‘De islam is een groot probleem en de Europeanen zijn gek dat ze dat niet inzien’
‘De moslims zijn net hetzelfde als de nazi’s en de communisten’ en ‘het probleem van jonge moslims is hun schizofrenie’. Controversieel islamcriticus Wim van Rooy trekt ook in zijn jongste boek – het fameuze manuscript dat uitgeverij Pelckmans niet wilde publiceren – fel van leer tegen de islam, en tegen de wegbereiders van de sluipende islamisering: politici en media. En de gewone Vlaming? ‘Die zaagt en klaagt graag, maar hij doet niets.’
Waarover men niet spreekt. Bezonken gedachten over postmodernisme, Europa, islam is de titel van het vuistdikke boek dat op 11 september had moeten verschijnen bij uitgeverij Pelckmans. ‘Uiteraard was die omineuze datum symbolisch gekozen’, zegt auteur Wim van Rooy. Bekende islamcritici zoals Etienne Vermeersch, Mia Doornaert en Paul Cliteur zouden present tekenen voor de persvoorstelling. Vermeersch stond met een verontrustend citaat op de kaft van het boek: ‘Ik ben ervan overtuigd dat een verlichte islam mogelijk is, maar dit boek brengt mijn vertrouwen hierop in het gedrang.’
Maar net voordat het boek in druk ging, trok Pelckmans zich terug en werd Karl Drabbe, die de publicatie begeleidde, ontslagen. Het boek verschijnt nu bij de kleine Nederlandse uitgeverij De Blauwe Tijger van Tom Zwitser, een conservatieve katholieke filosoof die op zijn blog ‘de ontkerstening in de Nederlanden een halt toe wil roepen’. Van Rooy kwam bij hem terecht omdat geen enkele Vlaamse uitgever volgens hem zijn anti-islamboek wilde uitgeven.
Waarom wilde Pelckmans uw boek niet uitgeven?
Wim van Rooy: Bij Pelckmans vielen enkele zaken plots op hun plaats, en ik was het lijdend voorwerp. Er kwam een nieuwe topman aan het roer, Eric Willems, een harde manager. Ook Harold Polis, een zeer politiek correct mens, was toen net naar Pelckmans overgestapt. Ik ken Polis een beetje, hij zou nooit een boek van mij uitgeven. Die twee diehards samen gaan over lijken. Karl Drabbe zat duidelijk in de weg, en mijn boek was ook gefundenes Fressen om hem te ontslaan. (schamper) Een boek van Abou Jahjah uitgeven kon wel, maar een van mij niet.
Klopt het dat niemand van de uitgeverij uw manuscript had gelezen, ook Karl Drabbe niet?
Van Rooy: Dat manuscript was al weken ingeleverd en er was geen vuiltje aan de lucht. Men had alleen een paar technische opmerkingen over details, zoals je die bij elk boek wel hebt. Ik wist écht niet wat ik hoorde toen de boodschap kwam dat ze het boek niet meer wilden uitgeven. Willems is me dan samen met Drabbe thuis komen opzoeken om het uit te leggen. Willems vroeg me op de man af: ‘Hoeveel moet je hebben?’ Mijn zoon Sam was erbij, en hij heeft badinerend geantwoord: ‘Genoeg om allebei te kunnen rentenieren.’ Piss off, hè. Na tien minuten was het gesprek afgelopen. Drabbe zat erbij als een geslagen hond. Twee dagen later is hij ontslagen.
Als je de islam frontaal aanvalt, ben je zeer politiek incorrect. Dan willen nog maar weinig mensen je kennen. Ik snap dat niet. Beenharde kritiek op de katholieke kerk kan altijd en overal, maar vergelijkbare kritiek op de islam lees je nergens.
Er verschijnt toch geregeld harde kritiek op de islam in de media?
Van Rooy: Oh ja? In de politiek durven alleen verguisde politici zoals Filip Dewinter of Geert Wilders te zeggen waar het op staat. Maar De Morgen, De Standaard, de VRT en Knack vergoelijken de islam. Als er tien opiniestukken over de islam verschijnen, zijn er negen positief. Mia Doornaert geeft in De Standaard soms kritiek op de islam – een barones durven ze daar toch niet voor te ontslaan. (lacht) Ook Luckas Vander Taelen (Groen) is kritisch over moslims, maar hij gaat nooit voluit.
U wel.
Voor intellectuelen is het geruststellend om te denken dat de islam wel vanzelf zal veranderen. Maar een euro-islam is gedoemd om te mislukken.
Van Rooy: Ik bestudeer de islam al zeventien jaar, en ik heb zowat alle islamlanden bereisd en heb er met veel vooraanstaande intellectuelen gesproken. Wel, die intellectuelen zeggen allemaal hetzelfde als ik: de islam is een groot probleem en de Europeanen zijn gek dat ze het niet inzien. Wat verkondigen onze linkse intellectuelen? De moslims zijn de nieuwe joden, ze zijn sociaaleconomische achtergestelde slachtoffers, en dat soort flauwekul. Die hele politiek correcte klasse heeft amper inhoudelijke argumenten.
U zat lange tijd in linkse hoek. Wie of wat heeft u van gedachte doen veranderen?
Van Rooy: Ik ben een soixante-huitard en een oude hippie. Ik werkte mee aan het weekblad Links, de spreekbuis van de linkervleugel van de toenmalige SP. De omslag is er gekomen via mijn kinderen. Ze gingen naar school in het stedelijk lyceum en kwamen met verhalen thuis over het vervelende gedrag van de Marokkaanse kinderen op hun school. Ik ging daar als ouder tegenin: ze moesten dat begrijpen, want die kinderen hadden een andere achtergrond en cultuur enzovoort. Alleen bleven ze maar nieuwe verhalen vertellen, en ik hoorde hetzelfde van hun leerkrachten. Toen ben ik me in de islamcultuur gaan verdiepen. Ik heb Arabisch gestudeerd, begon Arabische kranten te lezen en sprak met veel moslims hier. Dat heeft mijn geopend voor het gevaar van de islam.
Moeten we Arabische kranten lezen om het gedrag van lastige kinderen in een Antwerps lyceum te begrijpen?
Van Rooy: Die kranten zorgden voor de intellectuele duiding bij wat ik hier zag en hoorde van moslims. Wilt u een voorbeeld? Op de Turnhoutsebaan was een bende jonge moslims aan het autoracen. Levensgevaarlijk, maar niemand deed er iets tegen. Ik stapte naar de politie. Ze vertelde dat ze daar niets tegen mochten doen van hun superieuren: die jongeren aanpakken was racistisch.
Zet de islam aan tot gevaarlijk rijgedrag op de Turnhoutsebaan
Van Rooy: ‘Wij zijn superieur en we doen wat we willen’, dát is de mentaliteit die de islam jonge moslims inprent. De islam is geen religie maar een ideologie van suprematie. Als moslims ergens neerstrijken, usurperen ze dat territorium. Ze halen er alles uit en zijn zelf nooit productief. Die superieure islam krijgen ze van kindsbeen af ingelepeld. Antwerpse psychiaters vertelden me dat het grote probleem van jonge moslims hun schizofrenie is. Ze worden thuis opgevoed met een superieure godsdienst, maar maatschappelijk stellen ze hier niets voor. Ik heb jarenlang lesgegeven aan jonge Marokkanen in het beroepsonderwijs. Wel, die gasten hebben lak aan zoeken naar waarheid of aan wetenschap. Dat interesseert ze niet, ze hebben genoeg aan hun godsdienst. De islam is als een harnas van waarden dat al 1400 jaar over hun hoofd is getrokken. Dat is het probleem.
De christelijke waarden en voorschriften zijn nog ouder. Daar hebt u geen problemen mee?
Van Rooy: Ik ben opgevoed met christelijke waarden, die nu worden weggezet als waardeloos. Ik vind dat het grote manco van onze beschaving, ook al ben ik atheïst. Als er vandaag terrorisme is, is dat bijna altijd terreur die uit de islam voortkomt. De islam is een gevaarlijke ideologie en brengt het slechtste in de mensen naar boven.
Hoe bedoelt u?
Van Rooy: Als ik met gewone mensen over moslims praat, krijg ik de verschrikkelijkste uitspraken te horen. ‘Weg ermee. Terugsturen. Ze moesten ze allemaal tegen de muur zetten.’ Dat soort dingen. Dat bedoel ik met het slechtste in de mens naar boven halen.
De islam lokt dus zelf racisme en discriminatie van moslims uit?
Van Rooy: Precies. De islam veroorzaakt discriminatie en xenofobie. Er bestaat toch geen racistischer volk dan Arabieren? Praat gewoon met mensen op straat of op café en in de sportclub en je zult te horen krijgen wat ik hoor. En niet alleen van Vlamingen, hè. Ik was onlangs met vakantie in Spanje. In het hotel kletste ik met Duitse, Spaanse en Britse gasten. Je hoeft er echt niet naar te vragen, maar na wat koetjes en kalfjes beginnen ze spontaan zelf over islam, moslims, terreur. Je moet mensen ook eens in de gaten houden als een meisje met een hoofddoek voorbijloopt. Hun blik en het gesprek dat dan soms volgt… Geef ze maar eens ongelijk. Elke dag weer worden we door de media overstelpt met verhalen over moslims, als het niet over een bomaanslag of een terreurproces gaat, dan wel over de ramadan of boerkini’s. Jullie journalisten zijn geobsedeerd door de islam, en dan zijn jullie verwonderd dat Jan Publiek de grove borstel hanteert?
Na lectuur van uw boek leek u ons veeleer geobsedeerd door de islam. U schildert zowat elke moslim af als een aartsgevaarlijk sujet.
Van Rooy: Staat er één letter in mijn boek die niet klopt? Trouwens, ik val geen moslims aan maar de islam.
U valt een hele bevolkingsgroep aan omdat ze een volgens u foute godsdienst aanhangt.
De islam veroorzaakt zelf discriminatie en xenofobie
Van Rooy: Ik val de islam aan, en er zijn ook wel afvallige moslims. Maar als alle gelovige moslims volgens de Koran, de Hadith, de sharia die godsdienst belijden… Tja, wat wil je dan?
U zegt dat u hun heilige teksten beter kent dan de meeste moslims, maar hoe weet u zo precies wat ze echt denken?
Van Rooy: Daar bestaat wetenschappelijk onderzoek over. Uit recente enquêtes bij West-Europese moslims blijkt dat 66 procent vindt dat de Koran belangrijker is dan de wet, en 75 procent zegt dat er maar één interpretatie van de Koran is die voor alle moslims moet gelden. Ik merk dat zelf ook als ik met moslims praat. Zolang de gesprekken over de kinderen, de vakantie of de nieuwe auto gaan, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar graaf één millimeter dieper en je krijgt te horen hoe superieur hun godsdienst en dus ook zijzelf wel zijn. Of vraag hen eens of ze vinden dat dieven hun hand moet worden afgehakt. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, maar zij vinden dat een normale zaak. Ook de doodstraf zouden ze graag terug invoeren.
Veel Belgen zijn ook voor de doodstraf.
Van Rooy: Ik ook. Maar als ik lees dat 95 procent van de moslims voor de doodstraf is, ben ik er niet gerust op. Er zijn trouwens veel islamitische landen waar ze die straf uitvoeren.
Waarom bent u er niet gerust op als u er net hetzelfde over denkt?
Van Rooy: Gerrit Krol schreef in Voor wie kwaad wil over de doodstraf. Hij werkte een heel systeem uit met welomschreven voorwaarden. Daar kan ik mij in vinden. Maar voor moslims is de doodstraf een goddelijke opdracht: iemand die steelt, of een vrouw die haar man bedriegt, mag worden gedood. Ik denk voor de doodstraf alleen aan uitzonderlijke gevallen, zoals Marc Dutroux.
De grote meerderheid van de moslims heeft dezelfde dromen als niet-moslims: een gezin, een huis, een baan. Dat bleek onlangs nog uit de enquête van Mark Elchardus bij jongvolwassenen.
Van Rooy: De meeste nazi’s en communisten droomden ook van een huis en een tuin en een vaste job. Het punt is dat ze in extreme situaties voor hun ideologie kozen. Moslims zijn net hetzelfde. Wij onderschatten dat. Wij zijn zodanig gelaïciseerd dat we ons dat niet meer kunnen voorstellen.
Kortom: elke moslim is verdacht.
Elke moslim is verdacht. Ik ben altijd op mijn hoede
Van Rooy: Ja. Ik ben altijd op mijn hoede. Volgens het principe van de taqiyya mogen moslims trouwens liegen als dat hun geloof vooruithelpt. Dat zit er bij heel wat moslims ingebakken, en maakt mijn wantrouwen alleen maar groter.
Hoe moeten we ons dat gevaar voorstellen? Vormen ze een soort vijfde colonne in Europa?
Van Rooy: Maar nee. Ze zitten niet te wachten om hun kans te grijpen, maar ze zullen voor hun godsdienst kiezen als dat nodig is. Dat merk je als er ergens relletjes zijn. Dan komen ze allemaal naar buiten, en ik hoor van agenten dat ze al die brave moslims dan niet meer herkennen. De islamgemeenschap is ontzettend hecht. Ze zullen altijd voor elkaar kiezen. Hun loyauteit ligt bij de islam. Dat zal nooit verzoenbaar zijn met onze samenleving. De Nederlandse schrijver Voskuil schreef, en ik parafraseer, ‘We hebben 500 jaar een heel klein beetje beschaving gehad en wat gooit men hier nu allemaal naar binnen.’ De spijker op de kop. Zo voelt de gewone man en vrouw het ook aan, en alle media proberen hen van het tegenovergestelde te overtuigen en vergoelijken alles.
Welke islamistische terreurdaden hebben de media recent vergoelijkt?
Van Rooy: U leest de kranten niet goed.
Geeft u eens een concreet voorbeeld.
Van Rooy: Na de bomaanslag in Londen was de eerste reactie: ‘We moeten wel opletten voor de reactie van de moslimgemeenschap, moslims mogen nu niet het slachtoffer worden van de publieke opinie.’ Meteen volgde een resem interviews met moslims die mochten vertellen dat ze het ook heel erg vonden. So what? (luid) Er was door hun geloofsgenoten wel een moorddadige bomaanslag gepleegd, hè. Journalisten blijven maar begripvol vergoelijken. Trouwens, ik zit met mijn scherpe kritiek in goed gezelschap van grote intellectuelen en filosofen zoals Schopenhauer, Jung, Russell en Voltaire, die net zo dachten en schreven over de islam als ik.
Lange tijd had u een medestander in Geert van Istendael. In een citaat over uw boek zegt hij dat hij het niet meer eens is met alles wat u schrijft. Waar is het mis gelopen?
We hebben het veel te ver laten komen. De beiroetisering van sommige wijken is volop aan de gang
Van Rooy: Geert is een optimist. Hij kijkt naar de islam zoals naar de katholieke kerk: daar is het uiteindelijk ook goed mee gekomen. De manier waarop de islam vandaag overheerst ziet hij als een laatste opflakkering en een teken van zwakte. Mij lijkt het eerder een teken van vitaliteit. Etienne Vermeersch dweept dan weer met Malek Chebel, een hervormer van de islam. Maar in geen enkele moskee die ik bezoek hebben ze al van die man gehoord. Voor intellectuelen is het geruststellend om te denken dat de islam wel vanzelf zal veranderen. Maar een euro-islam is net als het eurocommunisme gedoemd om te mislukken. Het zegt vooral iets over het narcisme van intellectuelen dat ze daarin geloven.
Het komt nooit meer goed met de islam?
Van Rooy: Nee. We hebben het veel te ver laten komen. Er worden nu al micro-oorlogen uitgevochten in Europese steden. De beiroetisering van sommige wijken is al tien jaar bezig. Mensen moeten het alleen willen zien, maar op straat durven ze er niet meer over te praten. Ze zijn bang.
Van wie of wat zijn ze volgens u bang?
Van Rooy: De islam is een vorm van nazisme. In buitenwijken van Stockholm durven vrouwen hun haar niet meer blond te dragen en verven ze het donkerder.
Is dat nazisme?
Van Rooy: Het is maar één element van een groter geheel.
Welk groter geheel?
Van Rooy: (somt op) In Amsterdam krijgen agenten een Koran bij hun aanwerving. Mensen durven hardop niets meer te zeggen over moslims. De VRT geeft volslagen verkeerde berichtgeving over de islam. Geschiedenisleraren zwijgen over de Holocaust in hun lessen. Schoolkantines met uitsluitend halalmaaltijden. Vrouwen die alleen gescheiden mogen zwemmen. Enzovoort. Begint u het patroon te zien?
Je kunt bedenkingen hebben bij gescheiden zwemmen, maar het doet ons niet meteen aan het nazisme en een uitroeiingskamp denken.
Van Rooy: Nee, dat is waar. Dat uitroeien doen ze wel onder elkaar.
U zegt het. De meeste slachtoffers van islamterreur zijn moslims.
Van Rooy: Inderdaad. Acht op de tien slachtoffers zijn moslims. De islam is gewelddadig voor minder vrome broeders en zusters.
U juicht dat toe?
Van Rooy: Ik vind het prima. We dachten in het Midden-Oosten de democratie te kunnen introduceren. Dat is helemaal mislukt. Het heeft ons alleen maar miljarden gekost. We trekken ons beter terug uit die landen en laten het hen onder elkaar uitvechten.
Dat lijkt niet meteen op een ideologie die ons probeert te veroveren. Wat ziet u hier de komende twintig jaar gebeuren?
Van Rooy: Moslims worden overheersender. De buik van hun vrouwen is hun nieuwe zwaard: moslimleiders zeggen dat soms letterlijk. Op sommige plekken zullen homo’s, Joden en ongesluierde vrouwen niet meer mogen komen, op andere plaatsen mogen we geen alcohol meer drinken. Beetje bij beetje wint de islam terrein. Ze herschrijven nu al onze wetten. Hoe denk je dat rechters vandaag moslims beoordelen?
Zijn er bij ons vonnissen uitgesproken die door de sharia zijn geïnspireerd?
Van Rooy: U bekijkt het allemaal veel te rudimentair. Alsof een Belgische rechter zal zeggen dat hij de Koran als bron heeft gebruikt voor zijn vonnis. Zo werkt het niet. Maar rechters houden wel rekening met de cultuur van wie ze beoordelen. Wat zeggen ze over moslims? Die mensen komen uit een cultuur waar bijvoorbeeld de vrouw een andere rol heeft, of waar bijvoorbeeld erewraak bestaat. Daar houden ze rekening mee.
Erewraak is al meermaals bijzonder zwaar bestraft door Belgische rechtbanken.
Van Rooy: (kortaf) Er zijn ook andere uitspraken.
Welke?
Van Rooy: Mijn punt is dat de invloed van de sharia en de Koran sluipend is. Neem het Gelijkekansencentrum. Als een moslim een klacht indient, worden bij het Centrum gegarandeerd alle zeilen bijgezet. Als u of ik een klacht indienen, verdwijnt die in de lade. Wat wil je ook? Mijn zoon Sam nam contact met het Centrum omdat hij door Infrabel was buitengezet vanwege zijn politieke overtuiging (dezelfde als die van zijn vader, nvdr.). De eerste persoon bij wie hij zich moest melden om een klacht in te dienen, was een vrouw met een hoofddoek. Dan weet je wat er uiteindelijk met die klacht zal gebeuren. We surfen collectief mee met een totalitaire ideologie, en daar ben ik bang voor. (schamper) En zowat alle politici en vooral journalisten zijn spreekpoppen van die zogenaamde godsdienst.
Loopt u niet te hard van stapel? Ons verlichtingsdenken is de voorbije decennia toch niet fundamenteel aangetast door de islam?
Van Rooy: Hoe weet u dat zo zeker? Dat is úw indruk. Reken maar dat we anders zijn gaan denken.
Hoe anders denken we dan over de gelijkheid van man en vrouw, of over homorechten?
Van Rooy: Reken maar dat over homorechten heel anders gedacht wordt dan de media laten uitschijnen. Leg je oor eens te luisteren bij de gewone man en vrouw. Het is niet omdat het huwelijk van Tom Lanoye of een andere BV op tv komt, dat de bevolking homofilie aanvaardt. U hebt gewoon geen voeling met de staart van de draak.
Pardon?
Van Rooy: Het is niet omdat de elitaire draak uitspuwt dat iets goed is, dat het volk aan de staart dat slikt en ook meteen zo ‘verlicht’ denkt. De man in de straat verzwijgt zijn homofobie onder druk van de politieke correcte media en opiniemakers. Mij stoort vooral dat al die mensen dat niet meer hardop durven te zeggen. Ik ben voor homorechten en tégen de homofobie van de islam.
Zegt u nu dat de autochtone Vlaming homofoob mag zijn, maar moslims niet?
Van Rooy: Moslims mogen ook tegen homo’s zijn en dat hardop zeggen. Dat valt onder de vrije meningsuiting. Ik trek de grens bij geweld. Mijn Amsterdamse homovrienden zijn al meermaals in elkaar geramd. En altijd weer door jonge moslims. Hebt u dat ooit al gehoord over een boeddhist, een katholiek of een jehovagetuigen, die homoseksualiteit ook abnormaal vinden? Dát is het verschil.
Moslims zijn hier een kleine minderheid van 6 procent, maar u vreest dat ze de politieke macht zullen grijpen?
Van Rooy: Ze begrijpen onze politiek niet helemaal, en die hebben ze ook niet nodig. Nee, ze maken de geesten van de elite rijp. De academische en culturele elite zal zich wel naar hen schikken. De islam is ook heel aantrekkelijk, hè. Wij westerlingen vervelen ons vandaag te pletter: er is geen verleiding of kick meer die we nog niet hebben uitgeprobeerd. Onze waarden hebben we laten verwateren, maar de islam zit nog altijd strak in het pak. Dat is de reden waarom die godsdienst zo succesvol is.
U zult de roman Onderworpen van Michel Houellebecq met plezier gelezen hebben. Daarin past de elite zich ook heel soepel aan wanneer een moslim president van Frankrijk wordt.
Van Rooy: Inderdaad. De metafoor in dat boek klopt helemaal. De elite past zich altijd heel snel aan. Als ik zie hoe de zogenaamde elite de islam vrij baan geeft om zich hier te nestelen, dan zal die elite even schuldig zijn als de nazi’s die in Nürnberg terechtstonden.
En wie komt dan in de beklaagdenbank te zitten?
Van Rooy: Jullie van Knack, en zeker ook alle VRT-journalisten. Is dat zo raar? De linkerzijde en de media dissen fabeltjes op over sociaaleconomische achterstand van moslims, maar kijken weg van de echte problemen. Wel, daar worden jullie ooit op afgerekend.
U bent een roepende in de woestijn. Voelt u zich miskend in Vlaanderen?
Van Rooy: Helemaal niet. De reacties die ik uit binnen- en buitenland krijg, zijn overweldigend. Veel mensen zijn blij dat er eindelijk iemand is die het hardop zegt en zich dat ook kan permitteren. Van mijn vorige boek, De malaise van de multiculturaliteit, zijn enkele duizenden exemplaren verkocht.
Uw nieuwe boek leest als één lange scheldtirade.
Van Rooy: Dat is altijd het finale argument. ‘Uw toon, meneer Van Rooy. U klinkt zo schel.’ Schelden is een literair genre, hè. W.F. Hermans is een van mijn lievelingsschrijvers, hij is met dat genre beroemd geworden. Na elk boek ben ik verrast door het aantal aanvragen voor lezingen en debatten.
Verwacht u nu iets soortgelijks?
Van Rooy: Ja. Maar het klopt dat mensen iets moeten overwinnen voor ze mij gelijk geven. Vlamingen durven niet veel, het zijn geen politieke dieren. Ze leven liever kop in kas.
Is dat de reden waarom anti-islambeweging Pegida in Vlaanderen geen succes werd? U was een tijdje haar woordvoerder.
We trekken ons beter terug uit het Midden-Oosten, laat het hen onder elkaar uitvechten
Van Rooy: Ik weet dat ik voor de betoging die we organiseerden dacht: als iedereen komt die mij erover heeft aangesproken, zijn we met duizenden. Helaas, de Vlaming durft niet. De Vlaming zaagt en klaagt graag, maar hij doet niets.
U bent vrijmetselaar. Hoe reageren uw logebroeders van uw werkplaats Georges Beernaerts op uw discours?
Van Rooy: Ik heb al tientallen bouwstukken (logejargon voor lezingen, nvdr.) voor broeders gegeven, en ze reageren zeer verdeeld. Ik mag niet uit de biecht klappen, maar er is even sprake geweest om me buiten te gooien. Dat is niet gebeurd. Ik mag blijven zeggen wat ik wil. Op dat vlak is de loge zeer open.
In uw boek rekent u de loge nochtans bij de politiek correcte elite?
Van Rooy: De rol van de loge is uitgespeeld, maar soms hoor je er interessante dingen die je nergens anders hoort. Ik hoorde er bijvoorbeeld een bouwstuk van een gereputeerde arabist, ik noem geen naam, die over de islam kwam vertellen wat hij aan zijn universiteit al lang niet meer mag zeggen. Het feit dat zelfs die professoren niet meer hun diepste gedacht durven uit te spreken, zegt toch alles?
Wat verwacht u van de N-VA? Kan zij een rol spelen in de strijd tegen de islam?
Van Rooy: Nee. Drie jaar geleden had ik contact met enkele N-VA’ers in het parlement om een onafhankelijke denktank over de islam te beginnen. Ze vroegen mij om hem te leiden. Ik voelde meteen dat ze wel kritiek wilden geven op de islam, maar dat ik niet diep zou mogen gaan als ik wilde. Dat plan is op niets uitgedraaid.
Dat volstaat?
Van Rooy: We moeten beginnen met al hun subsidies af te nemen. Nu stimuleert de overheid die godsdienst. Laten we de islam doodzwijgen en op droog zaad zetten.
En dan is het opgelost?
Dat is altijd het finale argument. ‘Uw toon, meneer Van Rooy. U klinkt zo schel’.
Van Rooy: Nee, natuurlijk niet. Het is een begin van een begin van een begin van een kleine oplossing.
Uw zoon Sam is vandaag woordvoerder van Vlaams Belang. Daarvoor was hij in Nederland buitengezet bij PVV-leider Geert Wilders, omdat hij vrouwen in boerka ’tuig’ had genoemd.
Van Rooy: Dat zijn ze ook, voor zover ze zelf voor de boerka kiezen. Ze dagen onze samenleving uit zoals hooligans de politie uitdagen. Maar hooligans willen alleen vechten, vrouwen in boerka dagen onze verlichtingswaarden uit. Dat is veel fundamenteler. Sam is jong en heeft zich wat laten provoceren op Facebook, en ik begrijp vanuit strategisch oogpunt dat Wilders hem heeft ontslagen. Voor Sam was dat een ramp. Na een lange zoektocht naar een job in Vlaanderen werkt hij nu voor Vlaams Belang.
Vlaams Belang is de enige partij waar jullie gehoor vinden. Is dat frustrerend?
Van Rooy: Ik blijf voor de elite een roepende in de woestijn, dat kan ik niet ontkennen. Het is ook best moeilijk: hoeveel argumenten hebben mensen nodig om mijn gelijk te zien? Volstaan vijftig argumenten? Honderd? Duizend? Telkens weer is er wel iemand die vraagt om toch nog één extra argument te geven waarom de islam zo’n gevaar is. Jullie ook. Dat maakt het soms onbegonnen werk.
Tot slot: bent u islamofoob?
Van Rooy: Nee.
U bent toch duidelijk bang voor de islam?
Van Rooy: Ja, in die psychiatrische zin van het woord ben ik islamofoob. Maar stel diezelfde vraag eens aan proffen en studenten aan de universiteiten van Caïro en Bagdad, en ze zullen me gelijk geven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier