‘Het stilzwijgen binnen de Vlaamse beweging over Pegida is ondraaglijk’

‘Ze mogen dan al relatief weinig voorstellen, ze laten een slijmerig spoor achter dat al wie zich engageert voor een hoopvolle invulling van de Vlaamse samenleving besmeurt’, schrijft het dagelijkse bestuur van Vlinks over Pegida, dat volgens hen ‘de Vlaamse symbolen’ besmeurt.

Het kwam uitgebreid in het nieuws: zo’n 250 aanhangers van Pegida betoogden vorig weekend in Antwerpen tegen islamisering en moslimterreur. Onderweg werd ook even een kapperszaak kort en klein geslagen. De eigenaar is een zwarte man, maar dat zal wel slechts toeval zijn. Dit alles gebeurde onder het wapperen met de Vlaamse Leeuw. En zo eigent een groep die ronduit opkomt voor eng egocentrisme en zonder enige schroom racisme tentoon spreidt, zich ook nog eens schaamteloos de Vlaamse symboliek toe.

Het zogenaamd vredelievende Pegida meent hun verwrongen beeld van eigenwaarde in zwart-gele leeuwenvlaggen te mogen verpakken (de versie met de rode nagels is de officiële vlag van de Vlaamse Gemeenschap, de ongelakte leeuw wordt als iets militanter gepercipieerd). Zo sleuren ze de hele Vlaamse beweging door hun ranzige slijk. Ze maken zich geen zorgen over het meedogenloze maatschappijbeeld dat ze voorstaan, of over hun manipulatieve boodschap, of over de schade die ze veroorzaken. Ze sleuren iedereen mee de dieperik in, waar geen democratisch debat meer mogelijk is, waar empathie als ziekelijk gezien wordt en vervangen wordt door narcisme, waar de samenleving beheerst wordt door asociale gevoelens. Vreemd genoeg is het zij die schreeuwen om recht en orde net helemaal niet te doen om een geoliede samenleving waarin iedereen vanzelfsprekend zijn deel krijgt.

Slijmerig spoor

Ze mogen dan al relatief weinig voorstellen, ze laten een slijmerig spoor achter dat al wie zich engageert voor een hoopvolle invulling van de Vlaamse samenleving besmeurt. Perceptie en ongenuanceerd denken enten zich op krantenfoto’s en flitsende televisiebeelden. Het kwaad is geschied. Alles wordt op die ene zwart-gele stapel met voor- en andere oordelen gegooid.

Je mag hen geen aandacht schenken, zegt men dan, maar dat is onmogelijk. Je kan dat niet bedekken met de mantel der Vlaamse liefde. Je kan dat niet wegmoffelen in de plooien van de Vlaamse beweging. Het is als een openbarstende zweer op Vlaanderens gezicht. Je kàn dat niet negeren. Het stilzwijgen binnen de Vlaamse beweging omtrent deze beunhazen die de Vlaamse symbolen, onze Vlaamse symbolen, besmeuren, is dan ook onverdraaglijk.

Een ander verhaal

Laat één ding klaar en duidelijk zijn: dit is niet het Vlaanderen dat Vlinks voor ogen heeft. Vlinks streeft naar een solidair en gemeenschapsvormend Vlaanderen. Het Vlaamse verhaal dat wij willen schrijven, is een positief verhaal van opbouwen, van versterken van de samenleving en van het dagelijks samenwerken in straten en buurten, op de werkvloer, in de klas, in de woon- en gezondheidszorg. Het is een verhaal van en voor iedereen die hier woont, werkt, op rust is, of passant is. Het is een verhaal dat mensen verenigt, solidariteit vergroot en de gemeenschap versterkt. Daarom is het des te pijnlijker om het compleet tegengestelde te zien gebeuren onder de Vlaamse symbolen.

Uiteraard kan men aan marginale organisaties niet verbieden dat ze met een Vlaamse Leeuwenvlag op straat komen, maar dit begint stilaan wel heel gênant te worden voor de hele Vlaamse beweging. Om niet te zeggen contraproductief. Hoe kunnen we ooit aan een groter draagvlak komen voor de Vlaamse zaak, als we toelaten dat het beeld van Vlaamsgezinden besmeurd wordt? Hoe kunnen we ons als Vlaamse gemeenschap afzetten tegen extremisten van alle soort als we ze zomaar hun gang laten gaan in onze naam? Het minste dat we kunnen doen, is ons hiervan te distantiëren.

Geen haat in Vlaanderen

Als Vlinks willen we dat bij deze klaar en duidelijk doen. Wij wijzen élke vorm van extremisme af, ongeacht uit welke hoek en vanuit welke overtuiging. En wij vinden dat het een vereniging als de Vlaamse Volksbeweging (VVB), die vaak uitpakt met sympathieke vlaggenacties en een duidelijk positief ‘Ja voor Vlaanderen’, zou sieren als ze nu ook een duidelijk standpunt zou innemen. No pasaran! Het misbruik maken van een symbool bepaalt immers mee het imago van de beweging, en het is al zo moeilijk om dat positief te maken, laat staan te houden.

Over goed twee maanden wordt het feest van de Vlaamse gemeenschap gevierd, 11 juli. Niet het feest van het eigen grote gelijk, niet van de haat, niet van het verdoken of openlijk racisme. Het is het feest van de inclusieve gemeenschap. Het feest van het recht op een goed leven voor iedereen in een sociale samenleving. Daar klauwt de leeuw voor. Daar staat Vlinks voor. Die sociale samenleving wil Vlinks ingeschreven zien in de Vlaamse Grondwet van Geert Bourgeois. Dat is het tegenovergestelde van het haatdiscours dat vorig weekeinde in Antwerpen tentoon gespreid werd.

Daarom zetten we de beide oren ook wijd open in de hoop naar aanleiding van de viering van vijftig jaar Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) op zaterdag 21 mei eerstkomend, en in de vele toespraken die straks naar aanleiding van 11 juli gehouden worden, de duidelijke afwijzing te horen van de eigen Vlaamse haatpredikers.

Johan Velghe, Tom Garcia, Mark Van Mullem, Gert Verwilt, Nils Abbeloos en Erik D’hamers vormen het dagelijks bestuur van Vlinks