‘Gezonde vrouwen stinken niet’

Lichaamssprays met bramengeur, inlegkruisjes die naar viooltjes ruiken en geurdodende lingerie. Haast ongemerkt is er een nieuwe industrie ontstaan die vrouwen wijsmaakt dat ze al die dingen nodig hebben om niet te stinken. ‘Wat een onzin’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Als je geen wildebeesten of tijgers op afstand hoeft te houden, is er geen enkele reden waarom je niet naar mens zou mogen ruiken.’

Een roze mondspray, twee deodorantrollers, een parfumfles en een spuitbusje om kleren te ontgeuren. Dat haalde ze allemaal uit haar tas toen ze een balpen zocht. Ik vroeg haar waarom ze die hele reukkaravaan met zich meezeulde. ‘Om niet te stinken natuurlijk’, antwoordde ze verbaasd. Op haar zeventiende was ze er blijkbaar al helemaal van overtuigd dat haar natuurlijke geur, zonder al die chemische hulpmiddelen, zo ondraaglijk is dat hij koste wat het kost gecamoufleerd moet worden. En zij niet alleen. Terwijl we er alles aan doen om tienermeisjes te leren houden van hun eigen lichaam, is er haast ongezien een hele industrie uitgerold die hen ervan heeft overtuigd dat hun voeten, oksels, mond, borsten en vagina stinken. Of beter: vieze luchtjes verspreiden. Mannen stinken en zweten, vrouwen transpireren en ruiken onfris. Zo wil de overlevering toch.

Het was mijn overbuurvrouw die er eerst over begon. Dood ergerde ze zich aan al die reclames voor geparfumeerde inlegkruisjes, maandverbanden met bloemengeurtjes, extra frisse tampons en intieme wasemulsies.’Waarom willen ze ons doen geloven dat vrouwen van nature stinken?’ fulmineerde ze. Toen pas begon het me op te vallen: werkelijk overal word je ermee om de oren geslagen. Als vrouw toch, want mannen mogen stinken en zweten. Dat is mannelijk en stoer en aantrekkelijk. Voor hen volstaat een stevige deo in een zwarte flacon. Vrouwen daarentegen horen lekker en zelfs liefelijk te ruiken. Naar viooltjes, perziken of lellietjes-van-dalen. En nu volstaat het dus niet meer dat we die parfums onder onze oksels smeren en in onze hals spuiten. Nee, elke jonge vrouw moet van top tot teen een geurend kunstwerkje zijn.

Vandaar dat onder meer Axe speciaal voor dames bodysprays op de markt brengt. ‘Deze bevat frisse fruitgeuren van appel en braam’, klinkt het in de reclametekst. ‘Daarnaast is het verrijkt met zachte bloemen. Sandelhout, amber en vanille geven de bodyspray een zoete ondertoon. Deze combinatie zorgt voor een vrolijke en verfijnde geur.’ En er is meer: ‘Creëer als vrouw ook het Axe-effect en trek de mannen in je omgeving naar je toe.’ Daarbij draag je natuurlijk kleren die zijn gewassen met een middel dat zelfverklaard kampioen is in het weren van vieze geurtjes uit sportkleren en lingerie, en je favoriete pumps spuit je best een paar keer per week in met een verfrissende spray. Nog altijd stinkvoeten? Dan kun je ook wondersokken kopen die terzelfdertijd vieze geurtjes én spataderen bestrijden. Een paar jaar geleden bracht een Canadees bedrijf zelfs een bh op de markt die is voorzien van ‘geurdodende technologie’. Kwestie van die ondraaglijke borstengeur te verdrijven natuurlijk.

In een tijd dat diva’s hun make-up afzweren en het hip is om onbespoten en veggie te eten, bespuiten we ons lijf met chemicaliën om toch maar geen mensengeur te verspreiden. En niet eens om sabeltandtijgers of wildebeesten op afstand te houden, maar omdat reclamebureaus ons hebben wijsgemaakt dat we anders vies en dus onaantrekkelijk zijn. Die op hol gelsagen commercie is ook allesbehalve gezond. De geurstoffen in sommige tampons en maandverbanden kunnen vrouwen opzadelen met allergieën en irritaties. Net zoals al die sprays soms niet alleen voor een bloemig geurtje maar ook voor grote rode vlekken zorgen. Maar los daarvan zijn de meeste van die producten gewoonweg overbodig. Wie gezond is en zich wast volgens de regels van de kunst en de hygiëne, stinkt in de regel niet. Die ruikt gewoon naar vrouw. En dat mag dus. Wat ze ons ook proberen wijs te maken.