Politicoloog Bart Maddens pikt het niet dat N-VA de Vlaamse Volksbeweging vraagt om een draagvlak voor een onafhankelijk Vlaanderen te creëren. ‘De politieke strategie van de N-VA maakt het extra lastig voor de VVB om de onafhankelijkheidsgedachte in de markt te zetten.’ Hij roept de partij op een deel van haar ‘fabelachtige rijkdom’ te geven aan de VVB: een Vlaams-nationale vermogenswinstbelasting.
In een stuk op de Vlaamsgezinde opiniewebsite Doorbraak.be neemt de al even Vlaamsgezinde Bart Maddens, politicoloog aan de KU Leuven, de N-VA op de korrel. Het zint Maddens niet dat N-VA vraagt aan de Vlaamse Volksbeweging (VVB) om bij haar kiezers (’terwijl N-VA druk bezig is met regeren’) een draagvlak te creëren voor onafhankelijkheid.
Hij verwijst daarvoor onder meer naar een toespraak die Peter De Roover hield op de nieuwjaarsreceptie van de VVB in Genk. De Roover is ere-voorzitter van de VVB en maakte vorig jaar (opnieuw, hij komt uit de Volksunie) de overstap naar de partijpolitiek. Hij zetelt nu in het federaal parlement voor N-VA.
‘Zowel qua financiële middelen als qua menskracht is de VVB een lilliputter in vergelijking met de N-VA-reus,’ aldus Maddens – gespecialiseerd in partijfinanciering. Hij zet enkele cijfers op een rij: N-VA krijgt een jaarlijkse overheidsdotatie van 12,2 miljoen euro, 55 personeelsleden op het partijsecretariaat, 85 parlementsleden (‘die elk 7,5% van hun loon afstaan aan de partij’), ongeveer 41.000 leden, negen ministers en staatssecretarissen met samen ruim 300 kabinetsleden. De grootste partij van Vlaanderen zit bovendien op een geschat vermogen van 18,45 miljoen euro, weet Maddens. Uit een eigen simulatie, die in Samenleving en Politiek werd gepubliceerd, leerde Maddens dat N-VA tegen 2019 over een vermogen ‘van maar liefst 43 miljoen euro zou kunnen beschikken’.
‘Nog nooit heeft een organisatie binnen de Vlaamse Beweging zoveel macht en rijkdom kunnen accumuleren als de N-VA vandaag.’ Daartegenover zet hij de cijfers van de VVB: een jaarlijkse dotatie van 310.451 euro (‘dit is 2,5 procent van de N-VA-subsidie’), zes medewerkers en ongeveer 5.000 leden.
‘Nu zegt de reus tegen de lilliputter: ‘Creëer jij nu maar even een draagvlak voor onafhankelijkheid’. Alsof een multinational als Unilever aan het kruideniertje om de hoek zou vragen: ‘Zet jij nu maar even dat nieuwe product in de markt. En als het product faalt, dan is het jouw schuld’. ‘
‘Als N-VA niet meer geïnteresseerd is in onafhankelijkheid, dat ze dat dan zegt, in de plaats van de zaak af te schuiven op de VVB’
Maar volgens Maddens ‘is het zelfs nog erger dan dat’: ‘Want de multinational steekt het kruideniertje ook nog eens stokken in de wielen. De politieke strategie van de N-VA maakt het inderdaad extra lastig voor de VVB om de onafhankelijkheidsgedachte in de markt te zetten. De communautaire problematiek wordt kunstmatig van de politieke agenda gehouden. Dankzij de N-VA lijkt het Belgische politieke systeem vrij normaal te functioneren. De regering speelt het spel van het sociaal overleg volop mee en drijft de tegenstellingen met de vakbonden niet op de spits. De Belgische consensusdemocratie lijkt in topvorm. Het federale beleid is niet rechts genoeg om de PS aan de institutionele noodrem te doen trekken en het systeem tilt te doen slaan. De politieke tegenstellingen binnen de regering zijn alles behalve communautair. Probeer dan maar eens een draagvlak te vinden voor onafhankelijkheid.’
Enkel de N-VA heeft vandaag binnen de Vlaamse Beweging voldoende macht en middelen om een onafhankelijkheidsdynamiek ‘op zijn Schots of Catalaans’ in gang te zetten, meent Maddens. ‘Als de N-VA niet meer geïnteresseerd is in onafhankelijkheid, dat ze dat dan zegt, in de plaats van de zaak af te schuiven op de VVB. Als de N-VA wél nog geïnteresseerd in onafhankelijkheid, dat ze dan zelf de hand aan de ploeg slaat.’
Maddens, naar wie de gelijknamige doctrine werd genoemd, vindt dat N-VA zich verschuilt achter ‘allerlei ingewikkelde strategische overwegingen’. Hij diept ook fijntjes een uitspraak van Bart De Wever uit 2012 in De Morgen op: ‘Was de VVB trouwens niet dezelfde beweging die ‘enkel nog een bijdrage kan leveren aan een onafhankelijk Vlaanderen door op te houden te bestaan’?
Vlaams-nationale vermogenswinstbelasting: een stukje van de ‘fabelachtige rijkdom’ van de N-VA voor de VVB
De politicoloog besluit zijn opiniestuk op Doorbraak.be met een opmerkelijke oproep. ‘Als de N-VA echt wil dat de VVB een draagvlak creëert voor onafhankelijkheid, en dat ook gelooft, dan kan de partij wel een stukje van haar fabelachtige rijkdom afstaan aan de VVB. Dat uitgerekend Peter De Roover penningmeester is geworden van de N-VA kan daarbij enkel maar helpen.’
‘Een concreet voorstel: 50% van het maandelijkse rendement op het vermogen van de N-VA gaat voortaan naar de VVB. Dit is wat ik bedoel met een Vlaams-nationale vermogenswinstbelasting. Als de N-VA een beetje dynamisch belegt zou dat betekenen dat de VVB alleen al voor de eerste twee maanden van dit jaar (toegegeven, twee uitzonderlijk sterke beursmaanden) een belastingopbrengst had kunnen opstrijken van 700.000 à 800.000 euro. Ik ben er zeker van dat VVB-voorzitter Bart De Valck stukken efficiënter met belastingopbrengsten kan omspringen dan de Belgische staat. Wat overigens niet zo moeilijk is.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier