bezig is. Dat blijkt uit elke sociale strijd die ooit is gevoerd. De slaven probeerden de slavenhandelaars toch ook niet uit te leggen dat wat zij deden niet correct was? Dat zou geen enkele zin hebben gehad.
Hans Bonte: Het overgrote deel van de bevolking ziet vandaag echt wel in dat we in een heel diverse maatschappij leven en dat we die samen moeten vormgeven. Dat stemt me optimistisch. Toch wordt er nog te veel in termen van ‘wij’ en ‘zij’ gepraat. Zowel door zelfverklaarde ‘echte Vlamingen’ die eisen dat de anderen zich aanpassen, als door jonge Marokkanen van de tweede of de derde generatie die zich permanent gediscrimineerd voelen.
Aziz: Blanken zien buren met een kleurtje inderdaad nog altijd als ‘de anderen’.
Bonte: Maar ook veel Marokkaanse jongeren denken zo. Al begrijp ik hun frustratie wel: hun ouders zijn meestal laaggeschoold, in het onderwijs vallen ze uit de boot, en statistisch gezien is de kans dat ze werkloos blijven nogal groot. Maar dat mag geen vrijgeleide zijn om in een hoekje te gaan zitten en alles over je heen te laten komen. Dus zeg ik tegen zulke jongens: ‘Kom nu niet beweren dat je als Marokkaan wordt gediscrimineerd, want je bent een Vilvoordenaar.’
Aziz: Meen je dat nu? Die jongeren worden wel degelijk als Marokkaan gediscrimineerd. Niet als Vlaming of als Vilvoordenaar.
Bonte: Ik begrijp dat ze zich als Marokkaan manifesteren, maar ik vind het belangrijk om hen erop te wijzen dat zij de toekomst van onze stad zijn. Of ze dat nu willen of niet. Dus moeten ook zij helpen om iets tegen het racisme te doen.
Aziz: Hoe kun je dat nu zeggen tegen jongeren die dag na dag door de samenleving worden uitgespuwd?
Bonte: Dat geldt heus niet voor iedereen. In Vilvoorde zijn de grootste talenten op sportief, cultureel en intellectueel vlak Marokkaanse jongeren. Zoals Ish Ait Hamou, die mordicus als danser en schrijver gezien wil worden – en niet als Marokkaan.
Aziz: Dat is best mogelijk, maar de overgrote meerderheid is slachtoffer van het systeem en ik vind het onaanvaardbaar dat jij de verantwoordelijkheid bij de slachtoffers legt. Je onderschat de schade die iemand oploopt als hij zijn leven lang wordt gediscrimineerd. En dan zeg jij dat zo’n jongen de verantwoordelijkheid heeft om tegen zijn situatie te knokken? Waar slaat dat nu op?
Bonte: Racisme en discriminatie zijn fenomenen waartegen we samen, schouder aan schouder, moeten vechten.
Aziz: Dat een gekleurde jongen met een universitair diploma zeven keer minder kans heeft om werk te vinden dan een blanke, bewijst toch dat participatie de oplossing niet is?
Bonte: Dat toont alleen aan dat we iets aan de arbeidsmarkt moeten doen. Daarnaast moeten we allochtone jongeren er zo veel mogelijk van overtuigen dat ze hier wel degelijk een toekomst hebben. Net omdat ze daarin niet meer geloven, gaan sommigen liever in Syrië vechten. Dat mogen we niet laten gebeuren.
Aziz: Enkele honderden jongeren zijn de afgelopen maanden naar Syrië gegaan, maar elk jaar vertrekken duizenden anderen naar het buitenland om de simpele reden dat ze hier geen werk vinden. En dat terwijl veel Belgische bedrijven over de grens op zoek moeten naar geschikte werknemers. Als de overheid meer in diversiteit had geïnvesteerd, was het nooit zover gekomen. (Ann Peuteman & Jos Geysels)
Lees het volledige interview met Rachida Aziz en Hans Bonte deze week in Knack.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier